Tales of

Sinnoh

“Vooruit,” sprak het meisje zichzelf kort toe terwijl zij voor de deur bleef staan. Ze kon dit. Dit keer zou niemand erover durven te dromen om haar Pokémon af te nemen. De gedachte aan haar arme Cian deed haar d’r kaken op elkaar klemmen en voor een moment dacht Aeryn eraan om zich om te keren, om dit toch niet te doen. Maar, nu ze haar broer al enkele maanden niet had gezien, wist ze dat ze dit nodig had. Ze kon niet in hetzelfde gat vallen als wat hem was overkomen. Dus keek ze nog één keer achterom voor zij de deur opende.

Ze keek wat verward om zich heen toen enkele Pokémon gewoon voorbij kwamen lopen en de geur van thee haar opviel. En daar zat de professor dan, alsof dit haar woonkamer was. “Eh, ben ik op het juiste adres?” vroeg Aeryn wat verward, maar de professor begon al snel een monoloog. Het begon met dat ze dat was, waarna het overging op dat dit een lab was en dat het haar thuis was en… ergens verloor Aeryn gewoon de interesse en stopte ze met luisteren.

“Dus… Ik kom voor een starter Pokémon.”

Ratel, ratel. Papiertje invullen. Gefeliciteerd. Er gebeurde een heleboel wat volgens Aeryn onnodig was, maar ze onderging het maar met de gedachte dat ze eindelijk weer een Pokémon zou hebben. Het duurde nog even, maar uiteindelijk werden er drie Pokéballs gepakt. Wat zouden haar opties zijn?

De Pokémon die voor haar neus verschenen waren… interessant. Of wel, ééntje was dat in elk geval. Nieuwsgierig keek het meisje naar de Totodile, welke in de lucht sprong en zijn beentjes enthousiast heen en weer bewoog. Voor een moment bleef zij staan, haar blauwe ogen op de krokodil gericht terwijl deze zijn naam keer op keer herhaalde en op en neer stuiterde. Erg hyper.

Haar blik gleed even naar de nutteloze vis, voor deze voor een moment bleef hangen op de Pawniard. Een voor haar onbekende Pokémon, maar daarbij…. Haar blik gleed snel weer naar de Totodile, waarna ze door haar knieën zakte. “Ik denk dat wij goed bij elkaar gaan passen,” sprak ze kalm tegen de Pokémon. Waarom? Omdat hij het complete tegenovergestelde was van haar lieve Cian en ze was er nog niet klaar voor om daar te veel aan te denken. “Ga je met mij mee?”