Tales of

Sinnoh

Het strand deed hem eerlijk aan huis denken, het huis en alles wat hij achter had gelaten in Alola. Maar het was ook niet iets waar hij echt aan terug wilde denken, tenminste niet naar de slechte momenten, maar er waren ook zoveel goede momenten. Genoeg waar hij met zijn kinderen naar het strand was gegaan toen ze nog klein waren. Maar ze waren nu volwassen en ook nog in Alola en hij was zelf hierheen gegaan en had ondertussen een aardig team verzameld. Chestnut had hij uit haar pokeball gelaten, de Chespin leek zich elke keer weer te vermaken in het zand en hij was blij voor haar. Nu ook liep ze rond te rennen over het zand, maar bleef ergens achter haken, waardoor ze ineens plat in het zand viel. Dat was ook het moment dat ze begon te gloeien en even keek hij van verbazing naar hoe ze van vorm veranderde naar een Quilladin. Een glimlach kon hij ook zeker niet onderdrukken bij het zien van de pokemon. Dit zou zeker gaan helpen met de gym, dat wist hij.