Hij had al zijn pokemon maar eens om zich heen verzameld en zat zelf op een bankje. Mega 9 zat naast hem, terwijl Mega 1 een stukje verderop was samen met Mega 4 en 5. Mega 6 zat bij zijn voeten, terwijl hij Mega 9 juist weg zag lopen naar iemand die hij maar al te goed kende. Hij deed dan ook niet de moeite om de man te waarschuwen voor de Mawile. Het leek er namelijk niet op dat ze ooit goed overweg zouden kunnen met elkaar. Hij zag dan ook hoe de Mawile een poging deed om de jongen te bijten en met een kleine grijns om zijn lippen wachtte hij af wat er zou gaan gebeuren. Hij moest echt eens aan dat bijten gaan werken met de Mawile, maar voor nu vond hij dit nog niet eens zo erg.
Nu dat hij langzaam in rank begon te stijgen, was hij steeds vaker overal en nergens. Hij verliet de basis steeds vaker en het kwam steeds vaker voor dat hij niet meer bij Finn op de kamer sliep, maar ergens in een random Pokémon Center. Hij ergerde zich er dood aan en sliep het liefste bij zijn beste vriend op de basis, waar de omgeving een beetje vertrouwd was. Helaas waren er veel stumpers in zijn leven die zijn hulp nodig hadden en aangezien hij een belofte had gedaan toen hij zich aansloot bij Crescent Moon kon hij hun niet echt negeren. Zijn blik gleed geïrriteerd naar beneden toen een Pokémon naar hem toe wandelde en hem begon te bijten, waarop Igneel geïrriteerd reageerde door naar voren te springen en de Mawile weg te beuken. Er brandde vuur in zijn bek, al wachtte hij op teken van Ace om aan te vallen. Ace zag een eindje verderop een persoon zitten waarvan hij had gehoopt hem nooit meer te zien en geïrriteerd rolde hij met zijn ogen. ”Waar is die achterlijke tweelingbroer van je?” vroeg hij kil aan de man, al interesseerde het hem werkelijk geen reet. ”Denk er maar niet aan om me nog eens lastig te vallen met een mes. Een knop op mijn Holo Caster en ze arresteren je ter plekke.” Zijn rode ogen fixeerden zich waarschuwend op de man voor hem.
Helaas kreeg Mega 8 net niet de kans om de man te bijten en werd deze in plaats daarvan aan de kant gebeukt door de pokemon die hij de vorige keer had lopen bedreigen. Hij zou het zo weer doen, vooral als hij die pokemon zijn eigen zou kunnen maken. Een grijns verscheen op zijn gezicht, terwijl de Mawile nu een poging deed om Igneel te bijten. "Wil je het nu niet verpesten door het over hem te hebben?" Nee, ze waren momenteel niet op goede voet met elkaar. Hij kwam overeind en liet zijn blik kort naar de rest van zijn pokemon gaan. "Weet je zeker dat je me tegen zou kunnen houden?" Hij had zijn hand al in zijn zak gestoken en had het mes alweer in zijn hand, alleen haalde hij deze voor nu nog niet tevoorschijn. "Ik heb deze keer niet alleen meer een Abra." En zelfs die Abra was veel sterker dan dat de pokemon ooit geweest was.
”Fire Blast.” Het was een simpele uitspraak geweest, alsof hij het over het weer had, maar Igneel had het bevel gehoord en de vuurbal brandde al door in zijn bek. Zonder omhaal vuurde hij deze af op de Mawile. Omdat de Mawile zo dichtbij was, dacht Ace niet dat ze deze kon ontwijken, maar dat was ook de bedoeling. Zijn blik gleed naar de man toen hij vertelde over zijn broer en een licht smalende glimlach verscheen om zijn lippen toen hij de geïrriteerde toon van de blauwharige hoorde. ”Wat is dit? Kunnen Peppi en Kokki het niet meer met elkaar vinden en hebben ze een break nodig?” Hij zuchtte. ”Wat een slechte romantische film is me dit, zeg.” De blik in zijn ogen werd echter weer gevaarlijk toen de man zijn hand in zijn zak stak, ongetwijfeld om het mes daar weer tevoorschijn te halen. De aderen in Ace’s armen werden zichtbaar toen hij zijn spieren aanspande, al was dat natuurlijk niet te zien voor de man omdat Ace’s mouwen nog over zijn bleke armen zaten. ”En jij denkt dat ik stil heb gezeten of wat?” sneerde hij minachtend naar de man. ”Maar ik kan je wel introduceren aan mijn team als je wilt, hoor. Ik weet zeker dat ze het leuk zouden vinden om kennis met je te maken.” Het merendeel van zijn team was geëvolueerd, dus de man zou niet de enige zijn die hem aan kon vallen. En Ace zou niet terughoudend zijn. Nu dat die achterlijke tweelingbroer er niet bij was, had hij sowieso één man minder om op te focussen.
Hij hield Mega 8 met een schuin oog in de gaten, vooral toen Ace besloot om een Fire Blast te doen. "Sucker Punch," Hopelijk zou dat genoeg zijn om de Fire Blast te stoppen of anders van richting te laten veranderen. Het was in ieder geval een move die eerst zou gaan, maar het bleef een risico. Als de Fire Blast niet van richting veranderde of gestopt werd, dan zou de Mawile schade oplopen. Maar terwijl hij de twee pokemon in de gaten hield was Ace verder gaan spreken en zijn irritatie groeide eigenlijk alleen maar. Hij had ruzie met Jayden, dat klopte, maar hij hoefde er niet zo'n drama van te maken. Ook al zorgde het er wel voor dat hij zelf in een slechter humeur was dan gewoonlijk. Maar hij wilde niet toegeven dat hij Jayden eigenlijk wel miste, nee, daar zou hij nog niet aan toegeven. Hij voelde het vertrouwde mes in zijn hand en klemde zijn hand er omheen toen hij de uitdaging hoorde. Dit kon nog wel eens leuk worden. Een grijns verscheen weer op zijn gezicht, dit kon nog wel eens leuk worden. "Weet je het zeker?" Hij kon zo snel niet bepalen wie beter zou zijn van hun twee, maar hij had aardig wat vertrouwen in zijn eigen team.
Ace fronste toen de man besloot om zijn Mawile een Sucker Punch te laten doen. Het resulteerde in de Mawile die uithaalde naar de Fire Blast en daar waarschijnlijk wel de vlammen door kon voelen, maar zijn Fire Blast had daardoor een minder gewenst effect dan gehoopt en Ace moest de man nageven dat hij in elk geval wel snel kon nadenken, iets wat Ace niet had verwacht gezien hij zijn mentale capaciteit niet erg hoog inschatte. Ook om zijn lippen verscheen een grijns toen de man hem vroeg of hij het zeker wist en hij gaf een knikje. ”Laten we het wel een beetje makkelijk te begrijpen voor je houden en ze niet alle zes tegen elkaar vechten. Ik stel voor een één op één gevecht of een twee op twee gevecht, tot één van onze teams uitgeschakeld zijn.” Hij had de blik van de man wel naar zijn zak zien gaan en zijn ogen vernauwden zich. ”En als je dat mes één keer tevoorschijn durft te halen, kom je erachter hoe veel zenuweinden zich er bevinden in je gezicht als ik je neus breek met mijn vuist.” Dat was geen dreigement. Dat was een waarschuwing. Ace was niet vies van geweld en dat zou die Seedot tegenover hem moeten weten, gezien ze al eerder een aanvaring hadden gehad.
Een gevecht was nu duidelijk onvermijdelijk en erg vond hij het niet. Dit persoon had hem al vaker geïrriteerd en nu zou hij een kans hebben om hem eens echt in te rekenen. "Zullen we op iets wedden voor wie wint?" Zou hij hier misschien wat uit mee kunnen slepen? Dit kon nog wel eens interessant worden dan. Een grijns was duidelijk te zien op zijn gezicht, hier had hij zeker zin in. "Een tegen een tot er niks meer over is klinkt goed." Hij had aardig goed vertrouwen in zijn pokemon. Ze waren niet zwak en dat zou hij ook laten zien.
Ace trok een vrij sceptische wenkbrauw op naar de man tegenover hem toen hij zijn voorstel deed. ”Stel maar iets voor. En nee, je krijgt geen enkele Pokémon van me voor je collectie,” zei hij meteen. Voor de rest dacht hij niet veel interessants op zak te hebben dat de ander kon interesseren, dus hij was wel eens benieuwd waar deze achterlijke mee aan kon komen zetten. Hij liep al achterwaarts zodat er wat afstand ontstond tussen de man en hemzelf en hij knikte naar Igneel. Zijn Houndoom schoot naar voren en gromde laag naar de man, een vastberaden blik hebbend in zijn ogen. Nu dat Igneel toch al uit zijn bal was, kon hij net zo goed de eerste zijn die de spits af mocht bijten. Het was een voordeel voor hem dat de man geen idee had hoe zijn team er uit zag. Ace meende zich te herinneren dat Inpulsa ook uit haar bal was geweest de vorige keer dat hij de tweeling had gezien, maar dat kon hij ook mis hebben. In elk geval had de blauwharige geen idee wat voor andere vier Pokémon hij had en als hij dat had geweten, dan was Ace er vrij zeker van dat de man hem niet eens had uitgedaagd. Ace kon zich namelijk niet voorstellen dat zijn team kon verliezen van zo’n loser.
