Er was een carnaval aan de gang in Sunyshore City tijdens zijn verblijf bij zijn grootouders. Trainers, coördinators en alle andere mensen die iets met Pokémon hadden waren net als hem voor het vissen gegaan, wat hij ooit wel eens had gedaan met zijn Opa. Nu hij zelf een trainer was en Pokémon ook echt kon vangen, deed hij een poging. Zelf had hij al een Carvanha, maar er waren nog wel wat Pokémon die hij misschien interessant vond, wellicht. Een Dratini kwam bij hem op, die uiteindelijk in Dragonite kon evolueren. Het was ook een middagje van ontspanning voor hem voor hij de hengel weer in moest leveren. Zelf had hij geen hengel, wat ook niet handig mee te nemen was op de motor. Zijn opa had alles de deur uit gedaan want zelf kwam hij er ook niet aan toe. Maar Aydin was niet helemaal alleen terwijl hij over een pier liep op zoek naar een rustig plekje. In de afgelopen tijd had hij wat Pokémon aan zijn team toe kunnen voegen en liet hij deze zo veel mogelijk uit de bal om aan hun trainer te wennen. Sora vloog boven hem mee, terwijl Rahlos en Naga hem volgden. De Growlithe had een speeltje van Aydin zijn grootvader gekregen en liep hier op te kauwen, waar ze erg beschermend over was. Ze liet hem bijna niet los, behalve als ze ging drinken of eten. En de hoeveelheid aan voer dat in haar ging verbaasde hem ten zeerste. Hoe ze zoveel kwijt kon in haar kleine formaat was voor hem nog steeds een raadsel. Dan had hij nog Threx die mee zwom in de zee, zo nu en dan even boven water komend om zijn trainer in het oog te houden voor hij weer onder de oppervlakte verdween. Zijn allernieuwste aanwinst was Zymious. Het leek hem beter om de Houndour nog niet uit de bal te laten op plaatsen waar veel mensen kwamen. De Pokémon had de neiging in anderen hun achterste te bijten en luisterde nog niet, wat ook best logisch was. Het was voor hem een raadsel wat er precies was gebeurd, maar het vermoeden was dat hij werd gebruikt om te waken en daarom ook snel beet als iets hem niet aan stond. Aydin was al op zoek geweest in het wild naar een Houndour, tot hij een advertentie zag. Het zou een uitdaging worden om een band op te bouwen, maar de trainer was vastberaden. Toen hij wat afgezonderd was van groepjes mensen ging hij op de pier zitten en trok zijn shirt uit terwijl zijn benen over de rand bungelden. De zon scheen aangenaam, met zo nu en dan een wit wolkje die langs dreef en een zachte zilte wind. Toen hij zijn shirt naast zich had gelegd en zijn hengel met aas had voorzien, gooide hij de lijn uit.
Toen de dobber bewoog stond de trainer op, gefocust naar de beweging kijkend die hij onder het wateroppervlakte zag van een Pokémon die de hengel aan trok. Naga haar oren richtten zich op en spiekte mee over de rand van de pier, terwijl Sora juist wat bij het water vandaan bleef. Ze was er wat bang voor geworden toen Aydin zijn Threx Aqua Jet op haar af had laten vuren toen hij haar wilde vangen en bleef veilig op haar paaltje zitten. De Carvanha zwom al geagiteerd om de vangst heen, die Aydin omhoog trok en.. Zijn ogen knipperden even een paar keer en herkende de Pokémon aan de vorm als een Corsola.. Maar hij kon dwars door haar heen kijken. Ze leek echter wel gezond, want ze uitte boze geluidjes en protesteerde fel, aan de lijn bungelend die haar omhoog hield. En nu? Nee, hij kon zo'n bijzondere Pokémon eigenlijk niet terug gooien. Al helemaal niet toen er in korte tijd mensen om hem heen kwamen te staan. Die zouden hem zo ongeveer gaan wurgen als hij dat zou doen met zo'n bijzondere vangst. Misschien kon hij er een liefhebber voor vinden. Niet dat hij gelijk geldtekens in zijn ogen kreeg, maar een ruil, wellicht, voor een draak, duister of vuurtype met een breeder. Zijn beslissing was dan ook snel gemaakt, want of hij een Dratini zou kunnen vangen was ook niet zeker. Daar kon hij altijd nog een poging voor doen door zelf misschien weer een hengel te kopen of te huren. De Corsola bleef uiteraard een levend wezen en geen gebruiksvoorwerp, zoals sommige mensen wel dachten. Voor zover je ze mensen kon noemen. Dus hij zou ook een goed huisje zoeken. Maar eerst moest hij haar vangen. Hij liet haar op de kade van de lijn af en legde zijn hengel snel weg. ''Rahlos, Fire Punch'' beval hij zijn Charmander, die gelijk in actie kwam. Vuur kwam om zijn pootje heen en raakte de kleinere Pokémon, die vervolgens piepend een stukje over de kade rolde. ''Sora, Quick Attack'' zei hij er nog snel achter aan, voor de Corsola misschien terug in de aanval zou gaan. De Fletchling schoot met snel bewegende vleugeltjes op de doorzichtige Pokémon af en raakte de Corsola hard met haar kleine scherpe snavel. Op hetzelfde moment had Aydin een Pokébal van zijn riem gepakt en gooide deze naar de Corsola toe op het moment dat Sora haar had geraakt. Pok
CATCH THAT POKÉMON! Gefeliciteerd met je nieuwe Pokémon!
De Corsola blijft zitten! Je pokémon is geregistreerd onder ID #529. Vergeet niet om deze toe te voegen aan je Pokémon PC en om een Pokéball uit je inventory te verwijderen.
De jongeman had de Pokébal nog maar net opgepakt toen er twee schimmige figuren naar hem toe kwamen gelopen die vanaf een afstandje toe hadden gekeken. De mensen die zich om hem heen hadden verzameld en hem hadden gefeliciteerd met de vangst vertrokken weer. De trainer pakte zijn Pokédex en las wat informatie over de Corsola, die normaal roze met wit was. Al lezend pakte hij zijn spullen, de figuren die een stukje ouder dan hem waren niet opmerkend. Dus de hoorntjes konden binnen een dag terug groeien en werden gebruikt voor juwelen? Dan was de Corsola dus nogal wat waard, vooral door haar trait. Maar dat wisten de twee schimmige figuren dus ook ''Hier met die Pokébal zei 1 van hen dan ook. Naga liet haar speeltje grommend los en Sora hield ze scherp in de gaten. Rahlos stond klaar om in actie te springen. ''Nee, wegwezen. Gooi zelf lekker een hengel uit'' zei Aydin kortaf en wilde zich net om keren toen hij iets op zich af zag komen. Dat deze idioten hem wilden bestelen was hem duidelijk door hem proberen te intimideren. Dat werkte niet en gingen ze dus over tot fysiek geweld, wat Aydin niet verwachtte in een omgevingen met meerdere mensen. Een vuist kwam dan ook hard tegen zijn kaak aan terwijl de andere man de Pokébal probeerde te grijpen, maar uitte een kreet toen Naga hem in zijn been beet en er aan trok. Maar ze was een jonge kleine Growlithe dus kon de man niet omver trekken, maar leidde hem voor nu af. Aydin had even wazig gezien en voelde bloed in zijn mond door de klap. Toen degene die hem had geslagen een poging deed de Pokébal te grijpen kon Aydin deze echter nog net uit zijn bereik houden. Op het moment dat de man naar voren dook stak Aydin een been uit om hem te laten struikelen en met de hengel sloeg hij hem baps op zijn achterhoofd. Met een plons landde hij in het water toen hij van de pier af tuimelde en Aydin had in de tussentijd niet gezien dat Rahlos begon te gloeien. Zijn vorm veranderde en een paar seconden later was hij geëvolueerd in een Charmeleon. De 2e man, die door Naga in zijn been was gebeten, had haar ruw weggeschopt. Een steekvlam liet de man achteruit deinzen, afkomstig van Rahlos die beschermend voor zijn trainer ging staan. De man koos eieren voor zijn geld, zijn maat in het water achter latend die in paniek weg zwom toen Aydin zijn Carvanha achter hem aan kwam. Bloed dat uit zijn mond kwam veegde de trainer weg terwijl hij de Pokébal op borg en Sora boos tjirpend achter de ander aan ging. ''Grijp hem!'' riep Aydin naar mensen die op de pier stonden, even bezorgd naar Naga kijkend die langzaam weer op stond en haar kopje schudde. De trainer wendde zich tot de man in het water ''Kom nu naar de kant, anders laat ik hem bijten!'' waarschuwde Aydin.
De jonge breeder stond nog te stralen van haar vangst die ochtend. Een prachtige Phione die blijkbaar als sea guardian werd bestempeld maar nu met haar mee zou gaan op haar reis. Het kleine blauwe wezentje hing in haar armen en keek met grote blije ogen om zich heen naar al het moois dat rond liep op het strand. Hayley kreeg het idee dat ze niet vaak uit de zee was geweest, en dat maakte het des te leuker om alles te laten zien. "Zie je die kraampjes daar? Daar verkopen ze allerlei lekkers zoals patat en ijsjes. Misschien dat we straks wel een slushpuppy gaan halen! Oh, en daar zijn de andere vissers, dat is waar we je ontmoet hebben." Moana kraaide enthousiast terwijl ze luisterde naar de woorden van haar nieuwe eigenaar. Lilo keek vanaf haar schouder een beetje jaloers toe. Die had heus wel door dat de aandacht van Hayley nu meer verdeeld ging raken.
Terwijl haar vinger naar de pier was uitgestoken waar de vissende mensen stonden, viel het haar op dat er wat onrust gaande was. Er werd geroepen en geschreeuwd en toen maakte een man zich ineens haastig los van de menigte, gevolgd door een boos tjirpend vogeltje. "Huh?" verbaasd volgde ze de man met haar dieprode ogen. Hij sjeesde langs haar heen en verdween toen tussen de festivalgangers op het strand. Ze wierp van onder haar rieten hoed weer een blik op de pier en kwam toen voorzichtig dichterbij om te zien wat er gaande was.
Er lag een man in het water. Om hem heen cirkelde een Carvanha die zo te zien klaar stond om hem in zijn billen te bijten. Op de pier stond een trainer die net waarschuwend zei dat de man naar de kant moest komen anders gaf hij de haaienvis zijn zin. Er liep een straaltje bloed langs zijn lippen. "Wat is er gebeurd?" floepte er geschrokken uit haar mond, terwijl ze naast de jongen ging staan en een blik wierp op de man die daar nog altijd verschrikt dobberde. "Dat is niet heel aardig als je hem laat bijten." Het was waarschijnlijk totaal niet haar plek om zich er mee te bemoeien, maar Hayley kon het niet helpen. De albino had nou eenmaal de gewoonte om haar gedachten hardop uit te spreken.
Het wilde niet zeggen dat als hij niet aan het werk was dat hij zichzelf niet moeide als er iets gebeurde wat niet kon. Hij had de man met de Corsola een tijdje in de gaten gehouden omdat het een vrij speciale Pokémon was en omdat hij had gezien dat twee andere mannen de man ook in de gaten hadden gehouden. Hij kwam dan ook half overeind toen hij de twee verdacht uitziende figuren naar de man zag wandelen. Hij had Igneel uit zijn bal gelaten om de boel mee in de gaten te houden en zijn Houndoom gromde zacht onder zijn adem door bij de aanblik van de drie mannen. Wat Ace al verwacht had, gebeurde ook niet veel later: de man die de Corsola had gevangen, werd vol tegen zijn gezicht geslagen en Ace kwam al overeind. De man wist zich echter vrij goed te verweren en zowel Ace als Igneel schoten in actie toen één van de mannen probeerde te ontsnappen. ”Igneel,” gromde Ace onder zijn adem door en zonder dat de Houndoom naar zijn trainer moest kijken, schoot hij al naar voren om zich bij de Charmeleon en zijn trainer te voegen. Ace had de wegrennende kerel ondertussen onderschept door zijn voet uit te steken en draaide hard diens elleboog naar achteren. Met een ruwe schop kreeg hij de man weer overeind. ”Lopen,” snauwde hij. Het was een vrij hobbelig gedeelte omdat ze zich aan de zijkant van een soort van kleine klif bevonden en steeds als de man struikelde, gaf Ace hem weer een even harde trap om hem overeind te houden. ”Kom uit dat water of je krijgt er nog een Fire Blast bovenop,” dreigde hij naar de man die nog altijd in het water zat. De bek van zijn Houndoom begon te gloeien en Ace keek de man weinig onder de indruk zijnde aan toen deze er half en half van overtuigd leek te zijn dat Ace aan het bluffen was. Het nutteloze meisje dat zichzelf domme vragen stond te stellen aan de kade negeerde hij. ”Jullie zijn bij deze gearresteerd voor poging tot stelen,” zei hij terwijl hij zijn insigne aan beide mannen liet zien. Hij bekommerde zich weinig om de man die in het water lag en hield de man die hij tegen had gehouden stevig in bedwang terwijl hij zijn blik naar de man met de Charmeleon richtte. ”Alles oké?”
De smaak van ijzer in zijn mond negerend aanschouwde hij hoe Sora de wegrennende man even hard op zijn kale knikker pikte voor hij tussen de festivalgangers verdween. Een geërgerde grom uitend keek Aydin weer naar de man in het water. Die zou in ieder geval zijn verdiende loon krijgen en hij was ook degene die Aydin een stomp tegen zijn kaak had gegeven, die wat beurs aanvoelde. Misschien wat gekneusd, maar niet gebroken, constateerde hij toen hij hem wat bewoog en de man in het water niet uit het oog liet. Toen hij echter een geschrokken stem hoorde, draaide hij zijn hoofd even naar een albino meisje. Al was ze niet echt piepjong meer, echt een inschatting kunnen makend hoe oud ze ongeveer was kon hij niet zo goed. Haar opmerking deed hem echter even fronzen. Blijkbaar had ze niet gemerkt wat zich afspeelde, maar dit nieuwsgierige aagje moest wel gelijk met haar neus vooraan komen te staan ''Iemand proberen te bestelen wel dan?'' zei hij dan ook kortaf, daarmee haar vraag ook wat beantwoordend, al ging het haar niks aan. Een beweging vlakbij hem trok zijn aandacht. Een Houndoor sprong verdedigend naast zijn Charmeleon en Aydin keek even om zich heen, speurend naar zijn trainer. Zijn antwoord kreeg hij al snel toen een man met eveneens wit haar naar hen toe kwam die de vluchtende crimineel in de kraag had gevat. Sora kwam weer terug gevlogen en ging weer op een paaltje vlakbij zitten terwijl Naga dapper tussen de Houndoom en Charmeleon in ging staan, nadat ze zich hersteld had van de trap die haar was gegeven. Ze gromde dan ook boos naar de man die dit had gedaan terwijl hij vast werd gehouden door de witharige man. De ander greep zich vast aan de pier terwijl Threx hem scherp in de gaten hield met zijn rode ogen. Toen hij zich op probeerde te trekken pakte Aydin hem ruw vast in de kraag. ''Hier, laat me je even helpen.'' snauwde hij en trok de man ruw op de kant, hem over wat stenen heen slepend voor de man op kon staan. ''Nu wel.'' antwoordde Aydin op de vraag van de ander toen deze vroeg of alles oké was. ''Bedankt.'' vervolgde hij en draaide de arm van de man die hij vast had ruw op zijn rug. Aan de insigne had Aydin ook gezien dat de witharige man lid was van Crescent Moon, een organisatie waar hij wel van gehoord had. ''Gelukkig kan ik een goed huisje voor de Corsola zoeken voor iemand met slechte bedoelingen zoals deze heren haar had gevangen.'' sprak hij voor hij naar zijn Pokémon keek. ''Naga en Sora, let op mijn spullen. Rahlos, kom mee terwijl wij even wat bij het Politiebureau afleveren.'' beval hij zijn Pokémon, die bij de geleende hengel- die gelukkig heel was gebleven- en zijn tas met shirt die hij uit had gedaan gingen staan. Sora landde er zelfs bovenop terwijl Naga haar speeltje weer in haar mond nam en hier op begon te kouwen. Threx zwom weer verder rond de pier, die gelukkig niet in aas van andere vissers beet.
Meteen besefte ze dat ze haar mond had moeten houden, want de jongen keek haar even fronsend aan en maakte al snel duidelijk dat de man hem had proberen te bestelen. "Oh.." bracht ze uit, best wel geschrokken met het idee dat iemand het zomaar op je Pokémon gemunt. Ze omklemde de kleine blauwe Phione in haar armen nog wat steviger en stapte toen voorzichtig wat naar achter, verder weg van de enge dief in het water. Ze besloot dat ze zich maar beter uit de voeten kon maken, voordat hun oog nog zou vallen op de Sea guardian of traited Pokémon die ze bij zich had. "Laten we gaan.." mompelde ze zachtjes. Haar Pokémon gaven beide een knikje, terwijl ze nog altijd met grote bange ogen toekeken. Ze begon zich door de menigte te duwen die zaten toe te kijken en maakte zich toen haastig weg van het tafereel. Dieven en vechtende mannen, dat was geen plek voor een jonge breeder.
Het viel hem eerlijk gezegd weer ontzettend mee dat de man voor hem niet iemand was die van een zachte aanpak hield. Een kleine glimlach kroop om zijn lippen toen de man op een vrij ruwe manier de man die hem had proberen te bestelen uit het water trok, waarbij hij de man ook tegen de grond hield. Kijk, dit was wel heel wat beter dan die van die irritante figuren die hem erop aanspraken dat hij een veel te harde aanpak had. Dit was hoe hij het graag wilde zien. Hij had inmiddels ook op een knopje geduwd waardoor de autoriteiten binnen enkele minuten hier zouden zijn, misschien zelfs wel binnen één minuut als ze hier toevallig in de buurt waren. ”Het is niet ver wandelen, dus je zult niet langer last van ze hebben,” sprak Ace kil, waarna hij de man voor hem ruw optilde en hem een harde schop tegen zijn hiel gaf toen hij niet meteen wilde wandelen. De man besloot om tegendraads te doen en zich naar voren te laten vallen, maar dat resulteerde enkel in een vervaarlijk krakend bot en het geschreeuw van de man toen Ace hem gewoon aan zijn arm omhoog hield waardoor de man letterlijk met zijn gewicht naar beneden werd getrokken. Ace trok de man wat hoger zodat hij zich naar voren kon buigen en zachtjes in het oor van de man kon sissen: ”Luister, we kunnen dit op de gemakkelijke of de moeilijke manier doen. Als je niet meewerkt, dan ben ik niet verantwoordelijk voor eventueel gebroken botten. Wat gaat het worden?” De man had door dat het Ace menens was en kwam kreunend weer overeind. Inmiddels waren enkele politieagenten al aan de rand van de klif verschenen die de mannen meteen van Ace en de andere man overnamen. Ze bedankten Ace voor zijn werk en liepen terug met de mannen naar hun wagens. Ace draaide zich naar de man om en grijnsde hem kort toe. ”Ik moet zeggen dat jouw aanpak wel een verfrissing is tegenover het soort dwazen waar ik meestal mee te maken heb als ik ze red. Ik krijg vaak commentaar over hoe ik de criminelen te zwaar aanpak, maar het lijkt erop dat we een beetje op dezelfde manier denken. Dat mag ik wel.” Wat niet wilde zeggen dat ze meteen beste vriendjes gingen worden, maar het was in elk geval al een stap in de goede richting. ”De naam is Ace en zoals ik al zei, ben ik lid van Crescent Moon.” Igneel was inmiddels weer aan zijn zijde komen te staan en knikte zowel de man als zijn Pokémon kort toe, waarna hij zijn blik weer waakzaam naar de andere mensen liet glijden.
Het was niet vaak voor gekomen dat Aydin boos was geworden en hij had een hekel aan fysiek geweld. Meestal loste hij alles verbaal op, maar in dit geval kon hij niet anders. Maar als het dan eenmaal zo ver was, vooral als het types zoals deze twee schurken betrof, had hij geen enkele medelijden. Het was niet zo dat hij ze helemaal af zou ranselen, maar dat de ander hem niet berispte toen hij even wat ruig werd, deed hem deugd. Al had de lid van Crescent Moon zijn eigen handen nu ook wel even vol, die de boef die hij zelf in de kraag had gevat even streng toe sprak. ''Gewoon doorlopen'' gromde Aydin tegen de man die even probeerde tegen te stribbelen toen hij de politie agenten zag, hem een harde duw tussen de schouderbladen gevend en voorover getuimeld zou zijn als Aydin hem niet bij de arm had vast gehouden. Door de adrenaline was de pijn in zijn kaak niet voelbaar, die vermoedelijk wel wat blauw zou worden, maar de trainer kon nog praten en zijn kaak daarbij bewegen, dus gebroken was hij niet. Aydin herkende een paar agenten gezien hij zelf in de buurt woonde, die hem ook even hadden begroet. Maar ze hadden ook zijn motor herkend die aan het begin van de pier stond waar ze naartoe waren gelopen om de criminelen te overhandigen. Ondanks dat Aydin stiekem wel eens te hard reed hadden ze hem hier nog nooit op betrapt, maar deed het ook niet in de stad, maar meer op strandweggetjes en door de duinen. Toen de man die hem bij had gesprongen hem toe sprak kon Aydin het niet na laten even te grinniken. ''Ik kon ze er moeilijk mee weg laten komen.'' hij wreef even over zijn kaak en keek even toe hoe de politieauto's weg reden. Toen de ander zich voorstelde knikte Aydin hem toe ''Nogmaals bedankt, Ace. Mijn naam is Aydin en ik ben zelf een trainer. Ik woon iets verderop. Dat die twee hopelijk een tijdje achter de tralies verdwijnen, hopelijk voor langere tijd, doet mij daarom ook extra goed.'' hij keek even naar Rahlos, die even naar de Houndoom keek en een begroetend geluidje uit zijn keel liet komen waarbij hij even met zijn vlammende staart bewoog. Tijd om zijn evolutie te kunnen vieren, zo gezegd, had hij niet gehad door omstandigheden. Maar nu glimlachte de trainer even trots naar de Charmeleon. ''Ben je aan het werk of heb je tijd om een biertje ofzo te drinken nadat ik de hengel weg heb gebracht? Dan trakeer ik'' stelde hij voor, gebarend naar een barretje aan het strand.
Ace gaf een knikje toen de kerel tegenover hem aangaf dat hij ze er niet mee weg had kunnen laten komen. ”Er is maar één leefruimte waar dat soort kerels in moeten vertoeven en dat is in een afgesloten cel, ver van de maatschappij vandaan,” sprak Ace op een kille toon. Hij had heus wel in de gaten wat de mannen wilden doen met die Corsola. Het was een speciale Pokémon, een traited. Dat wilde zeggen dat ze die Corsola door wilden verkopen en waarschijnlijk ook niet te zachtzinnig met haar om hadden willen gaan, als ze al in staat waren om haar te stelen. Ace verachtte dat soort mannen en hij hoopte dat ze een levenslange celstraf op stond te wachten. Hij liet zijn blik naar de man tegenover hem glijden toen hij zich voorstelde als Aydin. ”Anders mij wel. Mijn bloed kookt van dat soort gasten.” Gelukkig was hij in de buurt geweest zodat hij Igneel op hun af kon sturen, want Aydin had vrij weinig aan dat achterlijke meisje gehad dat zich had bemoeid met de situatie. Ace mocht voor haar hopen dat hij haar niet meer tegen zou komen, want hij zou zich geen blad voor de mond nemen. Hield dan toch ook gewoon je waffel als je niks zinnigs te zeggen had, zeg. Igneel knikte naar de Charmeleon en wendde zijn blik daarna weer af. Hij was niet erg sociaal. Ace twijfelde kort toen Aydin hem uitnodigde voor een biertje, maar nam aan dat het geen kwaad kon. Hij was niet aan het werk en hij merkte op dat hij de kerel tegenover hem niet irritant vond, wat in zijn geval al veel wilde zeggen. En dus gaf hij een knikje. ”Klinkt niet slecht,” sprak hij op een kille toon, waarna hij Igneel wenkte en knikte naar de kraam verderop waarvan hij wist dat die de hengels uitleenden. ”Dat was een speciale Pokémon die je daar aan je hengel had. Ik heb hier een shiny Totodile gevangen toen ik me waagde aan dat evenement,” sprak hij op een kille toon. ”Hij was origineel niet de Water type die ik in mijn team wilde hebben en soms doet zijn arrogantie me overwegen om hem alsnog terug het water in de smijten, maar hij had wel een bepaalde toegevoegde waarde aan mijn team.” Igneel liet een snuivend geluid horen toen zijn trainer zijn woorden sprak en licht geamuseerd bewoog hij met zijn lange staart, waarbij hij zijn kop kort oprichtte om Ace aan te kijken. Hij wist als geen ander hoezeer Ace die woorden niet zo kil meende als dat hij ze sprak, maar het was natuurlijk altijd maar de vraag of een ander dat ook doorhad.
Aydin was het eens dat mensen die een gevaar voor de samenleving zorgden weggeborgen moesten worden. Vooral hen die op heterdaad werden betrapt, zoals die twee kerels van net. Ze leken niet heel ervaren- wie ging er nou midden op de dag onder het toezien van tientallen ogen iemand beroven? Als het hen wel was gelukt om de Pokébal te pakken was het hen misschien gelukt tussen de menigte te verdwijnen en zagen ze het als een buitenkans. Maar ze waren ook nog eens agressief en laf, met twee tegen één. Maar ze hadden niet op zijn Pokémon gerekend. Maar goed, beter in de bak dan op straat. In ieder geval wilde Ace wel even een biertje drinken, of wat hij ook zou willen- dat was aan hem. Na dit had Aydin wel even behoefte aan iets koels op een warme dag als deze, al helemaal na dat gebeuren. Toen Ace begon over een Shiny totodile die hij hier had gevangen die nogal een attitude bleek te hebben en hij daarom twijfelde hem alsnog terug de zee in te doen, wist Aydin niet of hij moest grinniken of fronsen. ''Dat is anders ook best een speciale Pokémon. Een Feraligatr zal best intimiderend zijn als je weer achter boeven aan zit. Als ik geen voorkeur had voor een bepaalde type, zoals Fire, Dark en Dragon, dan had ik er best één gewild.'' besloot Aydin te antwoorden ''Wat de Corsola betreft.. Die past niet helemaal bij mijn team, maar ga een goed huisje zoeken voor haar.'' vervolgde hij, want zelf had hij ook Pokémon die wat meer intimiderend waren dan bijvoorbeeld een Morpeko. Of uiteindelijk zullen worden als ze geëvolueerd waren. Maar nu al waren ze al waardevol voor hem, zoals Sora die zonder twijfel achter een boef aan was gegaan en Naga, die een boef in zijn been had gebeten. Ze zaten allebei nog bij zijn spullen en de geleende hengel. Ook had Aydin zijn shirt nog niet weer aan gedaan, toen hij in zijn blote bast was gaan vissen. Dit deed hij als eerst toen Naga van zijn tas af sprong en met haar voorbenen tegen zijn been op sprong, waarna Aydin zijn tas op zijn rug hees en de hengel pakte. Threx zwom nog in de buurt, die hij terug in de Pokébal liet komen voor hij naar het kraampje liep waar hij de hengel weer in leverde. ''Ik hoop dat U veel plezier heeft gehad. Onder welke naam deed U mee?'' vroeg de jonge vrouw van de organisatie vrolijk, die de hengel aan nam met een stralende glimlach. Ze had dus niet gezien wat er daarstraks gebeurd was. ''Hatora.. En prima.'' zei hij ietwat droog terwijl ze een vinkje achter zijn naam zette, niet van plan wat er gebeurd was haar aan de neus te hangen. Hij kon dit soort dingen ook heel makkelijk weer los laten. Zijn ogen richtten zich weer op Ace, in de richting van het barretje lopend. ''Werk je al lang bij Crescent Moon?'' vroeg de trainer, die Sora op zijn schouder voelde landen terwijl ze even haar snavel door haar veren haalde terwijl Naga en Rahlos ook mee liepen.
Ace gaf een knikje toen Aydin aangaf dat het anders een speciale Pokémon was, waarna hij als bonus ook te horen kreeg waar de man zich in wilde specialiseren. Niet iets waar hij naar had gevraagd, maar hij nam aan dat het niet slecht kon zijn om te weten. Dat waren wel de types waar hij ook zijn interesse in zou kunnen hebben als hij zijn huidige team al niet had opgesteld. ”Ja, maar zeg dat maar niet luidop waar hij bij staat,” sprak Ace op een kille toon. ”Dan krijgt hij nog meer kapsones dan dat hij nu al heeft.” Zijn blik gleed kort naar de Pokémon die Aydin al bij zich had. Een Growlithe, een Carvanha, een Charmeleon en een Fletchling. Twee Fire types waarvan één een toekomstige Fire type en één Water en Dark type. Dan ontbrak de Dragon type nog, of misschien zat die wel in één van de Poké Ball’s die Aydin aan zijn riem droeg. Met die Corsola erbij zou hij nog één plekje overhouden en Ace dacht eerlijk gezegd dat de man al zijn Pokémon wel buiten hun bal had, dus dat wilde zeggen dat hij nog voor de Dragon type moest gaan. Of misschien wilde hij geen vast team en eerder roteren tussen verschillende Pokémon, dat kon natuurlijk ook nog. De geleende hengel werd teruggebracht en Ace wierp de veel te vrolijke vrouw een ongeduldige blik toe toen ze breed naar hem lachte. Ze was over het algemeen niet onaantrekkelijk, maar als ze dacht dat ze bij hem een lach zou kunnen krijgen door haar parelwitte tanden naar hem bloot te lachen, dan had ze de verkeerde voor zich. En dus wendde Ace dan ook net zo makkelijk zijn blik weer af terwijl hij Aydin volgde naar een bar verderop. ”Nog maar een paar maanden,” sprak hij op een kille toon. ”Ik ben van Kalos naar Sinnoh verhuisd en nadat ik een tijdje op mezelf in Jubilife City heb gewoond, ben ik naar Hearthome City verhuisd en leef daar nu in de Ranger Base met een goede vriend van me.” Hij richtte zijn blik naar Aydin. ”En jij? HBv je al badges gewonnen?” vroeg hij vervolgens.
Ace zijn worden lieten Aydin even grinniken. Ondanks Pokémon niet menselijk waren hadden ze toch hun eigen karakters en eigenschappen. Geen hersenloze wezens of slaven, ondanks vele mensen anders dachten. ''Ik zal het onthouden.'' antwoordde hij op Ace zijn wat kille woorden, maar de trainer zijn gevoel zei dat Ace best wel om zijn Pokémon gaf. Terwijl ze naar de bar liepen luisterde Aydin opnieuw naar het beetje wat Ace over zichzelf vertelde. Bij zijn vraag schudde Aydin zijn hoofd even ''Nog niet, ik probeerde eerst een compleet team te krijgen. Dat is met de Corsola nu dan wel gelukt.'' grinnikte hij en ging op een barstoel zitten voor hij zijn rugtas er onder zette. Er klonk wat gerinkel en Naga richtte haar oren op. Ze ging gelijk naar de tas toe en uitte een zachte kef. ''Je krijgt straks je eten..'' bromde de trainer terwijl Rahlos en Sora een eigen plekje bij de bar in de buurt zochten. ''Ik heb haar ook vrij recent gevangen.'' zei Aydin, naar de Growlithe gebarend. ''Toevallig ben ik recent in Hearthome City geweest om een Houndour te adopteren. Eerst ben ik zelf op zoek geweest naar een wilde, maar ondanks hij wel wat gedragsproblemen heeft kon ik hem niet voorbij laten gaan. Het kostte wel wat, maar het geld gaat gelukkig naar een goed doel..'' vervolgde hij terwijl de barman naar de twee toe kwam lopen. ''Twee bier graag.'' zei de trainer met een glimlach terwijl hij het bedrag voor de twee drankjes op de bar legde, wat door de barman aan werd genomen voor hij te werk ging.
Ace richtte zijn blik kort naar Aydin, zijn wenkbrauwen optrekkend. ”Je wilt een volledig team hebben voordat je de eerste gym gaat uitdagen? Waarom zou je dat willen?” Het was vrij ambitieus, maar meer Pokémon betekende ook meer energie en meer tijd dat je eraan moest besteden. Hoewel Ace wel respect kon hebben voor iemand die er zo op gebrand was om een volledig team te hebben, vroeg hij zich af of dat voor de eerste gym niet te veel van het goede was. Hij dacht dat de eerste gym maar twee of maximum drie Pokémon zou gebruiken, maar hij nam aan dat het tegen de langere termijn misschien niet slecht zou zijn om een team van zes te hebben. Bij hem was dat toevallig zo uitgekomen, maar hij was ook al wel langer in Sinnoh en langer bezig met hetgeen wat hij deed, al was het na Avian nog vrij snel gegaan. Blade had hij gevangen in het wild, Razor had hij uit de Wonder Trade gekregen in ruil voor een Lapras dat naar zijn idee niet echt bij zijn team paste en Jaws had hij bij een evenement opgevist, net zoals Aydin dat nu bij zijn Corsola had gedaan. Zijn blik gleed kort naar de Growlithe van Aydin, welke een kleiner exemplaar was dan hij zich kon herinneren. De opmerking over de Houndour deed zowel Ace als Igneel opkijken. ”Wat voor gedragsproblemen heeft hij dan?” vroeg hij kil. Hij wist dat sommige Pokémon uit shelters gedragsproblemen hadden door hun vorige eigenaren en als Aydin dat probleem kon verhelpen, dan zou dat Ace’s respect voor de jongeman enkel nog meer opkrikken. Hijzelf had Razor ook met een gedragsprobleem in zijn team gekregen maar nu de Pokémon een Shelgon was, was daar eigenlijk nog vrij weinig van te zien. Alleen soms met Blade was hij aan het bikkelen, maar dat was vanaf moment één al zo geweest en Ace kende hem eigenlijk niet anders dan dat. ”De volgende ronde is voor mij,” gaf Ace nog kil aan, waarna hij de jongeman een dankbaar knikje gaf en een slok nam van zijn bier. Ja, dat smaakte wel oké.
De trainer glimlachte even bij de vraag ''Laat ik het zo stellen; Het mooiste aan Pokémon vind ik de band die je met ze op kan bouwen. Dat vind ik eerst het belangrijkste.'' en gebaarde naar zijn motor ''Zodra ik een sterk team heb ga ik van stad naar stad, van Gym naar Gym. Er op uit gaan en nieuwe Pokémon tegenkomen vind ik misschien wel het leukste en zo lang het nog geen winter is doe ik dat. Soms moet je naar afgelegen plekken, bossen en grotten om Pokémon te vinden.'' vervolgde hij. In de winter kon hij niet overal komen met zijn motor als het glad was of vol met sneeuw. Meestal waren de wegen tussen de steden in waar de Gym's waren wel sneeuwvrij. ''Ik ben in het voorjaar ook pas begonnen en heb geen haast.'' zei hij daar nog achteraan terwijl zijn glimlach verbreedde. Bij de volgende vraag van Ace verdween deze even en pakte het glas bier aan dat door de barman voor hem neer werd gezet. Voor hij antwoordde nam hij een grote teug en boerde even binnensmonds. Ahh, heerlijk. ''Hij luisterde naar niemand en heeft de neiging in mensen hun achterste te bijten. Echt een goed idee is het dus ook niet om hem bij mensen in de buurt los te laten.'' vertelde hij dan ook en vertrok zijn gezicht wat toen Sora op zijn ontblote linker onderarm landde en haar scherpe nageltjes in zijn huid staken. Naga lag lekker in het zonnetje onder de kruk en Rahlos keek naar de zee naast de beachbar. ''Dan hou ik het ook bij de volgende, want ik moet nog een stukje met de motor.'' grinnikte Aydin. Twee biertjes konden dan nog wel. Zijn grootouders waren echt typische goody two-shoes. Elke ochtend vroeg op met wat thee, dronken geen alcohol en rookten niet en vonden zijn motor maar een 'stinkmachine'. En al moest hij maar een klein stukje met de motor, zijn grootouders zouden hem wurgen als hij het waagde op de motor te stappen met een tikkeltje te veel bier op.
Ace gaf een knikje toen de jongen aangaf dat een band opbouwen met zijn Pokémon het belangrijkste voor hem was. Ace zag er misschien niet zo uit, maar ook hij vond dat het belangrijkste van alles: dat hij goed met zijn Pokémon overweg kon. Het had met zijn Shelgon wel even geduurd eer dat deze van zijn bondprobleem verlost was, maar uiteindelijk was dat gelukt en vertrouwde hij Ace, ook al had hij nog steeds moeite met Blade. Ace dacht niet dat het ooit tussen die twee zou gaan boteren, maar zo lang ze elkaar niet de nek omdraaiden, vond hij het allemaal wel prima. ”Goh, ik heb eigenlijk nog niet veel andere manieren gekend om Pokémon tegen te komen om eerlijk te zijn,” kon hij het weer niet laten om sarcastisch te reageren toen Aydin zijn woorden sprak over het tegenkomen van Pokémon. ”Of je moet een luilak zijn en Pokémon gaan adopteren bij shelters of Abandoned eggs aankopen, maar daar kom je ook vaak van een koude kermis thuis, geloof mij maar.” Hij knikte naar één van de Poké Ball’s dat hing aan zijn riem. ”Ik heb één van mijn Pokémon verkregen uit een Wonder Trade nadat er een Lapras uit een Abandoned egg uit was gekomen die ik had gekocht. Ze paste niet in mijn team, dus heb ik haar in de Wonder Trade gegooid en kreeg ik een Bagon in de plaats. Dat is best cool zou je denken, maar de eerste twee maanden moesten mij en mijn team opletten dat we niet geflambeerd door hem werden. En dat allemaal omdat één of andere eikel hem mishandeld heeft.” Zijn knokkels jeukten al om die gozer in elkaar te slaan, maar hij wist niet wie het was omdat het random vanuit de Wonder Trade was gekomen. Dus daar was niet veel aan te doen, tenzij Razor zijn vorige trainer toevallig ergens random zou herkennen, maar die kans leek Ace nihil. Aydin vertelde over een soortgelijk probleem met zijn Pokémon en Ace gaf een knikje. ”Hard aanpakken als het moet en voor de rest niet opgeven. Uiteindelijk draaien ze vanzelf wel bij,” was het enige advies wat hij aan de jongen kon geven. Zo had hij Razor immers ook opgevoed. Zijn blik werd droog toen Aydin zijn opmerking over de biertjes maakte. ”Dat is je geraden. Het is niet omdat je potentie hebt dat ik je begin te mogen dat ik geen nultolerantie heb als je met te veel alcohol op achter het stuur kruipt.” Ook niet als hij daar mede verantwoordelijk voor was. Hij had immers nooit gezegd dat Aydin moest gaan rijden nadat hij had gedronken.
![[BP 2021 - DSF] A good dose of vitamin sea BogusIncredibleBass-size_restricted](https://thumbs.gfycat.com/BogusIncredibleBass-size_restricted.gif)
