Tales of

Sinnoh

Een gerucht had haar bereikt en ze was op onderzoek uitgegaan om te kijken of 't waar was. Met haar shiny Drowzee op de hielen, liep ze door de stad heen. Ze had, om eerlijk te zijn, geen idee waar ze moest zijn of hoe ze dit moest aanpakken, dus zou ze 't over zich heen laten komen. Immers zou niet al te moeilijk moeten zijn voor d'r om de aandacht te kunnen krijgen toch? Ze zou basically haar naam ergens kunnen zeggen en men zou al moeten weten wie ze was. Toch? Ach, wat zou 't ook zijn. Ze besloot om haar dorst eerst maar eens te lessen en wandelde in de richting van een van de wat chiquere terrasjes, waar ze een stoel achteruit schoof en ging zitten. Met een flink van haar hand, wist ze een ober bij zich te krijgen en op een rustige toon bestelde ze een glas dieprode wijn. Daarna deed ze haar benen over elkaar en keek om zich heen. Wie zou ze kunnen aanspreken om hier meer informatie over te kunnen krijgen?

De vrouw die bij haar aan tafel ging zitten, wist haar aandacht te trekken, maar ze bleef nonchalant zitten met een kopje koffie voor d'r. Immers zouden ze er zo uit kunnen zien alsof ze oude vrienden waren, die rustig zaten bij te kletsen, maar in werkelijkheid zat ze aandachtig te luisteren naar de instructies die haar gegeven werd. Een plannetje vormde zich in haar hoofd en het vinden van de Ranger zou ook niet al te moeilijk moeten zijn. Een glimlach sierde haar lippen, terwijl ze Xanti dicht bij zich hield. Die zou ook nog goed kunnen helpen bij deze hele ordeal. Rustig knikte Izara, ze had het begrepen en wist wat ze moest gaan doen. Ze keek hoe de vrouw wegliep en dronk op een kalme manier haar koffie opdronk, voordat ze wat geld achterliet, Xanti bij zich riep en opstond. Ze had voorbereidingen te plegen.

Rustig stond ze voor de spiegel, waar ze een borstel door haar lange zilveren haar heen haalde en haar gouden ogen gleden over haar kamer heen via de spiegel. Ze had gelukkig alles waarmee ze moest gaan werken en had Xanti een dutje laten doen zodat de shiny Drowzee in tip top conditie was voor het feestje vanavond. Ze keek eventjes naar de klok, en besloot dat ze nog een goede twee uur had voor haar voorbereidingen voordat ze de straat op zou gaan om te gaan zoeken naar de ranger die ze te pakken moest nemen. Met een grijns sloeg ze haar haar naar achter toe en stond op en liep naar haar kledingkast, die op punt van barsten stond. Immers was ze een coördinator van origine, dus was het niet zo vreemd dat ze zoveel kleding had. Ze ging alle stukken één voor één af, zoekend naar het broekpak dat ze op het oog had gehad. Een zwarte, aangezien dat sierlijk en chique was, maar ondertussen goed haar natuurlijke bleke huidskleur accentueerde. Net zoals haar ... rondingen. Ze glimlachte toen ze het stuk had gevonden en deze uitgestrekt over haar bed legde. Hierbij zou ze een paar hoge naaldhaken dragen, zodat ze zeker aan de twee meter zou komen. Ze wist dat sommige mannen zich onzeker zouden voelen als vrouwen langer waren dan zij, maar op deze manier kon ze ook overmacht krijgen over ze en zou haar plan soepeler gaan lopen. Of tenminste, zo iets hoopte ze. En Izara had genoeg ervaring met mannen om haar vinger heen wikkelen. Ze liep verder naar haar sieraden kist, waar ze bijpassende gouden fingerclaws bij zocht en deze bij de jurk neer legde. Daarna pakte ze de lange gouden oorbellen die ze in haar oren zou dragen en keek nog een keer in de spiegel. In de schemering van haar kamer, leek het wel alsof haar gouden ogen oplichten en ze glimlachte eventjes. Sierlijk ging ze terug op de stoel zitten en pakte haar make-up erbij, alleen nog de finishing touches en dan was ze er klaar voor.

Langzaam zakte de zon achter de gebouwen van Lumiose City en ging overal het licht uit, of juist aan. Izara stond op de hoek van de straat, met Xanti achter haar in de schaduwen. Ze had haar plan uitgelegd aan de Drowzee en gelukkig was haar starter pokémon niet zo dom dat dit zou kunnen gaan. Zolang hij zich goed verborgen zou kunnen houden, zou dit helemaal goed komen. Ze keek naar het route nummer dat op een van de grote gates stond en concludeerde dat ze inderdaad in het Noordelijke deel van de stad was, precies zoals afgesproken. Ah en precies on cue zag ze daar het welbekende hesje van de Crescent Moon. Izara snoof eventjes bij het zien van dat afschuwelijke ding, maar zetten zich toch af het muurtje. Maar daar bleef ze staan. Wacht, dit was geen man. Nee, deze ranger was een vrouw. Ze zuchtte eventjes, hervond haar houding en liep door. Mannen, vrouwen, wat maakte het uit. Ze draaide alles om haar vinger. Rustig wandelde ze op de ranger af, als een schaduw bleef ze achter haar. "Pardon," zei ze zachtjes in haar oor, en terwijl de Ranger zich omdraaide dook Izara weg om ruimte te maken voor Xanti. De Drowzee hief zijn handen op en zijn ogen gloeide rood op, waarna de Hypnosis aanval effect had. De Ranger had het duidelijk niet door gehad, aangezien ze al snel wankelde en in slaap viel. Snel ving Izara haar op en sloeg d'r over haar schouder heen, waarna ze haar meenam naar een kleine kamertje dat ze gehuurd had in een hotelletje. En daarnaast had ze de man achter de counter zo afbetaald dat deze niet met vragen aan kwam zetten, maar voor de zekerheid deed ze het vestje van de ranger uit. Kalmpjes dropte ze de ranger op haar bed en ging erbij zitten op een stoel. Dit zou 't moeten doen totdat de operatie van Team Zekrom gedaan zou zijn.

De zon probeerde net boven de gebouwen uit te komen, terwijl Izara de nog slapende ranger op een bankje aan de rand van de weg neer legde en samen met haar Drowzee wegwandelde, ze liep terug in de richting van het cafeetje waar ze de vorige dag had gezeten en bestelde een nieuwe kop koffie. Eens zien wat er gezegd zou worden.

[Outfit]

Rustig dronk ze van haar koffie, terwijl haar shiny Drowzee achter d'r stond en een oogje in het zeil hield. Haar eigen gouden ogen gleden over de rand van het kopje heen en ze vroeg zich af hoe ze ditmaal met haar in contact zouden komen. Ze had haar werk gedaan en ze dacht niet eens meer aan hoe de Ranger gewoon op een bankje had gezeten. Het duurde dan ook niet heel erg lang voordat iemand weer bij haar aan het tafeltje kwam zitten en begon te spreken. Een mondhoek ging omhoog bij Izara toen ze het aanbod hoorde en haar gouden ogen gleden over de rand van het ronde zonnenbrilletje dat ze op haar neus had staan. Was ze klaar voor een pad vol glorie en gewin, altijd. Was ze bereid om onderaan de ladder te beginnen en er alles aan doen om zo snel mogelijk hoger op te komen. Haar mondhoek ging nog nét iets hoger, terwijl ze knikte en haar hand over de rand van het koffiekopje heen liet gaan. "Deal," zei ze op een zoete toon tegen de vrouw die voor haar zat.