Little ball of fur - ma aug 23, 2021 8:05 pm
Hayley Archer
Breeder
| Volt maakte blije geluidjes terwijl hij op Larks rug aan het rijden was. De alolan vulpix had wat eerder toegegeven aan de speelse jonge pokémon en was over en weer door de inkomhal aan het wandelen. Ook haar andere jonge pokémon, Frederick en Snow waren niet helemaal voorbeeldig. Zowel de buizel als de vulpix waren verveeld en liepen verder van hun trainer vandaan dan Jennifer leuk vond op zoek naar iets om zich mee te entertainen. Gelukkig had ze Leaf, die zich tot een soort tante had ontwikkeld, en Emily die de kleintjes in de gaten hielden. Aan de balie was Jennifer zich ondertussen bij de daycare school aan het aansluiten. Ze had al veel over pokémon fokken en verzorgen van haar ouders geleerd, maar er waren altijd dingen die ze nog niet wist en ze hoopte op deze school haar kennis te kunnen vergroten. Met een laatste handtekening was alles afgerond en kon ze zich een leerling van de daycare school noemen. Binnen had ze al een rondleiding gehad, maar Jennifer besloot om ook buiten eens een kijkje te nemen. De velden rondom de school strekten zich ver uit en boden ruimte voor pokémon uit verschillende egg groups. Haar pokémon spreiden zich al snel uit. Een plas water trok de aandacht van de ene terwijl een struik met besjes de aandacht van de anderen trok. Er stonden ook wat picknickbankjes verspreid over de tuin waar een aantal studenten aan zaten. Bekend wit haar trok opeens haar aandacht. “Hayley?” stapte ze naar het meisje toe. Ze had haar ontmoet toen Leaf, die op dat moment nog reusachtig was geweest, voor problemen had gezorgd net buiten Pastoria city. Het meisje had een kleine skitty in haar handen. Die zo te zien net geboren was, bedacht Jennifer zich toen ze de eierschaal op de bank zag liggen. “Heb je haar zelf gefokt?” vroeg ze met een grote glimlach. Er waren niet veel mooiere dingen dan een pokémon uit zien komen. |
| De vrolijkheid sprong van het meisje af toen ze zich naar Jennifer toe draaide. De breeders aandacht werd echter getrokken door de kleine skitty in Hayleys armen en de stukken eierschaal op de bank naast haar. Het was haar eerste fok! “Ze ziet er echt geweldig uit,” sprak Jennifer naar waarheid waarna ze haar hand naar de skitty uitstak en de pokémon zachtjes aaide. Een luid geronk klonk als een motortje uit de kat. “En ze is traited.” De opmerking kwam er plots uit toen ze de witte vacht pas echt goed in zich had opgenomen. Dat was een hele prestatie voor een eerste breed! Volt sprong op de tafel en kwam naar de skitty in Hayleys armen kijken en ook Jennifers andere pokémon kwamen dichterbij. Jennifer volgde het gebaar van de ander naar de incubator. “Zal het ook een skitty zijn?” Het kon dat allebei de ouders skitties waren geweest en dan zou de jonge breeder zeker zijn wat voor pokémon uit het ei zou komen. Als één van de ouders een andere soort was, kon het echter ook een andere pokémon worden. Leaf kwam dichterbij toen ze haar naam hoorde. “Heel goed. Ze gedraagt zich zeer flink en ze let vaak op de kleintjes.” Maar ze wist dat Hayley ook naar iets anders vroeg. “De researcher wist niet direct waarom ze zo groot was, maar hij zei dat het waarschijnlijk niet opnieuw zou gebeuren.” |
| De ene skitty was albino en de pokémon die uit het andere ei kwam, zou waarschijnlijk een chocolade kleur hebben. “Dat is wel heel speciaal om zo’n verschillende pokémon uit één breed te krijgen,” merkte Jennifer op waarna ze vroeg of Hayley wist wat voor soort eruit zou komen. “Wat spannend!” Een minccino of nog een skitty waren de opties. Beide zouden goed staan met een chocolate trait als je het haar vroeg. Nu was het alleen nog afwachten wat het zou worden. Jennifer richtte haar blik op Leaf bij de vraag en knikte. “Als ik mijn band met haar nog versterkt heb, zou ik graag met haar willen breeden. Ze heeft een heel zacht karakter en zou volgens mij goed zijn op shows. Heb jij al aan een show meegedaan?” vroeg ze geïnteresseerd. Ze zag hoe Volt gefascineerd naar de kleine skitty keek. Met hem en Fred zou ze binnenkort graag een show doen—wanneer ze meer tijd in hun opvoeding had kunnen steken en de twee er klaar voor waren. De rest van haar pokémon keken met zachte ogen naar de pasgeborene. |