Tales of

Sinnoh

Wie huurde er in Arceus’ naam nu een zaal in een vreemde regio waar hij praktisch gezien niemand kende en liet heel de catering doen voor een schappelijk prijsje? Juist, hij. Elijah was 27 geworden en dat mocht heel Sinnoh weten. Hij had de voorkant zelf versierd met ballonnen en slingers en had er basically gewoon een opendeurdag van gemaakt waar iedereen welkom was. Omdat het gebouw zich vrij centraal in Sinnoh bevond en Elijah niet moeilijk had gedaan over de grote, verlichte versieringen met daarop het cijfer van zijn nieuwe leeftijd moest het wel opvallen en aandacht trekken. En kom op, zeg nou zelf: wie kwam er nu niet voor gratis hapjes? Het was voor hem de ideale gelegenheid om de anderen in Sinnoh te leren kennen en ook gewoon wat aan socializen te doen, want zo was hij echt wel. En dus had hij de catering wat hapjes laten verzorgen en stond hij zelf met een brede grijns en een cocktail in zijn hand aan de ingang van de zaal, zijn blik naar buiten gericht. Ondanks dat hij een grote feesthoed op zijn hoofd had gezet, was hij voor de rest vrij normaal gekleed in een spijkerbroek, een blouse en sneakers. Nou, liet het volk maar komen! Hij was er klaar voor. Armor die naast hem zweefde en Tyro die een beetje angstig aan zijn voeten stond, keken ook naar buiten, al had Armor er duidelijk geen zin in.