Tales of

Sinnoh

Inuya rende vrolijk om haar heen terwijl ze met Risu op schoot zat. Ze zouden zo naar het festival gaan maar hadden besloten eerst te trainen. Zachtjes aaide ze met een hand over de kop van haar pokémon. Met haar andere hand stak ze de Technical Machine in haar pokédex. Een filmpje begon te spelen op haar pokédex. Het filmpje legde uit hoe de move Grass Knot werd uitgevoerd. De twee bekeken het filmpje een paar keer voor ze het tijd vonden om te proberen. Ze hadden vooraf al aan Inuya gevraagd of hij 'doelwit' wilde zijn voor nu. De Growlithe was een Fire type waardoor de Grass type move minder effectief was. Daarbij was hij niet zwaar en vrij laag bij de grond, wat de schade nog veel minder zou maken. Zo konden ze oefenen zonder dat het echt pijn deed bij de Growlithe. De eerste paar pogingen waren enorm nutteloos maar zodra Risu door begon te krijgen hoe ze het gras moest bewegen, ging het snel. Enkele minuten later leek ze het door te krijgen. Ze zouden er nog verder mee moeten trainen voor het echt perfect was om te gebruiken. Maar voor nu was het prima op deze manier. Inuya begon moe te worden van het oefenen, dat betekende dat het tijd was voor het festival. Haar ogen vielen op een schaduw die voorbij kwam. Ze draaide haar hoofd om te zien dat een man voorbij was gelopen. En dat Inuya er vrolijk op af rende. Oh nee.

Mikazuki keek toe hoe Inuya vrolijk de roodharige man benaderde. Ze liet hem zijn gang maar gaan. Hij was nieuwsgierig en de meeste mensen hadden er geen problemen mee. ”Hou het bij je,” werd haar echter toegebeten. De meeste mensen, niet allemaal dus. Toch irriteerde ze zich een beetje aan de toon van de man. Dat was nergens voor nodig geweest. Ergens was ze geneigd om de Growlithe zijn gang nu gewoon te laten gaan. Aan de andere kant wilde ze ook graag laten zien dat ze controle had over haar pokémon. "Inuya, plaats." Zodra de Growlithe het commando hoorde, draaide hij zich om en liep hij in een rechte lijn naar zijn trainer. Netjes ging hij naast haar zitten. In de tussentijd had Risu andere plannen. De Pachirisu maakte een vriendelijk geluidje richting de Chinchou van de man en liet wat elektriciteit langs haar wangen knetteren om zijn aandacht te krijgen.

In tegenstelling tot haar trainer, leek de Chinchou wel sociaal ingericht te zijn. De pokémon zette een paar stapjes richting Risu en liet ook wat electriciteit knetteren aan de lampjes aan haar kop. Risu maakte een vrolijk geluidje, terwijl Inuya ook voorzichtig met zijn staart begon te kwispelen. ”Sorry, dat klonk misschien een beetje bot,” sprak de man. Mikazuki tilde haar blik van de pokémon richting de man. Blijkbaar had hij dat dus toch wel door gehad. Ze gaf een kort knikje, voor ze opstond en het gras van haar rok veegde. Ze haalde diep adem voor ze een glimlach op haar gezicht toverde. Ten aller tijden beleefd blijven. "Is er iets aan de hand?" vroeg ze, doelend op de gepikeerde reactie die ze in eerste instantie had gekregen. Ze was best bereid om te helpen als het betekende dat er niet naar nog meer mensen zou worden gesnauwd. In de tussentijd was Risu uitdagend met haar staart aan het zwaaien naar de blauwe pokémon, in de hoop dat deze met haar zou willen spelen.

De man trok zijn wenkbrauwen op zodra ze haar vraag had gesteld. Oh? Blijkbaar had hij het zelf niet eens door. Toch was het vrij duidelijk te merken uit zijn acties. Of in ieder geval, dat was het volgens al die boeken over psychologie en mensen lezen. Lichaamstaal en reacties zeiden normaal veel. Zo werd bijvoorbeeld ook Risu's uitdaging geaccepteerd door de Chinchou. De twee Electric type pokémon leken het wel met elkaar te kunnen vinden. ”Waarom zou er iets aan de hand zijn?” vroeg hij haar. Mikazuki haalde haar schouders lichtjes op voor ze antwoordde. "Omdat je jezelf recht verontschuldigde? Dan zou je toch zeggen dat je het niet meende te doen?" zei ze op een meer vragende dan concluderende toon. De tweede zou hem namelijk misschien juist boos maken. Mensen vonden het niet fijn als je deed alsof je van alles van ze wist. Het werd haar aan zijn lichaamstaal ook duidelijk dat Inuya zich ook bij de spelende pokémon wilde voegen. Ze gaf hem dan ook een knikje, waarna hij vrolijk op de twee andere pokémon afliep.

Dat hun pokémon het wel met elkaar konden vinden, betekende niet dat voor de trainers het zelfde gold. Dat mocht duidelijk zijn in deze situatie. ”Dat ik mijzelf verontschuldigde betekent niet meteen dat er iets aan de hand is.” Ah, ontkenning. Dat had je nou eenmaal wel eens. ”Ik zei alleen maar dat ik misschien een beetje bot klonk, niets meer en niets minder.” Ach ja, hier schoten ze toch niets mee op. Ze zouden er eeuwig over door kunnen gaan zonder ook maar een beetje verder te komen. "Ben je toevallig een trainer?" vroeg ze met een knikje naar de Chinchou. Misschien kon ze wel wat van hem leren. En waarschijnlijk zou een ander onderwerp dit gesprek meer goeds dan slechts doen.

Haar poging om het onderwerp te veranderen was succesvol geweest. De man leek iets minder geïrriteerd met haar te zijn dan eerst. ”Ja, jij ook?” vroeg hij haar, waarna hij zijn handen in zijn zakken stak. Mikazuki gaf een knikje en liet haar blik kort naar haar pokémon afdwalen. Risu leek het wel te kunnen vinden met het mede electric type en Inuya kwam nieuwsgierig aan de pokémon snuffelen. "Een zonder ook maar enige ervaring wel", zei ze met een ongemakkelijk glimlachje. Ze wist niet eens hoe de meeste pokémon heette. De blauwe pokémon van deze man bijvoorbeeld? Geen idee. "Heb jij al gyms gedaan?" besloot ze te vragen. Misschien kon hij haar daar wel advies over geven. Dat zou ze zeker en vast nodig hebben.

De man knikte bevestigend op haar vraag. Dan had hij duidelijk al meer ervaring dan zij had. Op het gebied van gyms dan. Op het gebied van pokémon kennis hadden de meeste kinderen al meer kennis dan zij had. ”Ja, ik heb al zes badges.” Mikazuki's ogen schitterde van verwondering. Ze wist dat je er acht moest halen om de Elite Four uit te kunnen dagen dus dan was deze man al op 75%. "Oh wow. Zou je me misschien wat advies kunnen geven? Ik heb er nog geen", vroeg ze met een glimlach. Iemand die al zo veel badges had gehaald moest wel veel ervaring en kennis hebben. Als hij een beetje daarvan met haar zou delen, kon ze mogelijk makkelijker door de eerste paar gyms komen.