Tales of

Sinnoh

Ze had de eerste stappen samen met Hex buiten Eterna city gezet, de eterna forest in. Ze had ergens verwacht dat ze het misschien wat eng zou vinden, maar het bos viel eigenlijk wel mee en het hielp ook mee dat ze niet alleen was natuurlijk. Hex zweefde naast haar en ze liet de shuppet een kleine glimlach zien, ten teke dat ze het waardeerde dat de pokemon bij haar was. Ze had al de kans gehad om een aantal pokemon te zien en daar was ze zeker blij mee. Ook al had ze om een aantal niet lastig te vallen in een paar bosjes moeten zitten. Het had er vast raar uitgezien als iemand langs was gekomen om haar in een van de bosjes te zien zitten om een stel pokemon te observeren. Nu probeerde ze een andere plek te vinden waar ze misschien nog een pokemon zou kunnen observeren, een die ze nog niet eerder gezien had, maar zo makkelijk was het niet altijd.

Waar ze aan het kijken was geweest voor een nieuwe pokemon om te observeren, viel haar iets op tussen het gras. Een pot honing, mogelijk iets dat achtergelaten was door iemand anders of het was gevallen uit iemand's tas. In ieder geval was het vreemd om te zien als ze heel eerlijk was en ze wist dat ze er vast wat experimenten mee zou kunnen doen, maar eerlijk was dit niet waar ze voor gekomen was. Ze liet haar blik kort naar Hex gaan, welke de honing met vernauwde ogen leek te bekijken. En daarna schudde, alsof ze 'nee' probeerde te zeggen. Dat was dan iets dat duidelijk was. Ze wierp nog een blik naar de honing, maar stapte daarna toch verder. Ze zou altijd honing kunnen kopen als ze er echt experimenten mee uit wilde gaan voeren later, maar het was nog niet wat ze nu wilde gaan doen.

Deze keer was hetgeen dat haar opviel wel een van de pokemon in het bos, maar het was er een die niet veel interesse voor haar leek te hebben of in ieder geval haar niet door leek te hebben. Natuurlijk was het een interessante pokemon, maar een blik naar Hex liet haar weten dat de pokemon niet heel veel vertrouwen leek te hebben om te vechten. Ze kon dat ook wel begrijpen, want qua types was Murkrow niet de handigste tegenstander voor een shuppet. Ze knikte dan ook kort begrijpelijk naar haar pokemon en besloot dat het beter was om de vogel pokemon met rust te laten en verder te gaan. Misschien was het geen verstandige beslissing geweest, maar voor haar voelde het als de juiste. Ze wilde niet dat ze Hex ongemakkelijk zou laten voelen door een gevecht die ze mogelijk niet eens kon winnen.

De murkrow hadden ze achter zich gelaten en ze waren weer een eindje verder gegaan toen er plots een nieuwe pokemon tevoorschijn sprong uit de struiken. Een buneary, die eigenlijk vrijwel meteen weer om probeerde te draaien om weg te gaan. Nee, dat ging ze niet laten gebeuren deze keer. Dit was een pokemon die niet veel zou uit kunnen proberen op Shuppet, misschien zelfs niks, dus dat betekende dat het een makkelijk doelwit zou zijn. Ze knikte dan ook kort naar Hex, dit zouden ze hopelijk wel kunnen, ook al zou Hex zelf ook niet veel op de buneary kunnen. "Oke, laten we beginnen met screech," Het zou defense moeten verlagen als ze alle informatie goed gelezen had. Het leek in ieder geval effect te hebben, dat was goed. "Oke, gebruik nu knock off," Het was de enige aanval die Hex kon, maar het zou hopelijk genoeg effect op de buneary hebben als dit een paar keer gedaan werd. De aanval raakte de buneary, welke een stukje achteruit ging door de klap, maar snel terug leek te willen komen met een aanval. Het leek een poging te doen om shuppet te slaan met pound, maar zonder succes. Het ging gewoon recht door de Hex heen. "Nog een keer knock off," Ergens was het raar dat Shuppet wel fysiek kon aanvallen op de buneary, terwijl het omgekeerd niet kon. Dit was iets dat ze misschien nog wel eens wat meer onderzoek naar zou moeten doen. Ze hoopte dan ook dat die laatste klap genoeg zou zijn om de buneary te vangen en gooide een pokeball.

Ze wachtte gespannen af, hopende dat de buneary zou blijven zitten, ook al betwijfelde ze of het echt zou lukken. In ieder geval wist ze dat het zeker interessant kon zijn om de pokemon te onderzoeken mocht ze deze vangen. Toen de bal dan ook stilviel en de buneary er niet uit kwam. Haar hart maakte een sprongetje van geluk en toen ze dichterbij liep, pakte ze de pokeball op en liet ze de buneary eruit voor een moment. "Ik ga jou Cinnamon noemen," Sprak ze resoluut. Ze had er niet lang over na hoeven denken, een simpele naam voor de buneary en een die zou passen. "Welkom bij het team," Ze zouden vanaf nu met zijn drieën op pad kunnen gaan en hopelijk samen veel onderzoek doen.