Nieuwsgierig stapte Hayley de grote achtertuin in. Ze had haar spulletjes net opgeborgen in haar kamer en aangezien haar kamergenootje zich nog niet had gemeld, had ze besloten zelf even rond te gaan kijken op de school. Het was te mooi weer om lang binnen te blijven plakken, en Hayley kon het niet weerstaan om de tuin en verblijven te gaan bekijken. Er liepen zoveel Pokémon rond! En de weides deden haar denken aan thuis. Met een glimlach van oor tot oor keek ze om zich heen naar de prachtige kleurvolle bloemen en gouden velden in de verte. Lilo zat zoals gewoonlijk op haar schouder en Naveen, die een beetje chagrijnig was omdat ze haar rugtas in de kamer had gelaten, had zich met tegenzin op haar andere schouder gezet. Moana hupte vrolijk rond, te enthousiast naar al het nieuws om gedragen te worden. Ze slaakte een enthousiast kreetje en hupste toen richting een wat oudere vrouw die eveneens in de tuin stond. Voordat Hayley haar kon waarschuwen had Moana haar been al aangetikt en vrolijk haar armpje naar haar opgestoken. De Phione was allesbehalve verlegen. Hayley tilde verontschuldigend haar handen op. "Ze doet niks hoor," zei ze toen snel. "Ze wilt alleen maar even kennis maken." En ze moest toegeven dat ze zelf ook wel nieuwsgierig was naar de vrouw. Zou ze één van de leraren zijn?
Het was een zonnige dag: ideaal weer om in de tuin te werken. Marian was de vorige dag aangenomen op de Daycare School als tuinvrouw en had een uitgebreide rondleiding gekregen, wat vandaag haar eerste echte werkdag maakte. En wat genoot ze ervan! Zachtjes neuriënd ging ze de tuin rond en keek ze bij elke bloem en struik om dorre takken en uitgebloeide planten onder handen te nemen. Ook haar Pokémon waren in een goede bui: Idanwen volgde haar op een drafje, terwijl Polly opgewekt van bloem tot bloem vloog. Toen Marian een paar minuutjes bezig was met het licht bijsnoeien van één van de struiken, voelde ze plotseling iets tegen haar been botsen. Ze keek verrast omlaag naar de blauwe Pokémon die haar vrolijk aankeek met een uitgestoken armpje. “Oh, hallo daar,” zei Marian lachend, waarbij ze de handschoen van haar rechterhand afdeed en ze het armpje van de Pokémon even vastpakte – alsof ze het een hand gaf. Ze draaide zich om toen ze een stem hoorde van een meisje dat waarschijnlijk de eigenaar was van het vriendelijke beestje. “Dat is alleen maar gezellig! Je hebt een hele lieve Pokémon. Studeer je hier?” vroeg ze vervolgens. Op het schoolhoofd en een paar leerkrachten na kende ze hier nog niemand, dus het kon vast geen kwaad om haar kennissenkring wat uit te breiden.
Toen Hayley dichterbij kwam zag ze dat de vrouw handschoenen aan had en bezig was geweest met het snoeien van de plantjes. Wat leuk! Zou ze een soort tuinvrouw zijn? "Dankjewel," zei Hayley met een glimlachje toen de vrouw zei dat ze een lieve Pokémon had. Moana schudde even vrolijk met haar armpjes, net alsof ze kennis maakte. Lilo kroop daarentegen verlegen weg in haar nek en Naveen leek er niet eens van op te kijken, die had zijn blik stug een andere kant op. Wat ze niet zag was dat hij met zijn vernauwde gele ogen de bewegingen van de Cutiefly aan het volgen was..
"Ja klopt, ik ben een student," reageerde Hayley trots, terwijl ze haar rug wat rechtte en trots grijnsde. Pas één dag, maar dat gaf niks toch! Student is student. "Mijn naam is Hayley." Vriendelijk stak de jonge breeder haar hand uit en wachtte ze nieuwsgierig tot de vrouw zich voor zou stellen.