Tales of

Sinnoh

Het was een eindje rijden. Dus was ze bezig om Kian en Tor voor de kar te spannen. Het tweetal trappelde van ongeduld. Ze trok de singel van haar Ponyta strak. Die briesde en schraapte met zijn hoef over de grond. Daarna rolde ze in haar rolstoel naar Tor toe. Haar Houndour was tussen zijn hoeven gaan zitten. "Maud wat doe jij daar nu weer gevaarlijk?" lachtte ze. Haar Houndour keek wat stoïcijns op. Die zag duidelijk het gevaar niet en Tor bleef zowaar rustig staan. Oké, dat moest ze onthouden. Haar Tauros was lang niet altijd zo braaf namelijk. Ze trok ook al zijn riempjes recht en strak en rolde toen naar de kar toe. Ze zette haar rolstoel erin vast en trok de wielen omhoog. Tijd om te gaan. "Als het te hard voor je gaat, geef je het aan hè Maud?" Haar Houndour blafte instemmend. Toen pakte ze de leidsels en klakte met haar tong. Direct spoten ze vooruit. Op naar de ijzerfabriek.

Ze liet Kian en Tor halt houden toen Fuego Ironworks in zicht kwam. Het geluid van staal op staal was duidelijk te horen. Ze was hier voor een reden. Ze liet haar Phanpy uit haar pokéball. Breckin landde op haar schoot. Nieuwsgierig keek ze om haar heen. "Ik weet dat ze zeldzaam zijn, maar we gaan het gewoon proberen." Zei ze. Ze aaide haar Phanpy over haar koppie. Daarna liet ze haar Ponyta en Tauros weer vooruit stappen. Maud trippelde er rustig naast en leek weinig last te hebben gehad van het tempo. Gelukkig.

Kian en Tor wilden eigelijk weer harder dan hier kon. "Jongens rustig aan." zei ze. Wel met een grijns, want stiekem vond ze het zelf ook altijd wel leuk. Door hun gedrag miste ze de struik met de Apricorn ook bijna. Het was dat Breckin een geluidje maakte. Ze keek opzij naar haar Houndour die ook aan het bosje aan het snuffelen was. Maud had het ook geroken. "Niet opeten!" Haar Houndour keer haar vragend aan, hè? Breckin sprong alvast van haar schoot, zonder dat ze iets had gezegd. Haar Phanpy pakte de Apricorn en gaf hem aan Chloe met haar slurf. "Dankjewel meisje." glimlachte ze. Toch wel handig een pokémon met de ability Pickup, die wist precies wat er van haar verlangd werd en ze vond het nog leuk ook. Ze borg de Apricorn op in het opbergvak van haar kar. Breckin zat alweer netjes op haar schoot. Toen klakte ze weer met haar tong en troken Kian en Tor de kar weer vooruit.

Maud bleef een beetje aan de rand snuffelen. Terwijl Chloe de kar met haar twee pokémon ervoor verder leidde bij de ijzerfabriek. Toen ze weer opzij keek liep haar Houndour ineens met iets in haar bek. Wat nou weer? Kleine ondeugd. Het leek op een steen, maar volgens mij was het geen gewone steen. Hij had iets speciaals. "Maud geeft dat eens aan Breckin." Haar Phanpy sprong weer van haar schoot af en liep, zei het wat berekenend, naar Maud toe. Even aarzelende de Houndour, maar toen gaf ze het toch braaf af. "Goed zo lieverd." Glimlachte ze naar Maud. Die vrolijk blafte. Breckin kwam weer bij haar op schoot, met de Everstone in haar slurf. Ook deze gaf haar Phanpy haar aan. Ze aaide haar dankbaar over haar koppie en stopte die naast de rode Apricorn in het opbergvak. Ze vond hier wel mooie dingetjes, leuk. Ze tikte met de leidsels op de billen van Kian en Tor.

Ze keek op toen Maud ineens een keer blafte. Blijkbaar was er in haar dooiehoek een Cufant op de kar afgestapt. Die zijn slurf naar Breckin had uitgestoken. Haar Phanpy had enthousiast haar eigen slurf om die van de Cufant gedraaid. Met een warme glimlach bekeek Chloe het tafereel. Ze liet Kian en Tor stoppen. Die allebei ongeduldig briesten. Breckin kwam overeind op haar schoot en sprong eraf. Toen ze op de grond stond begon ze vrolijk voor de Cufant te springen. “Hé daar.” Zei ze vriendelijk tegen de Cufant. “Wat ben jij een leuke pokémon. Woon je hier bij de ijzerfabriek? Een mooie plek toch Breckin.” Haar Phanpy tetterde even blij en stak haar slurf weer naar de Cufant uit. Ze wilde blijkbaar wel graag vrienden met hem worden. Schattig. De glimlach ging niet meer van Chloe haar gezicht af. Zelfs Maud gromde niet en was gaan zitten. Haar tong een stukje uit haar bek.

Tor en Kian schraapten met hun hoeven over de grond. “Even wachten jongens. We gaan straks weer verder.” Zei ze tegen haar Tauros en Ponyta. De Cufant leek het wel gezellig te vinden met Breckin. Ze waren lekker aan het spelen. Steeds met hun slurven in elkaar gedraaid om elkaar heen aan het draaien. Soms sprong er eens eentje over de andere heen. Waardoor die omviel en een stukje over de grond rolde. Chloe keek het allemaal glimlachend aan. Maud hield inmiddels haar kop een beetje schuin. Wat was dit toch allemaal? Leek ze te denken. “Zeg Cufant. Lijkt het je leuk om met ons mee te gaan reizen? En uiteindelijk ooit als het me lukt op mijn boerderijtje te komen wonen. Breckin komt daar ook wonen uiteraard.” Ze keek de Cufant vragend aan.

Het leek erop dat de Cufant wel mee wilde, de pokémon begon blij te trompetteren. Breckin reageerde direct door terug te trompetteren. Oké, dat werd misschien wel wat kabaal de komende tijd. Al moest Chloe daar juist van grinniken. “Blijf je naast de kar Breckin?” Haar Phanpy knikte en trippelde naast de Cufant mee. Maud rende weer voor de kar uit. Dus gaf Chloe ook Kian en Tor weer een seintje. Die er gewillig vandoor schoten. Eindelijk weer in beweging, leken ze te denken. “Nou jongens, zo lang hebben jullie toch niet stil hoeven staan?” Lachte Chloe, maar gaf ze nog wel wat extra de sporen. Niet te hard, want Breckin en de Cufant moesten het wel bij kunnen houden. Over Maud maakte ze zich inmiddels niet zo’n zorgen meer. De Houndour was ook snel, misschien stiekem nog wel sneller dan Kian en Tor.

[Topic uit]