Tales of

Sinnoh

Teleurgesteld klemde Jax het lintje in zijn hand. Hij zou er blij mee moeten zijn, maar hij kon op dit moment enkel aan de trofee denken die hij niet had gewonnen. Als hij nu net een beetje beter had gevochten, zich wat beter had voorbereid, zich beter had… alles. Misschien had hij dan wel kunnen winnen. De stof vervormde lichtjes in zijn hand. Hij probeerde zijn emoties onder controle te houden terwijl hij uit het gebouw ging en verder de stad in liep. Tot hij bij een bankje kwam, zich neerzette en zijn pokémon uit hun pokébal liet. Poppy sprong direct op zijn schoot, Kai ging naast hem zitten en legde zijn hoofdje op zijn been, en ook Benjamin probeerde hem te troosten, maar wist niet goed hoe. Jax schudde met zijn hoofd waarna hij Benjamin en Kai bedankte voor hun steun en Poppy begon te aaien. "Ik zou niet zo teleurgesteld moeten zijn," zuchtte hij. Het was zijn eerste wedstrijd ooit geweest, hij had niet veel ervaring en hij had nog altijd een lintje gewonnen. Hij zou blij moeten zijn! En misschien zou hij dat ook zijn wanneer het allemaal wat meer bezonken was, maar nu lukte dat nog niet.