Tales of

Sinnoh

“Blijven jullie even buiten?” Het was toch wel bijzonder om nu een pokémon achter haar aan te hebben lopen. Breckin klom van haar schoot en rende naar de Cufant toe. Die twee zouden elkaar wel kunnen vermaken. Ze haalde Birr en Cael uit hun pokéballs. Haar nieuwste aanwinsten. Beide traited pokémon. Ze was dolgelukkig met ze. Ze kon ze gebruiken om haar droom voor haar boerderijtje weer wat dichterbij te brengen. Waarschijnlijk waren er best mensen die een breed van ze zouden willen overkopen, tenminste dat hoopte ze. Vandaag ging ze testen of ze überhaupt in de smaak zouden vallen. Birr haar Eevee met flapoortjes zat op haar ene been en Cael haar glazen Corsola op haar andere been. Ze keek nog eventjes om naar haar Phanpy en de Cufant, maar die zouden zich wel redden. Dus rolde ze voor de tweede keer die maand de Sunyshore City Hall binnen. Weer met twee mannen, grappig eigenlijk. Deze pasten alleen op haar schoot, meestal had ze grotere pokémon mee. Ze haalde eerst de kleine bolletjes uit haar Eevee zijn vacht, van kleefkruid. Birr had door de bosjes gerend en daarmee ook wat meegenomen. Hij vond het altijd leuk om te struinen en dat liet ze hem ook altijd doen. Daarna borstelde ze zijn vacht, totdat die glansde. Ze keek even onder zijn oren of die allebei goed schoon waren. Daarna pakte ze een doek en poetste ze Cael schoon. Totdat hij blonk. “Zo jullie zijn er klaar voor. Ik ben nu al trots op jullie.” Lachte ze naar hen. In haar ogen waren ze perfect in ieder geval.

Met de twee pokémon weer op haar schoot, in de rolstoel. Rolde ze door naar het podium. Dit keer ging ze naar het gedeelte voor kleine pokémon. Ze zette eerst Birr op tafel. Die ging netjes rechtop zitten, maar keek wel wat zenuwachtig om zich heen. Al straalden zijn ogen van nieuwgierigheid. Hij vond het spannend, maar hij was niet bang. Dat was aan hem te zien. Ze haalde haar Eevee weer van de tafel en zette daarna Cael erop. Ook haar Corsola schoof wat heen en weer. Al dook Cael een klein beetje in elkaar. Hij leek het helemaal nog wel spannend te vinden. Ze aaide hem geruststellend over zijn glazen vel. Waardoor hij toch wel een beetje omhoog kwam. Zij het voorzichtig. Toen ze ook hem goed hadden kunnen bekijken, haalde ze ook Cael weer van de tafel. Haar Eevee hield zijn koppie een beetje schuin terwijl hij naar de keurmeester keek. Cael ging wat dichter tegen haar aanzitten. Dus legde ze beschermend een arm om hem heen. Daardoor ontspande hij weer. “Het is oké kereltje.” Zei ze zachtjes tegen hem.

Waarschijnlijk was ze te snel geweest, te enthousiast. De keurmeester leek niet heel erg onder de indruk. Zijn reactie was in ieder geval niet zoals de vorige keer met Kian en Dilan. Ze was overenthousiast over deze twee, maar dat was natuurlijk ook niet alles. Misschien moest ze gewoon weer even een stapje terug doen, haar pokémon weer laten acclimatiseren. Toch kregen ze allebei wel genoeg punten voor hun eerste prestige ster. Ze glimlachte voorzichtig, eigenlijk bijna een beetje beschaamd. “Bedankt voor u coulance.” Zei ze toen. “Ik had ze wat meer tijd moeten gunnen, maar ik vind ze zo gaaf.” Vervolgde ze terwijl haar wangen een beetje rood werden. “In ieder geval bedankt en tot de volgende keer.” Daarna rolde ze snel de beoordelingsruimte weer uit. Met een glimlachje keek ze naar Birr en Cael. “Jullie hebben het super gedaan jongens. Sorry dat ik misschien iets te overenthousiast ben geweest.” Birr drukte zijn kopje tegen haar aan en Cael kreeg een lachje op zijn gezicht. Het leek erop dat ze haar hadden vergeven, gelukkig. Buiten werd ze weer begroet door Breckin en de Cufant. Die vrolijk trompetterend op hun afkwamen. Daar waren haar blije lawaaischoppers weer.

[Topic uit]