Tales of

Sinnoh

Het was de eerste show waar hij aan mee zou doen, ook al wist hij nog steeds niet goed wat hij precies zou kunnen doen om zijn pokemon goed te presenteren. Maar hij moest ergens beginnen wist hij en nu hij zijn eerste pokemon gebreed had, had hij toch het besluit genomen om zijn eerste show te gaan doen. Hij had ervoor gekozen om Shell en Scythe op deze show te laten zien. Shell, omdat het zijn eerste pokemon was en daarmee de band het hoogste was en Scythe omdat hij zijn eerste eigen gefokte pokemon was.

Hij nam dan ook eerst Shell in zijn handen om de Shelmet er goed uit te laten zien. Hij poetste de schelp van de pokemon goed, totdat er geen plekje meer te vinden was die mogelijk vies was. Ondertussen gaf hij de pokemon ook nog wat om op te snacken, zodat hij hopelijk rustig zou blijven bij de beoordelaars. Vervolgens ging hij verder naar Scythe. Hij had gemerkt dat de Scyther graag bij hem in de buurt bleef en dat het dan ook maar goed was voor de shows dat hij in de buurt mocht blijven. Hij begon met de messen van de scyther eens goed onder handen te nemen en vervolgens de rest van de pokemon te controleren, maar voor nu leek alles er goed uit te zien.

Eenmaal hij er zeker van was dat de twee pokemon er klaar voor waren nam hij ze mee naar de keurmeester. Shell bleef rustig zitten, nadat hij net een snack had gehad, wetende dat hij misschien nog wel wat meer zou krijgen als hij zich zou gedragen. De Shelmet liet zich rustig van alle kanten bekijken en al snel was het de beurt aan Scythe. De Scyther was duidelijk wat meer gespannen en hij knikte hem bemoedigend toe. Hopende dat de pokemon zo wat rustiger zou blijven. Er werd aan de messen gevoeld en naar de vleugels en de rest gekeken en ondanks dat hij gespannen was bleef de Scyther wel stilzitten. Dat was tenminste een opluchting. Uiteindelijk was hij ook klaar en kwam de Scyther vrijwel meteen naar hem toe waar hij hem een aai over zijn kop gaf.

Zijn eerste show en hij kon zeggen dat het hem nog niet eens heel slecht afgegaan was. Beide pokemon hadden hun eerste prestigepunt verdiend en meer kon hij ook eigenlijk niet van ze verlangen. Hij keek naar de medaille die hij kreeg en wist dat dit zijn eerste prijs was. Een teken dat zijn pokemon het goed hadden gedaan, ook al wist hij dat er hogere medailles dan dit waren, maar dat maakte hem niet uit. Dit was goed genoeg voor de eerste keer. Hij aaide beide pokemon dan ook even voor een moment en glimlachte naar ze. Ze zouden het de volgende keer vast nog beter doen.