Tales of

Sinnoh

Het stadium werd gevuld door het onmiskenbare hoge, blije kreetje van Hailey's baby-Pokémon die het veld op werd gestuurd. Een baby-Pokémon in alle definities, als je het Sylvester vroeg. Letterlijk: de omgekeerde Calimero zat nog letterlijk met z'n bips in het ei. Uitgelaten hupste Rococo onder zachte grauwtjes van links naar rechts op zijn plek, klaar om dit eitje te koken. En zo dacht zijn trainer er kennelijk ook over, die met triomfantelijk omkrullende mondhoeken en een sierlijk gebaartje zijn sigarettenhouder tussen zijn lippen vandaan plukte. "Seems like we're having some poached egg for lunch today, my friend," smaalde Syl over zijn witte harige bontschouder naar zijn potige metgezel. 'Zakuski table,' knikte Ludo met een zwaar accent brommend achter hem, wat waarschijnlijk iets betekende als 'perfecte fit voor een tafel vol koude aperatiefhapjes'. De coördinator stootte een haast blaffende lach uit. "Gustav?" De as van zijn sigaret tikkend, boog hij zich het volgende moment nog hees nagniffelend over zijn Pokédex heen, die hij bij gebrek aan een nette introductie zelf maar een naam had gegeven. Gustav informeerde hem dat Togepi: één; een Fairy Type was, en dat twee; het over de ability Hustle beschikte.

Merde! Hij had amper tijd zich in te lezen over de rest, want Pigtails liet haar wandelend ei al vrij snel in de aanval schieten met een Ancient Power. Verscheidende stukken steen rezen de hoogte in - en kwamen in volle snelheid hun kant op gesuisd. Niet alleen werd de Growlithe jankend teruggeworpen; zijn trainer wankelde achterover toen hij zijn Pokémon vol in zijn maag kreeg. "You useless mutt!" tierde Syl met overslaande stem, terwijl hij zich met een nijdige ruk aan zijn scheef gezakte stola uit de opvangende armen bevrijdde van Ludo. Woest greep hij de Growlithe bij zijn nekvel en gooide hem terug het veld op. "Do a Leer if it's not too much to ask!" Niemand hoefde te weten dat het een manier was om tijd te rekken en de laatste beetjes informatie over deze Togepi in zich op te nemen. Het was in ieder geval een schrale troost dat Togepi's aanval niet het effect teweeg bracht waarbij een hoop van zijn stats een boost zouden krijgen. Dat kon nog weleens zuur uit pakken. Het aluminium van zijn Pokédex knarste in zijn gebalde vuist terwijl Syl de Gymleader een vuurschietende blik toewierp. Hij begreep dat hij zijn kit aan Pokémon beter kon blootstellen aan fysieke aanvallen in plaats van de speciale - met de hoop dat ze dan grotendeels zouden missen. Waarom moest Hailey's Humpty Dumpty dan ook zo'n strontvervelende ability hebben?
"Rococo, return!" De Growlithe werd teruggezonden en Syl gooide een andere Pokéball op. In een kleine regen van sterretjes werd er een shiny Houndour onthuld. "Armani! Use your Smog attack!" haalde hij zijn volgende mutt onmiddellijk aan. De Houndour hield zijn kop laag, waarna er al gauw een dikke, gasachtige substantie uit zijn muil spoot. 'Charm, Togepi!' riep Hailey. Armani hield zijn aanval weliswaar aan, maar schudde even kort met zijn kop toen de walgelijke zwevende hartjes om hem heen hingen. Het was alsof de Gymleader opzettelijk had gewacht totdat hij zijn Pokémon een aanval uit liet voeren. Zacht met zijn tong klakkend beet Syl geërgerd op de houder van zijn sigaret, want voordat de Smog de Togepi volledig bereikte, zag hij een mierzoet glimlachje over Hailey's lippen glijden. 'Now, Togepi, use your Pound attack on the ground below you,' commandeerde het meisje kalmpjes. Het gebeurde sneller dan zijn ogen konden registreerden: in een flits projecteerde de Togepi zijn kracht in een enkele slag tegen de vloer en gebruikte die dynamiek om zichzelf de lucht in te lanceren. Nog voordat de dikke substantie van de Smog volledig was opgelost, werd het hem duidelijk dat ze de Togepi op die manier de aanval had weten te laten ontwijken. "Bish-arp," lispelde Syl zacht onder zijn adem. Maar wat zij kon, kon hij ook.

"Armani, get closer and use your Ember as long as you can keep up!" De Houndour leek wel een viervoetige vlammenwerper zoals hij in een waas van blauw recht op de Togepi af schoot. Zodra de Togepi de likkende vlammen poogde te ontwijken, ontsproot er een nieuwe steekvlam uit de bek van de Houndour. De Ember was echter niet de daadwerkelijke aanval die hij in wilde zetten. Met mondhoeken die voor even ietsje omlaag zakten, besefte Hailey dat het puur een afleidingsmanoeuvre was geweest. Haar Togepi kon de afstand van de Houndour namelijk niet op tijd registreren door de vlammen van de vuurballen heen toen haar tegenstander een "Do a Smog now!" snerpte. Gepanikeerd trappelde de Togepi met zijn pootjes in de lading brei die het recht over zich heen kreeg, zijn oogjes stijf dichtgeknepen. 'G-get a grip, Togepi!' klonk Hailey's bezorgde stem door de Smog heen, gevolgd door een hoog kuchje. De Togepi wankelde eventjes heen en weer, duidelijk vergiftigd. Het zag nog meer pipsjes dan anders, the poor thing. Eén van Syls mondhoeken krulde lichtjes om. Tevreden nam hij een trekje van zijn sigaret. "So sorry it's not vanilla flavoured," knipoogde hij, de ruimte vervolgens nog meer vullend met verstikkende lucht terwijl hij de rook uitblies. Nu was het de beurt aan Hailey om hem een ietwat misnoegde blik toe te werpen. Maar ze liet het er duidelijk niet bij zitten. 'Growl and Pound!' Met een schelle priii! zette de Togepi zijn aanval kracht bij om de Houndour een smackdown te geven tegen zijn kaak, die door de klap opzij vloog. Ugh. "Leer, Armani!" Krabbelend over de vloer herpakte Armani zich om de Togepi een dreigende, waarschuwende blik te geven. Voordat de Togepi zijn viervoeter nog meer af kon ranselen, zond Syl de Houndour terug. In zijn andere hand vergrootte hij met een druk op de knop een Pokéball en stuurde zijn Growlithe weer terug het veld op.
"Howl!" Rococo wierp zijn kop in zijn nek om een langgerekt gehuil te slaken - dat nogal eindigde in een vragende grauw doordat Hailey haar Togepi tot een Sweet Kiss aanzette. Met een vies gezicht keek Syl toe hoe zijn Rococo ongewild de dikke pakkerd ontving. Oh ew, c’est dégoûtant. Waarom was dat überhaupt een ding? Anti-climax much. "Mon Dieu, pull yourself together!" schreeuwde hij zijn Growlithe toe, die met stomheid geslagen knipperend naar de Togepi keek. "Ember!" Alsof Rococo nu pas weer een beetje tot zinnen kwam, liet hij een instemmende blaf horen en schoot met zijn bek al geopend op de Togepi af. Maar in plaats van dat hij het stomme ding in vlammen hulde, maakte hij opeens een stuiptrekkende beweging opzij en bezeerde zichzelf. "Ember, I said!" Hoe moeilijk was het? Deze keer werd Togepi wel vol geraakt door één van de afgevuurde vuurballen. Jammerend kromp Togepi daarna ineen, alsof hij door iets onzichtbaars werd geraakt; hij was nog altijd vergiftigd. 'Don't worry, Togepi! Use Life Dew!' Dat liet de Togepi zich geen tweede keer zeggen - in een gloeiend licht werd de Pokémon van zijn tegenstander kort even omhuld, en Syl wroette zijn gezicht half weg achter zijn bontkraag om zijn ogen tegen de felheid te beschermen. Het nam de vergiftiging weliswaar niet weg, maar hij moest met tegenzin toegeven dat de Togepi meteen weer iets vitaler oogde. Shizzlepede. Het leek net alsof ook Hailey een nieuwe levenslust over zich heen had geroepen met Togepi's helende Life Dew. Ze schoot met een wijzende vinger een arm naar voren. 'Alright, Togepi. Use your Ancient Power attack again!' riep ze strijdlustig.  Oh HELL-iolisk-to-the-no, you did not. That would be bad.

Dreigend rezen dezelfde stenen van eerder aan beide kanten van Togepi omhoog, zichtbaar bevend in de lucht door de kracht die ze bezaten. "Don't let her, Rococo!" schreeuwde Syl zo opgejaagd dat de zonnebril van zijn neus klapperde. "Use your Agility! Avoid!" Gelukkig botvierde de Growlithe zijn eigen kracht ditmaal niet op zichzelf. Nog een voordeel: Rococo was al een stukje sneller dan Togepi, maar nu helemaal. Als een speer schoot de Growlithe over de gevechtsring, en was door zijn snelheid alleen nog maar een vage waas van oranje en zwart. Voor fracties van seconden werd de puppy Pokémon heel even zichtbaar: links, een stofwolk hier en daar, dan opeens weer rechts - een manifestatie van pure finesse zoals Sylvester het graag zag. De zwevende stenen schoten op Rococo af als neerstortende meteorieten, klapten onder een luide dreun tegen de grond, de Growlithe één voor één op een haar na missend. Dit hier? Dit was zijn kans.

"Feast on this oeufs cocotte! Bite it down!" Nu dat de Growlithe in een haast onzichtbare waas zoveel afstand in een keer kon overbruggen, moest het een eitje zijn om die Togepi eens flink van wanten te laten weten. Dat was tenminste de initiële bedoeling - als Rococo zijn kracht niet op zichzelf had geprojecteerd, een nasleep van zijn verwarring door de Sweet Kiss. 'Use Pound as Growlithe passes by you, Togepi!' De slag van Togepi schraapte meer langs de Growlithe dan dat het hem volop raakte, die over zijn poten struikelde door de impact, maar hij wist, slippend door het zand, nog wel te voorkomen dat hij volop tegen de muur klapte. Syl hield het bijna niet meer. "What the HELL do you think you're doing!" krijste hij, klappend met zijn zweep. De gesel klapte een aantal keer luid voor de poten van zijn 'Mon. 'Let's take control now, Togepi. Use your Charm!' nam Hailey gebruik van de drift van haar tegenstander om de gelegenheid te nemen een aanval in te zetten.

"Flame Wheel! And MAKE. IT. COUNT!" Als een roterend wiel van vuur sjeesde de Growlithe nu door het stadium, ontweek de Charm in een scherpe bocht - en wist op Togepi in te klappen. Door de impact rolde de Togepi door het zand om aan de voeten van haar trainer hijgend overeind te komen. Bezorgd streelde Hailey haar Pokémon even over zijn kopje. 'Alright, Togepi!' jubelde het meisje blij in haar klappend toen het bleek dat Togepi, ondanks zijn vergiftiging, ondanks de flinke klap, nog fut in zich had. Grommend sloeg Syl zijn zweep weer tegen de grond om Rococo's aandacht te trekken. "Bite!" Geagiteerd door de zweep van zijn trainer, spurtte de Growlithe in beweging, zijn blikkerende tanden in de aanslag. 'Use it to your advantage with a Growl and Pound!' riep Hailey vlug. Dat zorgde ervoor dat Rococo noodgedwongen naar links moest wijken en zijn aanval staakte, de afstand tussen de twee weer vergrotend. "Circle back fast with Flame Wheel!" Midden in zijn sprint duikelde Rococo richting de grond en transformeerde in dat moment tot een roterende bal van vuur, die als een losgeraakt autowiel rakelings langs zijn trainer en diens bodyguard scheerde. "Now that you're close, Rococo, launch yourself into the air and end it with a Bite as you dive down!" Vlak voor de Togepi stopte het wiel van vuur compleet - en leek de Growlithe plots te zijn verdwenen. Door het momentum had hij zichzelf zoals opgedragen de lucht in gelanceerd. Grommend kwam de Growlithe weer neer en sloot zijn kaken om de krijsende Togepi, die hij na een aantal keer wild met zijn kop te hebben geschud tegen de muur smeet. 'Togepi!' Met de plooi boven zijn oogjes naar elkaar toegetrokken in een boze frons, duikelde Togepi een enkele keer in de lucht om zichzelf af te zetten tegen de muur. Vervolgens kwam hij weer op de grond neer. Daar spreidde hij zijn pootjes, rekte zich rillend uit tot de tippen van zijn tenen - en opende toen zijn mond in een luid geslaakte geeuw. Rude. Geërgerd stak Syl zijn sigarettenhouder tussen zijn lippen, wierp tussendoor een blik op Hailey om zowel haar houding in te schatten als die van haar Pokémon. De Togepi zat vol schrammen, hijgde, al stond hij nu nog overeind. Ook Rococo's borst ging jachtig op en neer onder zijn snelle ademhaling, en stond door zijn voorpoten gebogen paraat. Maar voor hoelang?

Summary: