Tales of

Sinnoh

Het was warm en ze hield er van. Dit waren van die momenten dat je er aan werd herinnerd dat de zon een grote bal van vuur was. Zowel zijzelf als haar pokémon vonden de warmte heerlijk. Het enige probleem was dat er niet zo heel veel te doen was, wat ze interessant vond. De surfwedstrijd was al voorbij en zandkastelen bouwen of graven in het zand was niet echt haar ding. Ze had een tijdje liggen bakken in de zon voor ze hoorde over het diepzee vissen. Nieuwsgierig als ze was, liep Ciora met haar drie pokémon achter zich aan over de pier. Ze moest Feu tegenhouden voor hij op een hengel begon te bijten en Ahi redden omdat ze bijna van de railing, het water in viel. Honō was de enige die zich wist te gedragen in de buurt van water. Zodra de uitleg voorbij was, had ze geen geduld meer en gooide ze recht de hengel het water in. Het scheelde niet veel of de hele hengel was in het water beland door haar enthousiasme. Nog net op tijd wist ze haar grip steviger te maken waardoor de stok in haar handen bleef. Eens zien wat dit zou brengen.

Ciora keek verbaast op toen haar hengel begon te bewegen. Ze had altijd begrepen dat vissen veel geduld betekende. Dat het lang duurde voor je eindelijk beet had. Toch bleek dat hier een ander verhaal te zijn. Ciora begon haar hengel binnen te halen en al snel verscheen een blauwe pokémon. Veel water pokémon waren blauw als ze eerlijk moest zijn. Net zoals veel vuur type pokémon rood of oranje waren. Then again, de hare waren niet echt heel rood. De pokémon voor haar was een Piplup. Als ze het goed wist was dit zelfs een starter hier in de regio. Al moest ze eerlijk zeggen dat het haar niet veel uitmaakte. Feu was echter van een andere mening. Hij had besloten dat hij de pokémon niet moest. Het kostte de gecombineerde kracht van Honō en Ahi om hem tegen te houden. Als ze dat niet hadden gedaan was hij hoogstwaarschijnlijk de Piplup aangevlogen. Hij had dat ook door en was zich snel omgedraaid om terug het water in te springen. Tijd om maar opnieuw haar hengel uit te gooien. Misschien ving ze deze keer iets wat Feu wel acceptabel vond.

Snap snap. Wat er nu aan haar hengel hing leek wat feller te zijn. Een water type pokémon met de persoonlijkheid van een fire type pokémon heerlijk. Ciora keek een tijdje toe hoe de Totodile omging met Ahi en Feu, die hem nieuwsgierig bekeken. Al snel ging het over in wat ruw spelen en zelfs Honō besloot mee te doen. Okay, dat was toch wel bijzonder. Misschien zou ze deze wel meenemen. Haar fire type-only team zou dan wel verspest zijn. Zou ze hem in een fire type kunnen veranderen? Nee, dat kon nauurlijk niet. Maar alsnog. Misschien kon ze er wel iets voor vinden. "Oy!" riep ze om de aandacht van de vier pokémon te trekken. 'Zou je met ons mee willen?" vroeg ze aan de Totodile voor ze er een pokéball naar toe gooide. Natuurlijk zou hij geen antwoord kunnen geven. Dat zou ze wel zien aan het resultaat hiervan. De pokémon werd opgezogen en de bal begon te schudden. Eens zien wat er van kwam.

De bal schudde. En schudde. En schudde. Het duurde behoorlijk lang maar uiteindelijk kwam de bal tot stilstand. Oh! Ze had geluk en de Totodile was nu haar pokémon. Of ze hem zou gebruiken was een andere vraag. Haar hele team bestond uit fire types tot dus ver. Een water type was zo ongeveer het tegenovergestelde. Met een zucht bij het idee, haalde Ciora de Totodile weer uit de pokéball. Feu en Ahi begonnen recht te snuffelen en geluid te maken tegen de andere pokémon. Ciora gaf Hono ook een klein zetje zodat hij zich ook bij de groep voegde. Zo konden de pokémon elkaar een beetje leren kennen. Voor het geval dat ze hem besloot te houden was dat wel zo handig. Ciora stond op en begon van de pier af te lopen. Ze had een pokémon mee genomen dus haar vis avontuurtje was inmiddels voorbij. Met een zwaai van haar hand, liet ze haar pokémon merken dat het tijd was om te gaan.