Tales of

Sinnoh

Met Lilo op haar vaste plekje op haar schouder en Kimba goed tussen haar armen geklemd, liep Hayley door de grote hallen van Hearthome City Hall. Ze keek met verwonderde ogen om zich heen, bijna vergetende dat ze hier was voor een show waardoor de zenuwen enigszins onderdrukt werden. Wat een pracht en praal allemaal. Sunyshore City Hall was ook fantastisch geweest, met haar grote glanzende ramen en uitzicht op zee. Maar dit, dit was wel heel bijzonder. Nog nooit had ze in zulke reusachtige,  chique gangen gelopen. Dat het oud was en hier en daar wat barsten of geblakerde verf liet zien voegde alleen maar toe aan zijn charme. Ze voelde zich net een prinses in een kasteel. "Is het niet fantastisch?" fluisterde ze naar haar net geborstelde Pokémon, alsof hardop praten de statigheid van de hal zou verstoren. Kimba had hier minder moeite mee en liet een enthousiaste mrrauw! horen die echode door de ruimte.

De tentoonstelling werd gehouden in één van de grote zalen. Toen Hayley naar binnen stapte viel het haar op dat het bijna meer weg had van een balzaal dan een showroom. Voorzichtig ging ze naast haar klasgenootjes zitten op de stoelen voor de wachtende deelnemers, en frutte ze nog wat aan het kuifje van Kimba die weer eens door de war zat. Haar Minccino gedroeg zich voorbeeldig in het goed houden van haar vachtje, maar haar Shinx… Het was kansloos. Zodra ze hem in bad had gedaan of had geborsteld, vond hij altijd wel weer een manier om zijn schone witte vacht vies te krijgen. Stiekem was ze daar zelf ook heel goed in, zij het onbewust, dus kon ze er wel om lachen, maar vandaag niet. Vandaag was het serieus, ze moesten weer een medaille binnenhalen, en ze had ze er extra goed op gelet dat Kimba schoon bleef.

Haar naam werd omgeroepen en snel schoot Hayley van haar stoel om naar het tafeltje te lopen met nummer 16 er op. Lilo was als eerst aan de beurt. Zoals gebruikelijk was de Minccino wat angstig voor vreemden, maar het was inmiddels niet haar eerste show meer dus kende ze de procedure. Terwijl haar oortjes wat hangen liet ze zich gewillig bestuderen door de keurmeester, die tot haar blijdschap een complimentje maken over het schattige blauwe strikje die ze op had. Hayley bedankte hem met een grote stralende grijns.

Toen Lilo klaar was kroop die snel weer veilig bij haar op schouder, haar wang even liefkozend tegen die van Hayley drukkend terwijl die haar kriebelde omdat ze het zo goed gedaan had. En dan nu Kimba. Ze zette de Shinx op tafel en blikte neer op de keurmeester om te zien hoe die op de witte vacht zou reageren. Ze waren vaak wel onder de indruk van traited Pokémon, maar je kon er ook net zo één tussen hebben die het dan niet aan de standaarden vond voldoen. Gelukkig leek deze daar niet zo over te denken en begon hij met een vriendelijke glimlach aan de tweede keuring. Kimba bleef tot haar opluchting braaf op het tafeltje zitten, teveel onder de indruk van al het nieuws om de boef uit te gaan hangen. Hij klauwde wel even naar de handen van de keurmeester toen die dichterbij kwamen, maar zijn nagels bleven in en met een zacht waarschuwend tikje van Hayley op zijn kop was hij alweer afgeleid. De keuring was zo weer voorbij en snel pakte Hayley hem van tafel voordat hij het alsnog in zijn kop zou halen om door de ruimte te gaan rennen. Gespannen wachtte ze af op de resultaten. Het was belangrijk dat ze goed scoorden voor haar cijfers op school…