Tales of

Sinnoh

Ruddles zat zowaar een keer in de Pokéball. Met een enigszins grote dinosaurus die je overal volgde, viel je in ieder geval wel op. Zeker als die dinosaurus al enkele tijd uitgestorven was om het mild te zeggen. Toch had ze besloten om Ava ook uit de Pokéball te houden. De Snorunt had de schrik van heel veel dingen en kon vrij humeurig zijn, maar had groot vertrouwen in Snow. Wellicht zou dat helpen om iets meer een band op te bouwen en erachter te komen dat er toch echt helemaal niks aan de hand was. Lucie kon het alleen maar hopen in ieder geval. Met een bemoedigende glimlach liep ze het doolhof in en ze draaide zich eventjes om naar haar twee metgezellen. "Dit is leuk he? Zijn jullie niet benieuwd wat we tegenkomen?" Lucie daarentegen was claustrofobisch en sloeg haar handen om haar eigen armen heen. Ze vond het wel weer best eigenlijk.

Ze liet haar handen zachtjes langs de maiskolven gaan terwijl ze doorliep, haar blik richtend op het pad voor haar. Het zou helemaal goedkomen. Ze liet een sidderende zucht los uit haar mond terwijl ze probeerde zichzelf iets te kalmeren. Het was een stomme maze, niks om je zorgen over te maken. Haar blauwe ogen gleden over het eindeloze mais heen terwijl ze zich even omdraaide naar haar Pokémon. ”Nou jongens, uitgang zoeken? Best wel saai dit he?” vroeg ze haar Pokémon, in scherp contrast tot haar eerdere opmerking. Ava mompelde enkel wat, terwijl Snow haar hoofdje wat scheef hield. Ze snapten het niet echt. Maar net toen Lucie het vroeg aan haar Pokémon, ritselden de struiken en sprong er een Bulbasaur uit. Voor een moment verstijfde Lucie van schrik, waarna ze haar adem met een lichte zucht liet ontsnappen. Het was maar een Bulbasaur. ”Sorry kerel, wij gaan weer naar buiten,” merkte ze op, met een voorzichtige lach, waarna ze langs de Bulbasaur heen stapte. Nu de uitgang nog vinden.

[Skip]

Ze zagen er een beetje uit als een zooitje ongeregeld. Amaura, Snorunt op de rug, Raichu over de schouder. Samen trotseerden ze het doolhof. Lucie had ondertussen besloten dat ze een doolhof helemaal niet leuk vond. Maar elke hoek die ze omsloegen, liep weer dood. Haar irritatie begon te groeien en een diepe frons stond ondertussen op haar gezicht getekend. Nou was het wel weer welletjes, ze wilde er weer uit. EIgenlijk stond ze net op het punt om Ruddles te vragen om boven de hoge maisplanten uit te zweven en de uitgang te zoeken, toen ze een bocht afsloeg en een groot open bloemenveld betrad. Haar mond viel kort open en haar adem kwam in een zucht naar buiten bij het aangezicht van de prachtige bloemen. Hoe kon het dat zo'n mooie plek hier midden in het doolhof leek te liggen? Heel voorzichtig stapte ze voorwaarts, een poging doende om de bloemen niet te beschadigen met haar voeten. Langzaam liet ze zich op haar knieën zakken om aan de bloemen te ruiken. Wat was het hier prachtig..

Ze had slechts een paar stappen gezet in het bloemenperkje toen ze de bloemen zag bewegen. Snow en Ava keken nieuwsgierig over haar schouder mee. Als bevroren bleef Lucie staan, afwachtend wat er nu voor haar tevoorschijn zou gaan komen. Uiteindelijk kwamen de bloemen echter uiteen en verscheen er een wit snoetje, gevolgd door een groen dekje met bloemen erop. Haar hart sloeg even over terwijl ze in shock naar de Pokémon keek. Het was.. Het was daadwerkelijk een Shaymin. Een legendarische Pokémon. Alles in deze Maze mocht gevangen worden toch?

Terwijl ze hierover zat te peinzen, had de Shaymin haar ondertussen gespot. De Pokémon leek wat te stuiteren op de plek uit enthousiasme, schudde met haar ruggetje en ineens vloog er een regenboog kleurig blad op Ruddles af. De Raichu dook weg, maar het blad wendde zich enkel om nog een keer op Ruddles af te schieten. "Light Screen!" bracht Lucie uit. Net op tijd wist de Raichu een scherm van licht op te zetten en ketste het blad af tegen de muur, in stukjes op de grond vallend. De Shaymin maakte nog een huppeltje en leek er helemaal zin in te hebben. Nou, als de Shaymin een battle wilde, dan ging Lucie het ook gewoon proberen te vangen. Wie kwam er nou een Shaymin tegen? "Nuzzle!" beval ze Ruddles, wie naar voren schoot. De Raichu schepte de Shaymin van de grond en begon zijn witte wangetje langs het egeltje te wrijven. Statische electriciteit wikkelde zich rond de Shaymin heen totdat deze Paralyzed was. Hierna liet Ruddles de Shaymin weer vallen, wie probeerde nieuwe bladeren van de rug te schudden, maar door Paralysis niet kon bewegen.

Lucie besloot dat het nu wel weer wat veiliger was om het offensief in te gaan. "Gebruik je Psychic!" De Raichu gloeide blauw op, waarna de Shaymin ineens niet meer kon bewegen. De Pokémon leek iets te panikeren toen een blauwe schokgolf in de lucht naar hem toeging. De Shaymin rolde door het gras heen. Het was duidelijk een heel stuk minder sterker dan Ruddles en ergens vond Lu het ook wel een beetje zielig. Maar ze wilde de Shaymin graag vangen en ze wist dat ze de Pokémon goed zou kunnen onderzoeken. De Psychic aanval gaf de Shaymin in ieder geval genoeg adrenaline om door de Paralysis heen te breken en een nieuwe Magical Leaf werd op Ruddles afgeschoten. Waar de Raichu wederom weer probeerde te ontwijken, cirkelden de bladeren rond hem en braken ze dwars door de Light Screen heen. Het geluid van rinkelend glas klonk toen de scherven naar de grond vielen en opgingen in licht. Was Magical Leaf zo'n move die domweg niet kon missen?

Ondanks dat Ruddles niet zo'n last leek te hebben van de aanval, vond Lucie het wel weer genoeg geweest. "Sweet Kiss!" De Raichu begon even kort te lachen, waarna hij een hartje naar de Shaymin blies. De aanval spatte stuk tegen de Shaymin, wie er spontaan uitzag alsof hij Am was met een paar glaasjes teveel. De Pokémon begon een beetje te zwieren op zijn kleine pootjes en leek boven van onder niet meer te kunnen onderscheiden, waarna hij op zijn snuitje viel. "Nog een Psychic Ruddles," gaf Lucie aan, waarna de Shaymin weer een zwier door de lucht maakte, omgeven door blauw licht. Terwijl hij ter aarde stortte, wist hij echter nog wel een Magical Leaf af te vuren. Hoe erg de Pokémon de leaf ook de verkeerde kant op had gestuurd, wist het nog wel zijn doelwit te vinden. "Discharge!" Met een felle elektrische schok, wist Ruddles dit keer echter de bladeren tot as te reduceren. Zo kon zelfs deze aanval zich niet als een militaire raket gedragen. "Maak het af met een laatste Psychic!" Ruddles zwierde op zijn staart, waarna hij nog een laatste keer met zijn psychische krachten de Shaymin opschepte. Met een vertwijfelde blik keek Lucie ondertussen naar de speciale Pokéball die ze had gekregen. Was die voor..? Ze wist het niet zeker, maar terwijl de Shaymin weer naar beneden viel, besloot ze de Speciale Pokéball te gooien.

Shaymin used Magical Leaf
> Ruddles used Light Screen
Shaymin used Growth
> Ruddles used Nuzzle
Shaymin was paralyzed
> Ruddles used Psychic
Shaymin used Magical Leaf
> Ruddles used Sweet Kiss
Shaymin is confused, it hurt itself in its confusion
> Ruddles used Psychic
Shaymin used Magical Leaf
> Ruddles used Discharge
> Ruddles used Psychic