Tales of

Sinnoh

Met een moeilijk gezicht tuurde Hayley naar de twee truitjes in haar hand. Ze hield de ene omhoog, dan de andere, en sloeg ze toen met een verslagen zucht weer naar beneden. Ze had geen idee wat ze aan het doen was. Ze ging nooit shoppen. Maar, de kittens hadden één van haar truitjes als krabpaal aangezien en ze kon het niet over haar hart verkrijgen om bij moeders aan te komen met ‘mag ik alsjeblieft een nieuwe want ik heb mijn Pokémon niet onder controle’. "Wat denken jullie?" Ze liet de kledingstukken zien aan Lilo en Moana, die braaf op een stoeltje zaten te wachten tot ze er over uit was. Naveen zat ondertussen brommend in haar tas op de grond, daar ging ze niks aan hebben vandaag, en Tinkerbell zweefde vlak boven haar hoofd en liet een goedkeurende tingeling horen. Als het aan hem lag nam ze ze allebei. Hayley draaide zich weer om naar de spiegel en trok haar lippen tot een streep. Nee, dat kon ze niet doen, ze had geen twee groene truitjes nodig. Wat een dilemma.

[&Amélie]

Net toen ze wilde overwegen om het misschien maar gewoon op te geven, verscheen er ineens een jongedame voor haar die twee kledingstukken haar kant op hield. Een beetje flabbergasted staarde Hayley haar aan. Huh, werkte ze hier? Maar, zelfs een plattelandsmeisje zoals zij kon zien dat de kleding die de dame aan had veel te fancy waren voor wat hier tussen de rekken hing. Een beetje twijfelend legde Hayley de truitjes terug op de stoel, hierbij niet doorhebbende dat ze deze vol over Lilo en Moana heen legde, en pakte toen het truitje en korte broekje van de dame over. "Ehm..." ze bestudeerde de stukken en wierp haar dieprode ogen toen weer naar haar. "Deze zijn beter denk je?" vroeg ze toen. Haar blik schreeuwde bijna om hulp. Ze had nog nooit eerder rood gedragen, maar het leek alsof de stijlvolle dame voor haar wist waar ze mee bezig was.

Ja, ze moest toegeven, het blauw paste bij de dame. Zelfs haar Mawile droeg een schattige blauwe strik die perfect matchte. Ze had er duidelijk oog voor, dus besloot Hayley maar dat haar advies opvolgen geen slecht idee zou zijn. Ook voelde ze zich plots heel zelfbewust toen de dame met een frons vroeg waarom ze dit zichzelf aandeed, met een duidelijk afkeurende blik op haar kleding. Hayley voelde haar wangen rood kleuren en keek naar beneden naar haar eigen blouse en lange panty.

"Ik weet het niet! " bracht ze toen uit. Ze had er nooit echt veel om gegeven hoe ze eruit zag. Maar, nu ze ouder werd, merkte ze dat ze het toch wel een beetje belangrijk begon te vinden hoe ze er bij liep. Hoe ging ze anders ooit indruk maken op jongens? Een belangrijk vraagstuk in het leven van een tiener. Ze wierp weer een blik op de rode trui en het korte broekje, en knikte toen. "Oké... Moment," zei ze resoluut, waarna ze met haar blik smeekte of de jongedame wilde blijven staan. Vlug dook Hayley het pashokje weer in en trok ze het gordijn dicht. Haar zilvere zwevende bel vloog vrolijk achter haar aan. Zeg Tinkerbell ken je geen schaamte? Ze duwde de Chingling weer door een opening van het gordijn en begon zich toen snel om te kleden.

Lilo en Moana werden tot hun opluchting door de Mawile bevrijd van het groene vangnet, en blikte toen nieuwsgierig naar de jonge breeder die weer tevoorschijn kwam. In een hele nieuwe look. Stralend keek Hayley naar haar eigen spiegelbeeld, waarna ze zich met een grote grijns weer omdraaide naar de jongedame. "En? Wat vind je?" vroeg ze toen. Ze had nog nooit eerder rood gedragen, of met blote benen rond geparadeerd, maar ze kon het niet ontkennen, het stond haar goed.

Hayley liet haar armen sip weer wat hangen toen het meisje niet eens naar haar keek. Ze had gehoopt op een soort bevestiging, aangezien ze nog steeds niet zo goed wist wat ze deed, maar in plaats daarvan staarde het meisje met grote ogen voor zich uit. Hayley volgde fronsend haar blik en hoorde toen de vraag. "Oh, Moana?" bracht ze uit, terwijl de bekende grijns weer terug op haar bleke gezicht verscheen. "Die heb ik gevangen tijdens het strandfestival!" Ze liep op de Phione af en tilde haar toen trots van de stoel. Moana vond het allemaal prachtig en zwaaide vrolijk met haar kleine blauwe armpjes. Hayley knuffelde haar even liefkozend en wees toen met haar vrije arm naar haar andere Pokémon. "En dat zijn Lilo en Tinkerbell. En Naveen..." Ah de Froakie had zich diep weggestopt in haar rugtas en was niet meer zichtbaar voor de wereld. Ze schudde even met haar hoofd in een 'nevermind' gebaar en keek toen weer nieuwsgierig naar het stijlvolle meisje. "En hoe heten die van jou? Oh, en jijzelf? Ik ben Hayley overigens." Wat stom dat ze zich niet meteen al had voorgesteld, zo diep was ze opgegaan in haar kleding dillema.

Het meisje mompelde nog iets over hoe vreemd de verschijning van een Phione was, maar Hayley hoorde het niet meer, die stond haar nieuwe kleding alweer in de spiegel te bewonderen. Ze wist dat haar moeder het er totaal niet mee eens zou zijn, de rode kleur en het korte broekje, maar hey, moe was er nu niet. Het werd tijd dat ze leerde op haar eigen benen te staan en haar garderobe uitkiezen was daar toch wel een belangrijk onderdeel van.

Ze draaide zich weer om naar het meisje toen die zich begon voor te stellen. Amélie. Een chique naam bij een stijlvolle dame. Met een glimlachje zwaaide Hayley naar de Dreepy en Mawile die vervolgens ook werden voorgesteld. "Wat een schatje," zei ze met een blik op Indi, die zo lief had liggen slapen in de armen van haar trainster. Vervolgens gingen haar dieprode ogen naar de Mawile en ze klapte eenmaal in haar handen. "En wat een prachtige strik, het staat je goed Selene!"

Ze was nu ook wel nieuwsgierig naar de rest van Amélie's dierentuin Pokémon, maar misschien dat dat op een later moment zou kunnen komen. Voor nu ging de aandacht weer terug naar haar kleding. Ze knikte dankbaar. "Ik loop echt nooit in een korte broek," gaf ze toe, "Of in rood. Maar, het ziet er zoveel beter uit. Dankje." Ze trok een blije grijns over haar gezicht, maar deze verdween al snel weer toen ze door de ruimte keek. "Heb je euhm.." Ze begon een beetje met haar handen te frommelen, haar blik stond smekend. "Heb je misschien nog meer tips?"

De vriendelijke glimlach van Amélie stelde haar iets meer gerust dat het geen gekke vraag was geweest en aandachtig luisterde ze naar haar tips. "Rood, blauw, licht bruin..." herhaalde ze zachtjes voor zichzelf, terwijl ze opnieuw naar de kledingrekken keek. "Hm.." ze liep er op af en terwijl Tinkerbell om haar hoofd zweefde met een vrolijk gepingel, haalde ze een schattig lichtblauw jurkje uit de rekken die net vlak boven haar knieën zou vallen. "Hoe is dit?" vroeg ze toen, terwijl ze zich omdraaide naar Amélie zodat die het kledingstuk kon zien. Ze had altijd al zo'n jurkje willen dragen.

De vraag werd gesteld of ze Crescent Moon of breeder was. Hayley keek verrast op. "Breeder," reageerde ze toen. "Hoe wist je dat?" Haar blik draaide zich naar haar Pokémon op de stoel, misschien vanwege hun opmerkelijke uiterlijk? "Maar, ik ben pas een student hoor. Ik zit in Pastoria City op school. En jij?" Ze probeerde zelf ook een gok te maken, maar dit was niet zo makkelijk. Ze had zeker de looks voor een coördinator, maar ze kon net zo goed een trainer zijn. Of misschien wel iets heel anders.

Ze begon te grijnzen van oor tot oor toen Amélie het blauwe jurkje dat ze in haar handen hield leek goed te keuren. "Dat komt door jouw tips," zei ze blij, terwijl ze het kledingstuk even voor zich hield om te zien of ze het zou passen. Ze had niet zo'n zin om zich weer om te kleden in het pashokje, en met een jurkje kon je dat risico wel nemen dacht ze. Vervolgens voegde ze het blij aan de collectie. Stiekem was ze hier alleen voor een truitje gekomen, maar nu ze wist dat dit goed stond kon ze het jurkje en broekje niet laten liggen. Twijfelend rammelde ze even met het zakje om haar nek en in haar hoofd telde ze het geld bij elkaar op die ze hier in had verzameld. Misschien moest ze toch maar eens een baantje gaan zoeken. Het was eigenlijk niet de bedoeling dat ze haar zakgeld alleen aan kleding opmaakte.

Haar uiterlijk gaf het weg. Of misschien hoe ze sprak? Wat het ook was, Amélie kon duidelijk zien dat ze van het platteland afkwam. Hayley wreef even over haar achterhoofd. "Mijn ouders hebben een boerderij in Twinleaf Town," gaf ze toen toe. Ze had het nooit erg gevonden om als een boerin te worden beschouwd, tenminste niet in haar geboorteplaats. Maar nu werd het misschien toch tijd om daar iets aan te doen. Hayley wilde mensen laten zien dat ze meer was dan alleen een vreemd plattelandsmeisje. "Waar kom jij vandaan?" vroeg ze toen nieuwsgierig. Haar dieprode ogen gleden weer even naar de stijlvolle, dure kleding die Amélie droeg. Niet van waar zij vandaan kwam, dat was wel duidelijk.

Eerst een researcher, maar sinds kort een coördinator. Hayley glimlachte omdat ze het toch ergens goed had gegokt. "Wat knap Selene," zei ze tegen de Mawile die blijkbaar al een contest had gewonnen. Ondertussen liep ze naar haar rugtas en nadat ze had gecheckt of haar Froakie hier nog in zat, tilde ze die weer op haar schouders. Vervolgens wenkte ze Moana, Lilo en Tinkerbell mee te komen. Het werd maar eens tijd om de kledingstukken te gaan afrekenen. Haar ogen gingen vragend naar Amélie. "Moest jij hier nog iets hebben?" vroeg ze toen. Ze vond het gezellig om met haar te kletsen, maar als de coördinator nog even rustig wilde shoppen zou ze haar met rust laten natuurlijk.