The stars shine most brightly When the moon is gone and I will shine most brightly of all
Eterna Forest wuifde boven haar hoofd heen in een rustige dag. Ze hoorde de bladeren boven haar hoofd fluisteren en het zonlicht van de nazomer filterde lichtgroen door de bladeren heen. Al met al was het een prachtige dag. Wist zij veel dat deze dag veel beroerder ging worden dan dat ze verwachtte. Je zou toch ook niet verwachten dat je Fire Types zou tegenkomen in een groot bos?
Daiquiri huppelde voor haar uit en haar nieuwe Dreepy zweefde rond haar hoofd. James sprong van haar schouder af en ging achter Daiquiri aan. Lyra grinnikte zachtjes en schudde haar hoofd lichtjes. Oh wat een aapjes waren het toch. Ze liet zich op de grond op haar knieën zakken en nam Daiquiri kort in haar armen, lachend. Het was een prachtige dag en hier in dit rustige bos, kon ze daar prima van genieten.
Over boomstammen heen springend en takken ontwijkend manoeuvreerde Aydin zich door het bos bij Eterna City. Zijn adem ging gejaagd en af en toe zag hij vanuit zijn ooghoeken een beweging van zijn Pokémon die mee renden, maar zijn blik was vooral gefocust op het kronkelende pad voor hem. Hij droeg een rode trainingsbroek en zwarte sportschoenen met een wit shirt, waar wat aarde op zat omdat hij al een schuiver had gemaakt door het ongelijke bosgrond. Echter had hij zich geen pijn gedaan, op wat schaafwondjes na en was verder gegaan met hardlopen. Het was tenslotte heerlijk weer en het was ook een goede training voor zijn Pokémon, die naar hem toe kwamen toen hij even op adem kwam. Sora was op een tak geland en Rahlos sprong op een boomstam. Een paar seconden later klonken er doffe dreunen die Naga haar komst aankondigden en met luid gekraak van een tak die van een boom af knapte kwam ze tevoorschijn. De Arcanine haar manen en staart stopten met wapperen toen ze tot stilstand kwam en een enthousiaste, luidde Grrruf! liet horen. Haar trainer ging op een de omgevallen boomstam bij Rahlos zitten en pakte zijn telefoon. In de stad had hij een nieuwe gekocht met alles er op en er aan. Er zat ook een best goede camera op en Aydin vond het toch wel gaaf om af en toe foto's te maken terwijl hij van stad naar stad trok. Ook was er een optie om berichten naar anderen te sturen en had een account aangemaakt. Ondanks haar grote formaat had hij haar niet opgemerkt, maar plotseling had Naga de telefoon uit zijn handen gegrist en ging ze er triomfantelijk mee vandoor ''Naga, nee! Laat.. LOS!'' en ze liet het vallen terwijl Aydin op haar af stoof. Ze likte er een paar keer aan voor haar trainer de telefoon weer oppakte en haar staart ging enthousiast heen en weer. ''Gatver..'' bromde Aydin terwijl hij de (gelukkig nog hele) telefoon van de grond af raapte die onder de Arcanine-speeksel zat. Toen hij dit er af veegde zag hij dat ze het voor elkaar had gekregen een hele charmante selfie te maken, maar tot zijn schrik zag de trainer echter dat deze in Chatter terecht was gekomen waar hij een account voor aan had gemaakt. Wacht.. Hoe delete je zoiets? Maar hij zag ook iets staan over een.. Shadow Pokémon? Een Absol? Terwijl haar trainer even afgeleid was en de berichten las had Naga iemand anders geroken en met haar oren alert opgericht stoof ze speels op diegene af. Charrr! uitte Rahlos geërgerd en ging achter haar aan en ook Aydin zijn Fletchinder volgde. Hmm? Aydin keek op en zag Naga in de verte naar iemand toe rennen, achtervolgd door Rahlos en Sora die een poging deden haar te stoppen ''Naga, kom hierrrr!'' riep Aydin en stopte de telefoon snel weg toen ook hij de veel snellere Arcanine achterna ging.
The stars shine most brightly When the moon is gone and I will shine most brightly of all
Voorzichtig tapte ze Cosmo eventjes op zijn neus en trok ze Daiquiri op schoot. Met de wuivende bladeren overal rond hen, kon ze voor een zeldzaam moment echt innerlijke rust vinden. Deze rust werd echter al snel ruw gestoord. Eerst hoorde ze enkel wat geritsel, een schreeuw in de verte. Ze keek op met een lichte frons op haar gelaat. Wat was hier aan de hand? Ze voelde een korte huivering over haar verlittekende rug trekken in afwachting van wat komen ging.
En wat kwam, was iets wat ze niet leuk vond. De struiken leken te exploderen in een wirwar van cremekleurige en oranje gestreepte vacht. Plots stond de grootste Arcanine die ze ooit gezien had voor haar, hijgend met een Holocaster in zijn bek. Lyra voelde alle kleur uit haar gelaat wegtrekken en begon al lichtjes te hyperventileren terwijl ze naar achteren viel, haar handen haar nog net iets opvangend terwijl ze naar achteren begon te krabbelen. Ze voelde zich alsof ze in een vrije val was terwijl ze hier tegenover deze duidelijk hondsdolle Pokémon keek. Een Pokémon die verschrikkelijke vlammen uit kon spuwen. Haar mond opende zich maar ze kreeg er geen geluid uit. Daiquiri, daarentegen, zag duidelijk dat haar trainer van streek was. De Pokémon sprong iets naar voren en blies een sweet kiss naar de Arcanine, in de hoop deze te verwarren.
Takken en bladeren trokken en gingen langs Aydin zijn kleren toen de trainer zo snel als hij kon achter de Arcanine aan sprintte. Een tak ging langs zijn wang en liet een rode streep achter, maar hier besteedde de trainer weinig aandacht aan. Terwijl Rahlos in zijn buurt bleef vloog Sora al voor hem uit, boos naar Naga kwetterend voor ze op een tak landde, terwijl de Arcanine verward raakte toen de Sweet Kiss doeltreffend was. 'Wrroo.. Wrow.' uitte ze zacht toen Aydin buiten adem langs haar heen rende. ''Naga.. Stout!'' uitte hij, tussendoor even een slok lucht naar binnen werkend. Maar veel kreeg ze niet mee. De trainer wierp snel een blik op de jonge vrouw, die op het oog in orde leek terwijl hij de Pokébal van zijn Arcanine pakte en haar terug riep. Ze verdween terwijl Rahlos vijf meter bij hen vandaan toe keek, hen gadeslaand. ''Ze kan soms erg enthousiast worden.. Mijn excuses'' begon Aydin verontschuldigend terwijl zijn lichte ogen zich op de vrouw op de grond wierpen. Haar kleding stak sterk af in contrast met het groen van de bladeren en de aarde waar ze op zat. Zijn hand kwam in haar richting, maar toen hij zag hoe bleek ze was knielde hij neer zodat hij op ooghoogte kwam ''Gaat het met je?'' vroeg hij oprecht bezorgd. In het bos had hij niet gedacht zo snel iemand tegen te komen, maar in zijn gedachten noteerde hij nu wel dat hij de Arcanine strenger aan ging pakken. Ze was erg speels en misschien had hij beter kunnen wachten met haar te evolueren, maar had stiekem gehoopt dat ze ook wat meer.. Volwassen zou worden. Op het moment was ze in ieder geval geen probleem meer, bedacht hij zich. Maar natuurlijk kon- wilde- hij haar niet altijd opgesloten houden in een Pokébal. Zoals zijn Opa zei; blijf consequent, jij bent de leider. Zich schuldig voelend dat hij dit niet na had kunnen leven hoopte hij dat de vrouw niet kwaad zou worden, al zou dat meer dan terecht zijn.
The stars shine most brightly When the moon is gone and I will shine most brightly of all
De Arcanine werd in ieder geval geraakt door de Sweet Kiss en leek alles behalve gelukkig te zijn. Ze begon te janken en te piepen, maar leek in ieder geval niet meer geheel gericht op Lyra, die nog steeds enigszins bevend naar boven staarde naar de Pokémon. Gelukkig.. Gelukkig kwam er iemand aan om haar te bevrijden uit deze benarde positie. Een opgeluchte zucht streek over haar lippen heen toen de Arcanine weer teruggeroepen werd naar zijn Pokéball. Dat was.. heel erg veel beter. Cosmo draaide weer rond haar hoofd heen, af en toe nieuwsgierig kijkend naar de schrik van zijn trainer en Daiquiri was op schoot geklommen, als troost.
Ze knikte wat verstomd terwijl de jongen zijn excuses aanbood. Het was fijn dat hij dat deed natuurlijk, maar Arceus ze had nog eventjes geen woorden voor de huidige situatie. Pas toen hij vroeg of het wel ging, wist ze wat woorden uit haar keel te persen. "J-ja.. het.. het gaat wel.." murmelde ze, terwijl ze zijn hand aannam en zichzelf overeind trok op knikkende knieën. Ze klopte haar kleding wat af, terwijl haar Sobble furieus naar de jongen aan het pruttelen was. Lyra voelde gewoon aan dat hij een water aanval aan het verzamelen was om naar haar toe te schieten. "James, niet doen," corrigeerde ze hem, waarna ze hem terug liet keren naar de Pokéball. Voor het geval hij het toch nog een keer ging proberen.
![[Aydin] Eyes on Fire BogusIncredibleBass-size_restricted](https://thumbs.gfycat.com/BogusIncredibleBass-size_restricted.gif)
