[Starter] There are holes in reality. And... in donuts. - do aug 05, 2021 1:35 pm
Luna Martins
Breeder
| luna martins Pokémon Out: None. Ze had haar skates aangedaan. Waarom? Zodat ze sneller bij de professor zou zijn. Vandaag was de dag dat ze eindelijk haar eigen pokémon mocht gaan ophalen en dus haar plannen voor de fokkerij eindelijk in werking kon gaan zetten. Een grote grijns speelde op haar gezicht, terwijl ze vrolijk en opvallend goed tussen de mensen door reed en wonder boven wonder niemand aanreed. Ze sprong over een bankje heen, maakte een vrolijke flip over een hondje heen en reed weer verder, de mensen achter haar stom verbaast achterlatend. Luna grijnsde en gierde het uit van het lachen, terwijl ze haast maakte in de richting van de professor's lab. Ze vroeg zich af wat voor een soort pokémon ze zou krijgen, misschien iets normaals, maar ze hoopte op iets speciaals of iets stoers. Ze had iets gelezen over traits, waardoor een pokémon er anders uit kon zien. In gedachten had ze al een paar vreemde dingen verzonnen. Zoals een neon groene Magikarp, of een cheesecake kleurige Miltank die dan ook ander soms melk zou geven. Luna had geluk met haar rijke fantasie, maar doordat ze in gedachten verzonken was, had ze wel een lantaarnpaal gemist. Haar gezicht, daar in tegen, had deze niet gemist en met volle vaart dook ze er tegenaan. Iets wat verward strompelde ze achteruit, voordat ze haar hoofd schudde en keek waar ze nou precies was. Oh, bij het lab zo te zien. Wat een toeval. Snel deed ze haar eigen schoenen weer aan, pakte een springtouw en ging al touwtje springend naar binnen toe. "Haaaay. Ik ben Luna en ik kom mijn pokémon op halen," begon ze toen ze de professor zag. "Ik hoop dat ik iets leuks krijg, of iets speciaals, zodat mijn fokkerij uber super geweldig zou gaan worden. U weet natuurlijk wat er in zit hè, hè. Wilt u 't me echt niet zeggen? Echt niet? Toe? Het zou toch helemaal gewel-" Luna werd afgebroken in haar gekwetter toen er drie pokéballs voor haar neer gezet werd. Op hoop van deze dan. Well, this is a pretty chill reality. |