Tales of

Sinnoh

De kleding die Paolo draagt kan beschreven worden als extravagant en steeds afkomstig van het één of het andere dure designermerk. Op zijn neus zal hij steeds een brik dragen met licht getinte glazen. Als hij deze niet op heeft is hij haast stekeblind, al kan hij goed zijn plan trekken zonder door jaren aan ervaring. Om een reden heeft hij het altijd wel koud, en dat is te merken als je zijn handen aanraakt. Het is daardoor niet verbazingwekkend om hem in de zomer alsnog met een trui te zien rondlopen. Zijn lichaamsbouw is ook niet indrukwekkend te noemen. Ondanks dat hij met zijn 193cm groot is, ziet hij er eerder uit alsof een windje hem zo mee zou nemen. Hij heeft zwart, lang haar die hij altijd in een dotje of staart bij elkaar houdt en zijn blauwe ogen steken fel af.

Verder is Paolo een kalme man die weinig interesse lijkt te tonen in andermans zaken en hun mening doet hem ook maar weinig. Om die reden zal hij niet snel een discussie met iemand aangaan, doordat hij het nut daar niet van in ziet. Hij is liever lui als moe, het dat is duidelijk aan hem te merken.
Mensen die hem kennen zouden hem een eenzaat noemen. Als andere de moeite niet nemen om een vriendschap met hem te onderhouden, zal het niet lang stand houden. Je moet niet verwachten dat hij gaat bellen of initiatief zal nemen om af te spreken. Dit wil echter niet zeggen dat hij zich goed voelt rondom andere mensen, hij heeft ze enkel niet nodig. Hij zal zonder problemen een gesprek kunnen voeren en mensen aanspreken zonder problemen.

Zijn geduld lijkt soms wel eindeloos te zijn, wat hem in veel situaties kan helpen. Het is hierdoor moeilijk om hem kwaad te krijgen, maar hij kan ook uren bezig zijn met hetzelfde, zonder dat het hem gaat irriteren. Hierdoor zal hij niet snel opgeven en blijven doorgaan tot hij zijn doel bereikt heeft.
Het lijkt soms alsof hij niet in staat is te lachen, maar dat is meestal omdat hij niet het gevoel heeft dat het een verschil zou maken. Als hij in het bijzijn is van iemand die hij echt mag, zal hij uitbundiger worden, maar het heeft tijd nodig. Hierbij komt ook dat iemand zal moeten bewijzen dat ze zijn aandacht waard zijn. Op veel vlakken is hij namelijk nogal verwend waardoor hij snel de neiging heeft om neer te kijken op anderen. Met momenten is hij daardoor ook te recht voor de raap en zegt hij waar het op staat zonder rekening te houden met de gevoelens van anderen.

Heel zijn leven heeft Paolo mensen zien komen en gaan. Het begon met zijn ouders die bijna nooit thuis waren doordat ze steeds op zakenreis waren. De enige mensen die hij had waren de nanny en het huishoudhulp. Als jong kind wisten ze hem zo bezig te houden. Op school was zijn vriendengroep slechts beperkt, en de vrienden die hij had mochten nooit bij hem langs komen. Ten eerste hadden zijn ouders het verboden en ten tweede wilde de ouders van andere kinderen niet dat ze bij hem op bezoek gingen. Ze vonden het grote huis vaak te gevaarlijk, zeker gezien niemand de kinderen echt in het oog kon houden. Hij is enkele keren naar andere gegaan, maar na een tijd ging hij na school steeds rechtstreeks naar huis.
Paolo had niet veel te doen waardoor hij zich tot kaarttrucs en magie keerde. Het was iets waar hij goed in was en iedere keer dat hij een nieuwe truc leerde, moest hij ze tonen aan het personeel. Naarmate hij ouder werd, gebruikte hij zijn vingervlugheid voor andere zaken. Het maakte niet uit dat hij geld genoeg had en praktisch kon kopen wat hij wilde, toch ging hij zaken van mensen stelen. Het waren steeds kleine voorwerpen en liet hij ze achteraf ergens achter zodat ze steeds terug gevonden werden. Hij had namelijk niets aan de voorwerpen die hij te pakken kreeg, maar hij vond het wel leuk om te doen. Dit is hoe hij uiteindelijk voor het eerst een sigaret in handen heeft gekregen.

Naarmate hij ouder werd, was hij steeds vaker weg van huis. Er was niemand die hem echt in het oog hield, waardoor hij kon doen en laten wat hij maar wilde. Als hij een avond niet thuis was, zou niemand het opmerken. Zelfs de nanny niet die enkel de job op zich had genomen zodat ze gebruik kon maken van de villa.
Op een bepaald moment, nadat zijn grootvader kwam te overlijden en hij een goed pak geld heeft geërfd, is hij nooit meer naar huis gegaan. In plaats daarvan heeft hij de boot naar Sinnoh genomen zonder een doel voor ogen. Niemand ging hem tegenhouden om daarheen te reizen, en dat was te enige reden dat hij het deed; omdat hij het kon.

Wordt random!