Tales of

Sinnoh

Frane had de Jubilife City Gym overgenomen.  Na de teleurstellende nederlaag van Gustaf had Amélie ervoor gezorgd dat mensen zouden weten wat er hier was gebeurd. Natuurlijk was het een no-go dat een coördinator de Gym had verlaten omdat de Gym Leader geen challenge kon zijn, dus had het niet lang geduurd voor een nieuwe Leader de Gym overnam. En liet dat nou net iemand zijn die ze maar al te goed kende!

“Frane!” riep ze uit, waarna ze haar armen even om hem heen sloeg, zichzelf op haar tenen zettende om dat mogelijk te maken. Voor een moment leek de man verbaasd, maar al snel lachte hij kort. ‘Amélie,’ sprak hij kort, zijn wenkbrauwen geheven. ‘Wat kom jij hier doen?’ volgde er al snel. Een logische vraag, immers. Was ze geen Researcher toen ze hem voor het laatst had gezien? Amélie liet hem een grijns zien. “Wie denk je dat meneer Nilsson in tranen uit heeft laten barsten?” vroeg ze met een knipoog, waarna ze naar achteren stapte en de Dreepy liet zien. “Ik ben hier om te kijken of jij een spannender gevecht aan wil gaan.” Zij was er in elk geval helemaal klaar voor.

Na een kort gesprek over waarom Amélie van Researcher naar Coördinator was gegaan en wat haar in de Gym bracht, kwamen ze eindelijk op het strijdveld terecht. Hier hield Amélie de Pokéball van haar eerste keuze beet, terwijl ze wachtte op de regels.

Het was tijd om te laten zien wat ze in huis had. Vier Pokémon mochten er gebruikt worden en er mocht niet tijdens het gevecht van Pokémon worden gewisseld, tenzij ze daarvoor een aanval zou gebruiken, zoals ze de voorgaande keer met Barry had gedaan. Nu was dat niet nodig geweest, want Barry had de vorige Gym Leader alsnog de grond in gewerkt. Maar tegen Frane? Tegen Frane wist ze dat het serieus was. Ze had er zin in.

“Dan gaan we de show starten. Selene!” riep ze uit, waarna ze een Pokéball de lucht in gooide. Een wolk aan hartjes kwam tevoorschijn, waarin de Mawile verscheen. Met de grote, blauwe strik op haar hoofd zou hij niet de eerste zijn die haar zou onderschatten. Maar Amélie wist dat er maar zeer weinig Pokémon waren die een echt gevaar waren voor Selene. Er waren twee types waar de Pokémon zwak tegen was en voor deze had ze de Pokémon speciale aanvallen geleerd.

De reden dat Selene vooraf was gekozen, was omdat zij het meeste kon hebben voor zij zou bezwijken. Selene had een enorme kracht en was absoluut één van Amélie’s twee sterkere Pokémon, al begon Barry verbazingwekkend dicht in hun buurt te komen. Ze wist dat Selene nog even een verborgen kracht moest zijn, maar dat betekende niet dat de Pokémon niet gebruikt kon worden om het veld af te tasten. Voor nu had Frane geen idee hoe sterk de Mawile was en, bovenal, hoe gevarieerd de aanvallen van de Pokémon konden zijn. Voor nu had Amélie absoluut geen intentie om dat aan hem te laten zien.

Haar blik rustte op de Electabuzz en ze liet een kleine glimlach zien. Een voorspelbare keuze. En hier was ze, hopende dat Frane haar nog zou verbazen. Een simpele keuze tegen de Electabuzz zou Fran zijn. Was het al tijd om dat geheim te ontrafelen? Amélie humde zachtjes. Ach, wat maakte het ook uit. Fran mocht het gevecht starten. Ze liet een giechel klinken toen de strik haar Mawile begon aan te vallen, waarop Frane een wenkbrauw leek te heffen.

“Selene, Iron Defense. Sweet Scent,” sprak Amélie rustig. Ze wist dat haar Pokémon het niet gewend was om op haar defense te spelen, maar toch deed ze wat er van haar werd gevraagd. Ze verhoofde haar defense en gebruikte een Sweet Scent om de evasiveness van haar target te verlagen, waarop Frane even mompelde.

Alsof het gedaan werd om de start van het gevecht rustig te houden, resulteerde de tweede Metronome die gebruikt werd in een Meditate, waarbij de Attack van de Electabuzz verhoogd werd. Vooralsnog was dit niets waar Amélie zich zorgen over maakte, dus bleef ze in alle rust staan. Ze kende Frane goed genoeg om te weten dat hij niet alleen op zijn Metronome zou leunen, maar hij genoot te veel van de kansspellen om het niet nog een keer te gebruiken. Ze was dan ook niet verbaasd toen er nog een Metronome werd gebruikt.

Dit keer kwam de Electabuzz met een Fury Swipes Selene’s kant op. Het enige jammere voor de Electabuzz was hoeveel sneller Selene was en nu ze nog geen intentie had om aan te vallen, ontweek ze alle Fury Swipes in soepele bewegingen, dansend om de Electabuzz alsof het niets was.

“Sucker Punch, Selene,” commandeerde Amélie haar Mawile. Met een laatste ontwijkende stap zette Selene zich achter de Electabuzz, waarna ze haar vuist in de rug van de Pokémon duwde. De Electabuzz verloor hierdoor zijn evenwicht en viel voorover op de grond. Toch had Amélie nog maar heel weinig laten zien van haar Mawile. Het was echter genoeg om de snelheid van de Electabuzz in te schatten.

“Baton Pass,” commandeerde ze rustig. Het leukste aan Baton Pass was dat de Iron Defense van eerder nu op haar volgende Pokémon toegepast zou worden. Een Pokémon wie de extra Defense niet eens nodig had, maar het was nooit mis. Selene keerde terug in haar Pokéball na het gebruiken van de aanval en Amélie gooide een nieuwe Pokéball de lucht in, waarna de Marowak op de grond verscheen met een increase in defense.

‘Metronome!’ werd er geroepen, waarop Amélie grijnsde. “Dit wordt nog leuk, Fran! Bereid je voor!” riep Amélie. Ze wilde weten of dit een fysieke aanval werd of niet. Ze liet haar duim langs haar voorhoofd glijden, wat genoeg was voor de Marowak om het bot over haar eigen voorhoofd te bewegen, waarna blauwe vlammen van het bot af kwamen. Ze was klaar om in de tegenaanval te springen zodra de ander in actie kwam.

Seismic Toss. Dat was het risico van Metronome. “Earth Power!” riep Amélie. Seismic Toss zou haar Pokémon niets doen, maar de Electabuzz zat al vast in de aanval en kon hierdoor de aankomende Earth Power niet meer ontwijken. De Electabuzz werd door de lucht gegooid toen deze zijn voet op de goud gloeiende, krakende grond zette en de vloer onder hem explodeerde. Ze hoorde Frane roepen, hoorde de gepijnigde kreet van de Electabuzz, maar alles waar Amélie aan kon denken was de situatie onder controle houden.

“Nu, Flame Wheel!” riep Amélie. De Marowak sprong vooruit en schoot op hoge snelheid op de Electabuzz af, een zee van vlammen die haar omhulde als een wiel van vuur. Amélie hoorde hoe haar tegenstander nogmaals een Metronome riskeerde. Toch leek de Gym Leader dit keer meer geluk te hebben en werd er een effectieve aanval gebruikt. De Flame Wheel van Fran werd tegengehouden door de Marowak weg te slaan met een Ancient Power. Amélie klemde haar kaken op elkaar toen Fran door de lucht werd geworpen.

“Herpak je!” riep Amélie, terwijl de Gym Leader nog een Metronome uit riep. Ze wist waarom. Natuurlijk wist ze waarom. Behalve Metronome, zat de Gym Leader vast. Met de Lightning Rod ability en de Ghost typing, was er letterlijk geen enkele andere aanval die de Electabuzz kon doen. Fran was in het absolute voordeel en het enige wat Frane kon doen, was gokken. En te zien aan de grijns op zijn gezicht, had hij het prima naar zijn zin zo.

De volgende Metronome werd een String Shot. Goed zo. “Flame Wheel, nog eens!” riep Amélie uit. De Marowak herpakte zich in de lucht en schoot opnieuw als een rollende bal van vuur op de Electabuzz af, dwars door de String Shot heen. De Electabuzz maakte geen schijn van kans en werd door de aanval over de grond gegooid, waarop een grijns Amélie’s gelaat sierde.

“Stomping Tantrum!” riep ze uit. De Marowak stampte hard op de grond, waarna stukken grond en een wolk aan stof op de Electabuzz af werden gegooid. Blauwe ogen richtten zich op de Gym Leader, terwijl een grijns over Amélie’s gezicht trok.

‘Ik zie dat je van je vader hebt geleerd,’ klonken de woorden aan de andere kant van het veld. Amélie klikte haar tong even tegen haar gehemelte, voor ze haar blik weer op de Electabuzz richtte… Helaas leek deze nog niet uitgevochten en kwam het verdomde ding weer overeind. Oké, dan. Ze konden hier nog steeds een einde aan maken. Amélie liet simpelweg een zucht klinken en wreef haar rechterhand even kort over haar linkerarm.

“Wacht af,” sprak ze haar Pokémon rustig toe. Want de Gym Leader kon enkel Metronome gebruiken en dan wist niemand wat er ging gebeuren. Het gaf Fran echter de kans om erop te reageren. De volgende Metronome die werd gecommandeerd werd een Rock Slide. Arceus. Rotsen vlogen op Fran af, waardoor Amélie haar kaken op elkaar klemde. Irritant dit.

“Incasseer en Double Edge,” sprak Amélie rustig. Er was een volledig vertrouwen tussen haar en haar Pokémon, wat betekende dat wanneer zij hen aangaf te incasseren, ze dit zonder enige moeite deden. Fran sprong vooruit en werd geraakt door één van de rotsen, maar verhoogde haar snelheid en liet een gele gloed achter, waarna ze op de Electabuzz af knalde.

“Nu, combineer het met je Bone Rush!” werd er uitgeroepen. De Marowak stak haar bot de lucht in en draaide deze rond, waarna de snelheid van de Double Edge werd gebruikt om de Electabuzz vol te raken met een super effectieve Bone Rush, welke de Electabuzz over het veld deed schieten, recht de wand in. De muur kraakte onder de plotselinge klap en Amélie liet een valse grijns zien.