Wist hij waarom hij hier heen was gekomen? Nee, niet echt. Misschien was het toch de kennis in zijn hoofd die het leuk vond om de overmacht te nemen af en toe, hij vroeg zich af waarom hij zich ooit had aangemeld als een researcher ofzo. Waarom moest hij zo nodig naar de vervloekte rangers toe. Echo zuchtte en keek naar het grote gebouw dat voor hem opdoemde. Deze plek was nog redelijk nieuw en hij had geen idee wat voor een pokémon hier zouden rondrennen. Dat was misschien wel de voornaamste reden waarom hij hier rondliep, met Aiylana achter zich aan zwevend en zijn nieuwste aanwinst, de shiny Eevee genaamd Ayato, aan zijn enkels. Echo rekte zich uit en sloeg zijn armen achter zijn hoofd, terwil hij verder liep. Tot nu toe leek deze dag nogal ... vruchteloos te zijn.
Er glimt iets aan je voeten. Oei, wie heeft die laten vallen? Finders keepers dan maar. Laat het weten in je volgende post en vergeet niet het betreffende teamlid te taggen.
Voordat hij er iets aan kon doen, was Ayato langs hem heen geschoten, Echo bleef verward staan en ook Aiylana bleef nieuwsgierig boven zijn schouder zweven. Wat was de Eevee van plan? Langzaam liep hij achter de pokémon aan, immers was het nog maar een kleine pokémon en dus was er een hele kleine kans dat 'ie echt heel ver weg kon komen voordat hij hem uit het oog zou verliezen. Hij dook onder een struik door en hij besloot om te blijven wachten, waarschijnlijk zou die toch wel zo terug komen. "Wat heb je, Ayato?" vroeg hij over de struiken heen. Aiylana zweefde boven het struikje en maakte een vrolijk geluidje toen ze de shiny Eevee terug zag komen. Ayato had iets in z'n mondje en toen Echo op zijn hurken ging zitten, zag hij dat het een Pearl was. Een glimlach verscheen op zijn gezicht toen hij de parel aannam van de Eevee. Dat zou een goed zakcentje zijn. Hij gaf de Eevee een aai over z'n kopje heen en ging weer overeind staan. "Kom, dan gaan we kijken wat er verder te vinden is," zei hij rustig, voordat hij verder wandelde.
Een hete dame komt jouw kant op, al heupend wiegend en al. Ze blijft op een afstandje staan en wenkt je met één vinger. "Zou jij voor mij een Shinx willen vangen? Ik beloof dat ik je er iets moois voor teruggeef!"
Laat weten hoe je hiermee omgaat en tag het betreffende teamlid na jouw post.
Hij speelde met de parel in zijn handen en de zon liet 't glinsteren, terwijl hij keek of er oneffenheden in zaten. Als hij dit voor wat goeds kon verkopen had hij eventjes geen problemen met geld gehad, dan kon hij rustig verder met zijn leventje en zag hij dan wel weer verder. Echo was er niet honderd procent bij met zijn hoofd en Ayato kefte toen er opeens iemand voor hem stond. De witharige jongen keek verbaast op en keek de dame voor hem van top tot teen over. Langzaam drongen de woorden tot hem door en zijn ene grijze oog vernauwde zich. Hij haatte het als dames probeerde hem in te palmen, maar hij kon er ook niet onderuit dat zijn nieuwsgierigheid getrokken was door haar intonatie. "Sure," zei hij op een kalme toon, en hij liep langs haar heen. Zo moeilijk kon 't toch niet zijn om hier een Shinx te vangen? "Aiylana, zou jij kunnen kijken of je ergens een shinx kan oppikken?" vroeg hij aan de Espurr die langs hem heen vloog en iets verder naar voren ging. Als iemand zo'n pokémon zou kunnen vinden, dan was zij het wel.
Het duurde niet al te lang voordat Aiylana een elektrisch schokje kreeg van een Shinx, dat vrolijk uit een struikje kwam gestapt en haar dreigend aan keek. Echo siste zachtjes tussen zijn tanden in. Oké, dit zou niet goed aflopen. Als een Espurr te veel getreiterd werd, zouden er gewonden kunnen vallen. Daarom ook dat hij zo gehaaid was op haar niet te laten vechten. Maar goed, de Shinx begon, dus hij kon niet anders. "Aiylana, gebruik Fake Out," zei Echo op een rustige toon. De Espurr schoot op de Shinx af en met beide pootjes tikte ze 'm tegen de zijkant van zijn gezicht. De Shinx stuimelde achteruit en plofte op zijn achterwerk, flinched. Goed zo. "Nu, Disarming Voice." Het was niet dat, vanwege het gevaar dat een Espurr kon bieden, dat ze geen sterke pokémon was. Ze kon waarschijnlijk Ayato met gemak aan, maar Echo wilde voorkomen dat er een krater in de grond werd geslagen. De Espurr opende haar mondje en een swirl van roze energy gleed over de Shinx heen, die genageld aan de grond stond. De elektrische pokémon brak er uiteindelijk uit en zetten zijn vacht overeind, waar elektriciteit doorheen schoot. Dit moest een Charge aanval zijn. "Snel, probeer te ontwijken!" zei Echo snel, maar de Shinx was sneller en de Thunder Shock raakte doel. Aiylana plofte op de grond en bleef eventjes liggen, terwijl vonkjes over haar heen gleden. Die bugger had geluk gehad en had haar weten te paralyzen. Echo knarste met zijn tanden, dit ging lastiger worden zo. "Aiylana, gebruik Confusion!" De Espurr kwam moeizaam overeind, maar zakte op haar knieën door de verlamming. Damn. De Shinx maakte er goed gebruik van en schoot naar voren toe met een Tackle aanval. "Probeer 't nog een keer!" zei Echo direct. De Tackle landen en de Espurr werd naar achter gegooid, maar wist haar Confusion aanval nog wel uit te voeren op de Shinx. Haar ogen gloeide paars en de Shinx werd omringt door de psychische energie, waardoor hij in zijn tracks bleef staan. Aiylana viel op de grond van de Tackle aanval, waardoor haar eigen aanval werd afgebroken. Maar zo te zien had Echo ook wat geluk aan zijn kant staan. De Shinx keek wazig uit zijn ogen, de Confusion had voor verwarring gezorgd! "Disarming Voice!" zei Echo snel en de swirl omringde de Shinx weer. Deze probeerde een Tackle te doen, maar viel door de verwarring op de grond. De aanval van de Espurr nagelde hem tegen de grond en had zo te zien goede impact gemaakt. "Nu, Scratch." Vervogle Echo, maar Aiylana bewoog niet. Vervloekte verlamming toch. De Shinx was ondertussen weer een beetje bij zinnen en schoot een nieuwe Thunder Shock af op de Espurr, die door de verlamming niet kon ontwijken. "Nog een keer Confusion!" riep Echo, hopend dat dat voldoende was om deze pokémon te vangen. De Espurr schoot haar psychische krachten weer op de Shinx af, die verward tegen een steen aan liep en daarna bleef liggen. Snel pakte Echo er een pokéball bij en wierp deze in de richting van de Shinx.
- Espurr used Fake Out, hit - Shinx flinched - Espurr used Disarming Voice, hit - Shinx used Charge, it began charging power - Shinx used Thunder Shock, hit - Espurr got Paralyzed - Espurr used Confussion, Espurr got fully paralyzed, miss - Shinx used Tackle, hit - Espurr used Confusion, hit - Shinx got confused - Espurr used Disarming Voice - Shinx used Tackle, it hits itself in its confusion - Espurr used Scratch, Espurr got fully paralyzed, miss - Shinx used Thunder Shock, hit - Espurr used Confusion, hit - Shinx used Tackle, it hits itself in its confusion.
Ayilana zweefde nog in de lucht, terwijl Echo in de richting van de pokéball liep. Deze schudde drie keer en bleef daarna stil liggen. Dit ging makkelijk, misschien iets tè makkelijk. De jongeman wandelde naar de pokéball toe en boog zich naar voren toe om deze op te pakken, toen er iets langs hem heen schoot, de ball van de grond gristen en schoot er van door. Echo vloekte hardop en kwam overeind, om net te zien hoe een Staraptor er vandoor ging met de pokéball die hij nodig had. Hij zuchtte zachtjes en keek naar de Espurr die de Staraptor volgde met haar oogjes. "Ik denk niet dat je snel genoeg bent om die Staraptor te vangen, Ayilana." sprak hij, met irritatie in zijn stem. Hij plukte de Espurr uit de lucht en riep Ayato naar zich toe. "Laten we maar eens kijken waar de pokémon heen is gegaan." Rustig wandelde hij in de richting waar de pokémon naar toe verdwenen was en merkte een hoop lawaai in een van de hoge bomen verder op de route. Hij had een klein idee over hoe hij dit kon gaan oplossen, maar geen idee of dit zou gaan werken. "Luister, Ayato. Je moet snel zijn vandaag, oké? Zolang je de Staraptor weg kan leiden, kunnen wij de pokéball fixen. Ren weg en verstop je, als de Staraptor zijn aandacht verloren is van je, kan je terug komen. Begrepen?" De Eevee knikte en ging verder weg van hen staan. Daarna greep Echo een steen van de grond en smeet deze in de richting van de bomen. Op hoop van zegen nu maar.
Zijn plan werkte, gedeeltelijk. De Staraptor kwam tevoorschijn, maar in plaats van achter de Eevee aan te gaan, richtte die diens blik op diegene die de steen gegooid had: hijzelf. Echo vloekte luid, terwijl de pokémon op hem af dook en hij maar rakelings het gevaarte wist te ontwijken. Stof blies op rond hem, terwijl hij over de grond heen gleed. Achter hem hoorde hij een vaag geluid en toen het stof weer was gezakt, zag hij hier Ayato boven op de Staraptor was gesprongen en nu zijn nageltjes in diens ogen aan het zetten was. De Staraptor liet een kreet en probeerde de shiny Eevee van zich af te schudden. "Ayilana! Help 'm," schreeuwde Echo naar de Espurr, die rond hem zweefde om hem te komen helpen. De kleine grijze pokémon draaide zich om naar de Staraptor, die nu moeizaam naar boven probeerde te vliegen, nog steeds met de Eevee op diens rug. De Espurr gloeide blauw op en liet een confusion aanval los op de uit de kluiten gewassen vogel. Deze slaakte nog een kreet toen de aanval landen en schudde verward zijn kop. Oh, wat een geluk, de kleine kans dat Confussion kon verwarren deed z'n werk eens een keer. Echo besloot hier maar gebruik van te maken. Ayato en Aiylana konden de pokémon hopelijk lang genoeg bezig houden voor hem om in de boom te klimmen. Snel klauterde hij overeind en rende in de richting van de boom. Echo was nooit echt atletisch geweest, maar gelukkig was hij wel het kind dat vroeger graag in bomen klom. Dus zo snel als mogelijk was klom hij naar boven toe, hopend dat hij alleen een pokéball zou vinden in het nest en niets ergers.
Voldoende afgeleid merkt Staraptor niet wat je doet en als je bij een uitzonderlijk dikke tak komt, zie je het nest. Drie kleine Starly kijken je bang aan, tussen hun midden zit een pokebal geklemd.