Tales of

Sinnoh

Zijn eigenlijke doel van naar Sinnoh reizen was het vangen en/of bestuderen van zo'n shadow pokémon. En het liefste dan nog een dark type ook. Dat nam echter niet weg dat hij nogal wat tijd over had en daarom eigenlijk best ook wat andere dingen in de regio zou kunnen doen. Een zo'n ding was het vangen van een Eevee. Hij had gehoord dat er een swarm rondhing bij route 206. Dit was natuurlijk de perfecte kans om er een te vangen. De pokémon zag je immers niet zo vaak in het wild. Eevee mocht misschien wel een normal type pokémon zijn, maar dat betekende niet dat het geen pokémon voor hem zou zijn. Als hij het voor elkaar kreeg om er een in de nacht te laten evolueren, dan had hij een Umbreon. En Umbreon was wel een dark type pokémon.

Gelukkig duurde het niet lang voor hij een groepje Eevee tegen kwam. Satar besloot er echter als een gek op af te rennen, terwijl hij allemaal gekke geluiden maakte. Het merendeel van de Eevee vonden het niets en rende van hem weg. Nou lekker dan. Slechts een enkele Eevee was blijven staan en keek hun met een schuin kopje aan. Rafael gaf een knikje richting zijn Zorua. Voorzichtig benaderde Levia de bruine pokémon en snuffelde de twee aan elkaar. Zijn Galarian Zigzagoon hield hij maar dicht bij zich. De pokémon was soms wat wild en onvoorspelbaar. Dat kon de wilde pokémon afschrikken. Bij de andere uit de groep was dat namelijk al gebeurd en bij deze achterblijver wilde hij dat graag voorkomen. Rafael haalde diep adem voor hij met Satar in zijn armen dichterbij liep. Zodra hij merkte dat de Eevee op zijn hoede raakte door zijn toenadering, stopte hij. Voorzichtig zette hij de Zigzagoon op de grond en gaf hem een zacht duwtje. Levia maakte een geluidje zijn kant op, waardoor hij zich bij de twee andere pokémon voegde. Ditmaal wel voorzichtig. Zo lang Levia hem onder controle hield, kon hij ook contact maken. In de tussentijd had Rafael een schrift tevoorschijn gehaald en begon hij op te schrijven wat de verschillende interacties tussen de pokémon waren. Daarmee maakte hij onderscheid tussen Lavia, die volledig dark type was, Satar, die deels dark en deels normal type was, en de Eevee, die volledig een normal type was. Zo liet hij de pokémon een tijdje met elkaar om gaan, voor hij zijn definitieve besluit maakte. Hij had nog nooit een pokémon gevangen maar als het aan hem lag zou dat vandaag veranderen. Levia en Satar had hij beide gekregen maar hij had wel verschillende trainers, pokémon zien vangen. De meeste trainers kozen voor een gevecht, maar hij wilde het liever op de andere manier aanpakken. Hij was immers geen trainer maar een researcher. Zijn pokémon leken het inmiddels wel te kunnen vinden met de Eevee, dus hopelijk was dat genoeg aanmoediging voor de pokémon. Voorzichtig naderde Rafael het trio, voor hij een pokéball liet zien aan de Eevee. "Zou je mee willen?" vroeg hij op een zachte toon. Voorzichtig rolde hij de pokébal vooruit. Zodra deze tegen de Eevee aan rolde, werd de pokémon er in opgezogen. De bal begon langzaam te schudden. Eens zien of dit genoeg zou zijn om de pokémon te vangen.

De Eevee bleef helaas niet zitten in de pokéball en verscheen al snel weer voor hun. Ze keek nogal... beledigd zijn kant op. Oops. Echter merkte hij wel op dat ze regelmatig toch een oogje richting Levia richtte. Vond ze haar leuk? Niet leuk genoeg om in een keer mee te gaan blijkbaar. Rafael zuchtte en keek op en neer tussen de drie pokémon voor hem. Misschien moest hij toch maar even zijn kracht laten zien. Hij wilde echter niet dat de Eevee zijn Zorua minder leuk zou gaan vinden. "Satar, sta klaar", droeg hij zijn pokémon op. De Galarian Zigzagoon ging klaar staan, een stukje van de Eevee vandaan. Levia begreep ook dat ze plaats moest maken en dat ze de Eevee met kracht zouden proberen te vangen. "Leer", begon hij. Door de move van de Zigzagoon kreeg de Eevee door dat ze zouden gaan vechten. Daardoor ging de bruine pokémon er ook klaar voor staan. Zodra dit was gebeurd zette Rafael de aanval in. "Sand Attack, dan Tackle." Satar begon met zijn poten zand richting de Eevee te schrobben. Dit was natuurlijk niet prettig. Het zand belandde in haar vacht en ogen. Daardoor zag ze de Tackle niet aankomen en werd ze vol geraakt. De Eevee begon te zwaaien met haar staart. Door de Tail Whip, was Satar niet instaat om de Tackle terug te ontwijken. Het was te verwachten, voor wat hoort wat. "Snarl dan Lick", droeg hij zijn pokémon vervolgens op. De Eevee leek te schrikken van het gegrom van Satar en het werd enkel erger door de flinke lik die hij haar vervolgens gaf. "Nog een keer Tackle", zei hij. Nu de Eevee zo geschokt was, nam hij zijn kant om nog een keer goed aan te vallen. Recht nadat ze door de Tackle was geraakt, gooide Rafael opnieuw een pokéball tegen de Eevee aan. Hopelijk zou ze deze keer wel blijven zitten.