Tales of

Sinnoh

Ze had wat informatie gehad over een aantal swarms die op bepaalde routes te vinden waren en beide pokemon die er te krijgen waren bevielen haar wel. Ze was dan ook als eerste naar de route gegaan waarvan ze had vernomen dat ze een Eevee zou kunnen vinden en had een Swarm Lure meegenomen. Vulcan en Poppy had ze uit hun pokeballs gelaten. Ze had de twee pokemon nog niet zo lang, maar dan waren dit soort momenten juist goed om de band op te bouwen wist ze. Ze pakte de Swarm Lure uit haar tas eenmaal ze op de plek aangekomen waren en haalde de dop eraf voor ze het flesje op de grond neerzette, hopende op een Eevee.

Ze had geen idee wat voor een Eevee er tevoorschijn zou komen, maar ze had niet verwacht dat het er een was die vrijwel meteen in haar armen sprong. Voor een moment hield ze de pokemon wat ongemakkelijk vast, maar al snel genoeg ontspande ze wat. Ze kon aan Vulcan en Poppy zien dat de twee haar wat raar aan zaten te kijken, maar ze kon het niet over haar hart nu verkrijgen om de Eevee neer te zetten en deze aan te vallen. Nee, dat was niet de manier van vangen die ze wilde gebruiken voor een pokemon als deze. Ze liet haar hand over de kop van de Eevee gaan en aaide de pokemon. Als de pokemon zo aanhankelijk was als deze was, dan leek het haar het beste om haar eerst wat meer op haar gemak te stellen. Ze wuifde dan ook Vulcan en Poppy wat dichterbij en de twee pokemon keken voorzichtig naar de Eevee. Ze hielden voor nu nog wel hun afstand gelukkig, iets waar ze wel blij mee was. Tenslotte wist je nooit zeker of de Eevee weg zou schrikken van de twee pokemon, maar deze leek voor nu rustig te blijven zitten in haar armen. De staart bleef heen en weer slaan, wat ze als een goed teken zag. Ze aaide de Eevee nogmaals over haar kop heen en glimlachte. "Ik had niet verwacht er een te vinden zoals jij." Nee, ze wist dat de lure de pokemon aan zou trekken, maar niet dat de Eevee zich ook zoals dit zou gedragen. Misschien was ze daar juist wel opgelucht over, vooral omdat de Eevee zo aanhankelijk leek te zijn. De vraag was natuurlijk nog wel of de pokemon zich ook zou laten vangen of misschien zou er wel hetzelfde gebeuren als met de Wooloo. Dat ze de band eerst zou moeten vergroten, maar dat was te zien. Voor nu besloot ze eerst wat aandacht aan de pokemon te besteden. Ze haalde wat voer uit haar tas en hield het voor de Eevee, terwijl ze ook wat voor haar eigen twee pokemon neerlegde. Ze zag hoe de Eevee rustig begon te eten, terwijl haar staart nog steeds heen en weer bleef zwiepen. De pokemon was duidelijk tevreden met wat ze had gegeven, maar was het ook genoeg om haar mee te nemen? Ze aaide de Eevee nog een keer over haar kop en pakte een pokeball er rustig bij en legde deze op de grond neer, waarna ze de Eevee neerzette. "Heb je zin om mee te gaan met mij?" Of had ze de intenties van de Eevee verkeerd begrepen? Dat zou ergens wel zonde zijn wist ze.

Ze had niet verwacht dat het makkelijk zou zijn om de Eevee over te halen, maar de pokemon leek voor nu niet weg te lopen en dat was zeker goed nieuws. Ook al leek de Eevee haar nog niet helemaal te vertrouwen, maar de pokemon liep in ieder geval mee. Dit was waarschijnlijk zoals het ook met Cloud gegaan was, dus ze zou genoeg aandacht moeten besteden aan de pokemon voor ze weer de kans zou hebben om te vangen. Dat moest zeker lukken. Ze glimlachte dan ook naar de Eevee. "Laten we gaan," En begon vervolgens door te lopen.