Tales of

Sinnoh

Ze was dit keer een stuk beter voorbereid. Tenminste met de training van haar pokémon. Met hoe ze eruit zagen was een ander verhaal. Ze lag dubbel van het lachen terwijl ze naar Birr keek. Sinds zijn evolutie naar een Phanteon, was hij er niet minder vies op geworden. Birr had een gave, om zo veel mogelijk takjes en blaadjes in zijn vacht te verzamelen. Ze grinnikte nog steeds terwijl ze het eruit begon te halen. Cael zat op haar schoot en leek wat ernstig naar de Phanteon te kijken. Alsof hij wilde zeggen ‘waarom heb je dit gedaan?’ Hijzelf was heel erg voorzichtig. Misschien ook wel door zijn glazen vel. Dat zou haar niks verbazen. Dat was wel wat anders dan de vacht van Birr. Ze begon eerst het haar van Birr te ontwarren en alle takjes en blaadjes eruit te halen. Daarna stopte ze hem in een teil die ze daar speciaal voor meegenomen had. Deze was handig uitvouwbaar en ideaal voor haar Phanteon. Handzaam en ze kon hem altijd pakken als hij weer eens zo vies geworden was. Ze waste hem schoon, wreef hem toen droog met een doek. Daarna sprayde ze zijn vacht in en haalde een glansborstel over hem heen. Vervolgens rolde ze naar de wasbak en gooide het vieze water weg, om er weer schoon in te doen. Daarna pakte ze Cael van haar schoot en deed hem in de teil. Blij zwom haar Corsola wat rondjes. Daarna waste ze ook hem schoon, al was hij eigenlijk niet vies. Ze deed een speciaal soort olie in het water en haalde hem er toen weer uit. Ze had ook glitterspray mee. Waar ze een beetje van op de koraaltjes op zijn rug deed en op het hoorntje op zijn kop. Ze vond het er wel schattig uitzien zo, met glitters. Toen nam ze Cael weer op haar schoot. Gooide opnieuw het water weg en vouwde de teil weer in. Die ze in de zak die aan haar rolstoel hing deed, samen met de doeken en borstels. Birr trippelde naast haar mee terwijl ze in de richting van het podium gingen.

Birr wist nu wat er ging gebeuren, dus was nieuwsgierig en blij. Een heel klein beetje nerveus, maar niet noemenswaardig. Cael was veel zenuwachtiger, maar hield zich goed. Het was een dappere pokémon, ondanks dat hij vaak wat angstig was. Ze wilde het nog één keer proberen. Als hij shows echt niet leuk vond, dan hoefde het hierna niet meer. Maar wie weet, misschien ging het deze keer beter. De vorige keer had ze veel te snel met ze gewild. Ze was ook zo trots op ze. Ze zette eerst Birr op de tafel. Ze pakte hem onder zijn buik op en liet hem netjes zitten. Zijn hangoortjes stonden ietsje omhoog, waardoor hij alles goed kon horen. Hij bewoog zijn staart een beetje en keek de keurmeester geïnteresseerd aan. Toen stond hij op. “Een rondje Birr.” Haar Phanteon draaide netjes een rondje voor de keurmeester. “Goedzo, ga maar weer zitten.” Hij ging weer zitten zodat de keurmeester hem ook even aan kon raken. “Kom maar.” Glimlachte ze. Birr sprong weer van de tafel. Toen tilde ze Cael erop. Haar Corsola kroop eerst even wat achteruit. Waardoor ze geruststellend haar hand tegen zijn rug legde. Toen herpakte hij zichzelf en ging netjes zitten. “Pootjes Cael.” Hij bewoog eventjes zijn voorpootjes heen en weer. Toen keek hij achterom. Ze gaf hem een bemoedigend knikje. “Ga maar weer zitten.” Haar Corsola deed wat ze hem vroeg en liet het toe dat de keurmeester aan hem voelde. “Heel knap, kom maar weer jongen.” Hij kwam weer naar haar toe, waardoor ze hem van de tafel kon pakken en weer op haar schoot kon zetten. Birr was inmiddels statig naast haar gaan zitten. Zijn hangoortjes wiebelden schattig langs zijn koppie.

Ja, het was ze gelukt! De keurmeester leek al een stuk meer tevreden dan de vorige keer. Ooh ze was zo blij. Zo gelukkig dat ze hun tweede ster hadden verdiend. Vrolijk zwierde ze Cael door de lucht terwijl Birr op haar schoot sprong. Hij duwde zijn kopje tegen haar borst. “Toppers.” Lachte ze. Ze zette Cael ook weer op haar schoot neer. Ze kwam steeds een beetje dichterbij om ze klaar te maken voor hun eerste date. Ze was daar helemaal enthousiast door. Ze was zo nieuwsgierig naar hun nakomelingen. Ze rolde weer naar de uitgang van de Hall. Haar bruine ogen stonden dolgelukkig. Ook haar pokémon glunderden van oor tot oor. Al was dat bij Birr duidelijker zichtbaar dan bij Cael.

[Topic uit]