Tales of

Sinnoh

Hij wist dat er maar een beperkt aantal pokemon waren die mogelijk bij zijn egg group zouden passen die hij zou kunnen opvissen, maar hij zou eerst maar eens zien wat hij op zou kunnen vissen. Dan zou hij altijd nog een besluit kunnen nemen wat verder te doen. Hij had Leaf en zijn nieuwste aanwinst uit hun pokeballs gelaten en de Sewaddle en Blipbug lagen beide tegen hem aan, terwijl hij in het zand zat. De hengel haalde hij naar achteren voor hij deze in het water uitgooide. De dobber kwam met een plons terecht in het water en nu was het afwachten tot er wat zou bijten.

Gespannen haalde hij de eerste pokemon uit het water, een Squirtle. Hij wist dat waarschijnlijk veel mensen blij zouden zijn om deze pokemon tegen te komen, maar het was niet de pokemon waar hij op zoek naar was. Leaf en de Blipbug keken ook met een schuine kop naar de pokemon, wetende dat dit niet een was die bij hun zou passen. "Ga maar weer terug het water in," Sprak hij dan ook naar de Squirtle, wetende dat de pokemon iemand anders misschien blijer kon maken. Vervolgens gooide hij zijn hengel weer uit, hopende dat hij deze keer meer geluk zou hebben.

Hij merkte op dat zowel Leaf als de Blipbug ondertussen in slaap gevallen waren en rustig tegen hem aan lagen. Hij vond het niet erg, zo kon hij rustig vissen, want nog niet meteen kwam er weer iets aan zijn lijn. Hij had het gevoel bijna zelf in slaap te vallen, maar toen ging de dobber toch onder en wist hij dat hij aan de hengel moest trekken om de pokemon eruit te halen. Een Slowpoke verscheen uit het water en kort staarde hij naar de pokemon voor hij zijn hoofd schudde. Nee, dit was ook niks voor hem. "Ga maar terug," Zei hij tegen de Slowpoke. Hij zou de pokemon niet langer hier houden.

Hij wist dat dit zijn laatste poging zou zijn en hij liet zijn blik kort naar de twee pokemon naast hem gaan. Waarschijnlijk zou hij er goed aan doen om deze pokemon gewoon mee te nemen en anders te kijken of iemand hem of haar wilde hebben als het niks voor hem zou zijn. Hij trok aan de hengel om de pokemon uit het water te halen en zijn blik viel op de Marill. Dit was inderdaad niet degene waar hij op gehoopt had, maar wie weet kon hij het wel een goed thuis geven. "Heb je zin om mee te komen?" Vroeg hij dan ook aan de Marill, terwijl hij een pokeball uit hield naar de pokemon.

Hij wist dat hij zelf niet veel zou hebben aan de Marill, maar hij was er vrij zeker van dat hij er iemand anders wel blij mee moest kunnen maken. Het was ook een kleine moeite geweest om de pokemon te vangen en hij glimlachte kort naar zijn eigen pokemon. De twee hadden tenslotte het geduld gehad om hier met hem te blijven zitten en proberen tot hij iets gevangen had. Nu moest hij alleen nog iemand gaan vinden die de Marill zou willen hebben.