Tales of

Sinnoh

Het waren de laatste zomerse dagen van het jaar en Kiana had besloten daarvan te genieten. Ze had haar schoenen uitgedaan en zat aan de rand van de stad, haar voeten in het water bungelend terwijl ze uitkeek op de zonsondergang. Zoals altijd waren weer al haar Pokémon aanwezig bij haar bezigheid. De Drampa lag iets verderop te slapen met de Slugma en zelfs Kaili lag dit keer te slapen! De Rhyhorn? Juist. Die rende rondjes. Dat kon ook niet echt anders.

“Ik ga de zomer missen,” verklaarde Kiana rustig, terwijl ze de laatste zonnestralen opving. Het zou snel kouder worden en dan zouden dagen als deze niet meer werken. Maar, voor nu zat ze hier prima. En de winter was ook leuk! Oh, halloween!! En de gedachte aan sneeuwballengevechten! Een enthousiaste squeak kwam uit het meisje terwijl ze eraan dacht. Oh, ze kon niet wachten tot de herfst!

Een Krabby knabbelde aan de arm van een Staryu. Wat sneu! “Kaili, Psywave. Gooi de Krabby maar een eind verder,” sprak Kiana rustig. De Misdreavus tilde de Krabby op met haar Psywave en toen deze niet meteen losliet, schudde ze hem flink door elkaar, tot de Staryu ook het water in gegooid werd. Vervolgens kreeg de Krabby ook een zwieper en werd deze meters verder met een plonsje het water in gegooid.

“Ik verveel me,” kwam er met een diepe zucht uit de brunette, terwijl ze zich achterover liet vallen en op de grond lag, haar voeten nog altijd in het water bungelend. De Misdreavus zweefde boven haar gezicht en maakte wat gekke bekken naar haar trainer, in de hoop deze te laten lachen. Uiteraard kon Kiana het niet helpen te grinniken, voor ze de Pokémon een aai over d’r bol gaf.

“Oké, je hebt gelijk,” ging ze door, van plan zijnde op te staan, maar uiteindelijk sloot ze haar ogen en bleef ze liggen. “Toch nog maar even van het zonnetje genieten.” Het leven van een hyperactief meisje was erg lastig. Hoe kon je nou stuiteren en genieten van het zonnetje tegelijk? Onmogelijk.

Kiana zwaaide even kort naar een volgende Staryu welke boven water kwam en realiseerde zich niet meteen waarom deze haar zo intens aankeek, tot hij intens met z’n arm begon te bewegen en naar haar Misdreavus leek te kijken. Uiteindelijk fronste Kiana diep en keek ze even van haar Misdreavus naar de Staryu, waarna ze diep zuchtte. “Vooruit dan maar.”

En ja, hoor. De Staryu werd opgetild door de Misdreavus’ Psywave, waarna de Staryu het water in werd gegooid en Kiana even kort lachte. “Misschien moeten we er zo maar vandoor gaan,” merkte ze op, al keek ze nog één keer kort naar het water… zou er iets interessants tevoorschijn komen?