You've been my muse for a long time you get me through every dark night
Het had even wat overredingskracht gekost maar hij werd dan tóch het lab ingelaten. Hij stond immers in het systeem, had een license gehaald enkele maanden geleden toen Sinnoh openging maar nooit zijn starter gehaald. Toen hij een glimp opving van zichzelf in de reflectie van een raam, grimaste hij. De elektrische gitaar die over zijn schouder hing zag er versleten uit. Hij droeg een broek met gaten die onder de vlekken zat, een veel te kleine tanktop die weinig verhulde, en een veel te grote zwarte jacket met brandplekken rond de mouwen. Hij was bleker dan een geest met wallen onder zijn ogen. Hij zag eruit als een junkie. Misha keek vlug weg. Was hij ook. Nadat de vrouw nog éénmaal in het systeem had gekeken en dan toch had kunnen bevestigen dat hij Misha Violante was, een licentieholder, liet ze hem langsgaan de achterkamer in waar hij moest wachten op de Professor. Misha zakte onderuit in een stoel en wachtte. Zijn kin rustte op zijn borst terwijl hij naar een paar schilderijen tuurden en tot de conclusie kwam dat hij te high was om er niet ongemakkelijk van te worden. Professor Cypress verscheen al vlug en te oordelen aan zijn blik, had dat kreng bij de balie hem al ingelicht over Misha zijn.. toestand. Desondanks werd hij meegenomen en gepresenteerd met een nog lege tafel.
En met mijn gouden knakworst rol ik voor jou een ...
1081
835
CHARACTER INFO
OOC INFO
Starter Pokémon Wie kies jij?
De Professor legt drie balls op tafel neer waar je uit kunt kiezen. Reageer op deze post en tag het betreffende teamlid, zodat jouw partner wordt geregistreerd. Hierna mag je de Pokémon ook toevoegen aan jouw Pokémon PC.
You've been my muse for a long time you get me through every dark night
De keuze was niet moeilijk toen Cypress hem een varkentje, een krokodilletje en een knuffel voorzette. Onmiddelijk stak hij zijn handen uit naar de krokodil, pas toen bewoog de knuffel zijn hoofdje opzij en liet hij van schrik bijna de Sandile uit zijn handen vallen. Hij duwde het krokodilletje onder zijn ene arm, negeerde de tanden die hij in zijn andere hand voelde steken en knikte de professor vriendelijk toe met een “Daag” en maakte zich gauw uit de voeten voordat hij zich bedenken kon. In stilte maakte hij een belofte. Ik ga je niet vergokken. Ik ga je niet vergokken. Ik ga je niet vergokken. Hij kneep zijn ogen stijf dicht en mompelde het ook nog voordat hij naar buiten stapte. Toen hij ervan overtuigd was dat Arceus hem gehoord had, verliet hij het pand.