Tales of

Sinnoh

Ze was erg tevreden, meer dan tevreden zelfs, toen ze Twinleaf Town binnen stapte. Met James op zijn standaard plek op haar schouder, een Traited Dreepy die rond haar hoofd zwierde en een gloednieuwe Phanteon, dacht ze dat het geluk haar weer aan het toelachen was. Ja, ze had eventjes haar tegenslagen gehad, maar ze was er alleen maar sterker uit gekomen. Of tenminste, het had in ieder geval nieuwe deuren geopend naar de toekomst.

Maar ondertussen was het een lange dag geweest en had ze besloten zichzelf te trakteren op wat lekkers. Ze had een keer met een knappe zwartharige ranger lopen drinken in Hearthome City en ze vroeg zich af of er hier ook knappe mannen gevonden konden worden. Terwijl ze het pad in was gelopen van de eerste de beste drankjestent in kwestie, besloot echter haar Dreepy ervandoor te gaan. Met een tevreden ge’dreepy’ ging de Pokémon naar een jongeman heen met een Mimikyu. Vrolijk draaide hij een rondje rond het hoofd van de knul om vervolgens speels voor de Mimikyu te zweven, al zwaaiend.

Een heleboel Pokémon hebben was net alsof je een horde kleine kinderen aan het uitlaten was. Je knipperde één keer en je miste er minimaal één. Al helemaal op een festival zoals deze. James zat in ieder geval nog op haar schouder, die ging nergens heen, maar haar nieuwe Dreepy zou ze aan de ketting moeten leggen. Ze keek de Pokémon na terwijl deze vrolijk een jongen ontmoette. Met een zuchtje besloot Lyra dat het enige wat dit het nog waard maakte, was dat als de jongen knap bleek te zijn. Maar dat moest ze nog maar gaan zien.

Enigszins haastig kwam ze achter de Dreepy aangelopen, wie ondertussen de spookhand van de Mimikyu al uitgebreid geschud had en met een vrolijke Dreepy nog een keertje rond het hoofd van de jongen was gezweefd. Maakte snel vriendjes, deze Mimikyu zeg. "Ja! Hoort bij mij! Hij is nogal losbandig." merkte ze op tegen de jongen met een lach, waarna ze de Dreepy uit de lucht viste. James kroop wat dichter tegen haar schouder aan en keek wantrouwig naar de Mimikyu, maar deed verder niks. "Hopelijk was hij niets dan beleefd en vriendelijk naar jullie?" Met een gespeeld strenge blik keek ze naar de Dreepy, die alleen maar lief knipperend terugkeek.