Tales of

Sinnoh

Rafael haalde diep adem voor hij door de poorten van het festival liep. Dit soort plaatsen maakte hem altijd nerveus. Zo nerveus dat hij slecht had geslapen. Precies waar hij bang voor was geweest. De wallen onder zijn ogen waren duidelijk aanwezig en dat maakte zijn blik enkel bozer. Terwijl hij helemaal niet boos was of eng wilde zijn. Zijn hele bouw, gezicht en haren waren een vreselijke combinatie. Hij had de slechtste eigenschappen van zijn ouders geërfd, of in ieder geval, voor deze situatie. Met Levia hangend aan zijn schouder en Asme in zijn armen wandelde hij een stukje rond. Hij bleek echter precies op de verkeerde plek te zijn op de verkeerde tijd. De water dunk tank bleek lek te zijn en net te barsten op het moment dat hij er langs liep. Een hele guts water kwam over hem heen, waardoor hij helemaal doorweekt op het festival stond. Fijn. "Ugh!" zei hij gefrustreerd. Oh wacht, dat klonk wel heel boos. Help. Nu zag hij er alleen nog maar bozer uit dat dat hij al leek. Hij was helemaal niet boos. Wel doorweekt though. Geweldig...

Rafael beet zijn tanden stevig op elkaar bij het horen van gelach. Het hielp niet tegen zijn boze blik maar wel tegen het feit dat hij het gevoel had dat hij wel kon huilen uit frustratie. Het gelach bleek echter toe te behoren aan iemand die hij kende. Levia maakte een begroetend geluidje voor ze haar vacht uitschudde. Door de lange zwarte plukken haar die doorweekt voor zijn gezicht hingen, verscheen zijn zusje. “Nou, er is iemand eindelijk eens in de douche geweest”, plaagde Nova hem. Rafael zuchtte voor hij het haar uit zijn gezicht veegde. Hij ging er niet op reageren, daar zou ze alleen nog maar meer plezier aan beleven. “Geen zorgen, ik heb….” zei zijn zus, wie inmiddels haar rugzak naar voren had gedraaid en er in rommelde. “Uhmm… Zakdoekjes! Goed genoeg toch”. Ah. Ach ja, het was beter dan niets. "Dankje...", zei hij terwijl hij het pakje aanpakte. Rafael haalde een paar zakdoekjes er uit en veegde zijn gezicht er mee af. Yeah. Nu had hij handen vol aan doorweekt papier en een paar stukjes papier aan zijn gezicht hangen. "Uuuh, ik denk niet dat dit helemaal goed werkt." Het hielp ook niet dat Asme haar vacht besloot uit te schudden terwijl ze nog in zijn armen was. Nu was hij weer opnieuw nat. En hingen er ook nog stukjes vacht aan haar gezicht. "Ah!" Damn, dat had hij weer.