Tales of

Sinnoh

Hij had de volgende dag afgesproken bij Amélie's huis voor een gevecht. Hij was benieuwd of die huil Pokémon van haar al eindelijk geëvolueerd was. Wat had hij dat een nare Pokemon gevonden, die zou hij zelf nooit aan zijn team toevoegen. Zoveel gehuild. In de capuchon van zijn trui zat nu Smoke, zijn nieuwste aanwinst. Ash liep naast hem mee, die was stiekem jaloers op de aandacht die de nieuwe Charmander kreeg van Alaric. Maar Smoke was nog vol op in de groei en Ash wish zichzelf redelijk te redden nu. Maar hij hield evenveel van beide Pokémon. Misschien heel iets meer van Ash omdat dat zijn starter was. Maar dat zou hij nooit hard op zeggen. Alaric klopte op de deur van Amélie, wachtend tot iemand open zou doen.

De deur ging open en hij had verwacht dat hij Am daar zou zien nu, maar er stond een meisje? Blond haar, jong kind... had ze een zusje waar ze nooit over verteld had? Ongemakkelijk much. Ze stak een handje op, maar hij dacht dat ze die uit stak om zich voor te stellen. Hij stak zijn hand naar voren en net dat hij dat deed zag hij wat er gebeurde. Het meisje haar ogen gleden uit haar kassen en haar nek knakte om als niks. "He-HO HOO. HOLY SHIT." het was net niet, net wel een soort gil die hem ontsnapte. Meer een soort mannelijke brul terwijl hij achteruit stapte en struikelde over het trapje achter hem en naar achteren viel. Het kind bleef gillen terwijl haar huid van haar af smolt en Alaric wist niet hoe ver hij naar achteren moest kruipen om daar bij weg te komen. Send help.

Het gepiep van zijn Charmander, die hij nu plette achter hem - liet hem snel omdraaien en grabbelen om de Pokemon in zijn armen te nemen. Amelie verscheen achter het gesmolten meisje, die verdween toen ze haar hand naar iets uit stak. Een Mismagius? Oh mijn Arceus. Alaric bleef op de grond zitten, Charmander in zijn armen en Ash geschokt naar hem. Die stond met grote ogen te kijken naar wat er gebeurd was. Amelie legde ondertussen uit aan haar Pokemon dat dat niet de bedoeling was en dat hij het niet meer bij aanbellend bezoek mocht doen. Maar Alaric bleef maar kijken naar Ash, die bewoog niet en dat was vreemd. Amelie vroeg of hij oke was. "Opzich wel maar... Ash doet raar?" was hij in shock? Getraumatiseerd? "Ash? Gaat het?" Alaric stak zijn hand uit om de arm van de Charmeleon aan te raken totdat deze ineens wit begon te gloeien. Snel trok hij zijn hand terug en keek hij toe hoe zijn Pokemon van vorm veranderde en groter werd dan hijzelf was. Enorme vleugels sprongen uit de rug van het wezen en toen het klaar was klonk er een harde brul en leek Ash - nu een Charizard - klaar om de Mismagius een koekje van eigen deeg te geven. Alaric stond snel op om hem terug te fluiten. "Hey ho, kalm aan kerel. Dat is niet nodig." hij legde zijn arm over de borst van de Pokemon heen en besefte zich nu pas dat als Ash ook maar een seconde besloot om nu niet te luisteren, hij echt niet te houden was. Maar hij luisterde. Ash was goed opgevoed, gelukkig.

Alaric nam even een momentje om te kijken naar zijn nieuwe Pokemon, nou ja.. nieuw was niet het goede woord er voor. Ash leek ook nog een beetje onwennig heen en weer te stappen om te wennen aan zijn nieuwe vorm. Hij sloeg al een paar keer met zijn vleugels. Smoke leek diep onder de indruk van alles. Die had zojuist zijn toekomst gezien. Am stelde aan Ash voor om over het huis te vliegen, want er door ging lastig worden. Die knikte en zwiepte een paar keer met zijn vleugels voordat hij van de grond af kwam. Machtig gezicht was het. Alaric wou een keer proberen om op Ash zijn rug te zitten als het kon. Maar dat was voor later.

Hij liep met Amelie mee door het huis toen ze hem mee wenkte. Ze vertelde dat ze dacht aan een Double Battle. "Die heb ik nog nooit geprobeerd." merkte hij toen op. "Maar ik weet dat er gymleaders zijn die specialiseren in dat soort gevechten, dus ik zal wel een keer moeten oefenen." en wat was een perfecter moment dan nu? Ash moest zich vast helemaal in zijn nopjes voelen met zijn evolutie. "Wie ga jij gebruiken?" vroeg hij toen met enige nieuwsgierigheid in zijn stem. Dan kon hij misschien zijn keuze er nog op afpassen.

Hij keek zijn ogen uit toen ze eenmaal in het huis kwamen. In de tuin krioelde het van de Pokemon en terwijl ze er heen liepen werden ze al begroet door verschillende soorten Pokemon. Amelie had haar collectie behoorlijk uitgebreid. Dat maakt het voor hem lastig om in te schatten welke ze zou kiezen, aangezien ze dat toch niet zou vertellen. Barry zou ze in elk geval kiezen. Hij had de Sobble al gespot, nog altijd zijn kleine huilerige versie. Die moest toch ook op het randje van evolueren zitten ondertussen?

Alaric zetten Smoke op de grond, die had Amelie's Charmander al gespot in de verte. "Ga jij maar spelen, je mag een andere keer mee doen." vertelde hij de Charmander die knikte en wegsprintte. "Je hebt behoorlijk wat Pokemon toegevoegd sinds de vorige keer. Zijn ze allemaal voor contests en battles?" vroeg hij toen. Er waren natuurlijk ook nog mensen die bepaalde Pokemon als huisdier hielden. Ze liepen door naar een poort die Am opende. Daar was een groot genoeg veld om op te vechten. Ash vloog nog steeds in de lucht maar zag nu waar ze heen ging en landde daar. Amelie legde kort de regels uit. Gewoon twee tegen twee, er hoefde niet gewisseld te worden want ze zouden er toch beide maar twee op het veld zetten. "Ik kies... Ash sowieso." zei hij toen. Er kwam een tevreden brul uit de Charizard verderop. Alaric pakte nog een Pokeball vast en liet die open gaan. Daar uit kwam Salem, zijn Vaporeon. Die liet een tevreden gilletje horen. "En Salem."

Amelie legde uit dat ze de Pokemon nodig had om haar Coordinator wedstrijden goed te kunnen uitspelen. Maar ook dat er op deze manier niemand alleen achter bleef thuis. Alaric knikte, dat klonkt logisch. "Je hebt er ruimte genoeg voor, dus waarom ook niet?" grijnsde hij. Ze vertelde ook dat ze samenwerkte met breeders om zo haar Pokemon geschikt te maken. Alaric snapte zelf vrij weinig van breeden, dus daar had hij zich ook nooit echt verder in verdiept.

Toen was het tijd om zijn Pokemon op te stellen voor het gevecht. Ash en Salem hadden wel is samen getraind, maar nog nooit samen een gevecht gedaan. Hij was benieuwd hoe dit zou gaan. Barry begon met een Rain Dance. Zoals verwacht deden al haar Pokemon hun moves met iets meer theater, zoals geoefend was. Dat was natuurlijk wat nodig was in contests. De Togedamaru was een gevaar voor Salem. Hoewel Barry een gevaar vormde voor Ash. Hoe ging hij dit voor elkaar spelen? Iets verwarrends, Am zou natuurlijk nooit verwachten dat hij Ash op Barry af zou sturen. "Ash, gebruik Thunder Punch op Barry." zijn 'geheime' move die hij achter de hand hield. Natuurlijk kon Charizard de move leren, maar niemand verwachtte dat je dat ook daadwerkelijk gedaan had. "Salem, gebruik Helping Hand om Ash te helpen." Salem begreep wat er moest gebeuren en gebruikte haar kracht om de move van Ash iets mee kracht bij te zetten. Yeehaw.

Oh shit waarom had hij niet aan de Togedamaru gedacht. Hij was zo druk geweest met zijn aanval mikken op de Sobble dat hij vergeten was dat de ronde muis een soort levende bliksem afleider was. Dus zijn hele troef was vernaggelt in een klap en alle energie verdween in de balvormige muis. Shit.

Toen werd het tricky, want Ash was dichtbij nu. Daar zou Am sowieso gebruik van maken. De Water Pulse raakte Ash vol in zijn gezicht. Toen sprong ook nog Togedamaru op zijn rug. "Sla je vleugels open en krijg hem er af!" Maar het werd een Thunder Shock en het feit dat Ash net nat was geworden van de Water Pulse hielp niet mee. "Weg daar!" hij probeerde de muis af te werpen. "Probeer hem nog te raken met Flamethrower." met een beetje geluk kon hij de Togedamaru verbranden en een burn geven, maar die kans achtte hij klein. Toen was het tijd voor Salem om een zet te doen. Maar daar wachtte hij even mee toen hij zag dat Sobble aan het evolueren was naar zijn volgende vorm. Alaric pakte zijn Holocaster en mikte op de emo versie van Sobble, die nu tegenover hen stond. Er volgde een snelle uitleg over Drizzile. Het klonk snel, maar Salem was sneller. "Val hem aan met Quick Attack!" Kon het beest nu niet meer huilen? Alaric hoopt het zo.