Tales of

Sinnoh

Het interessantste aan nieuwe plaatsen was dat er mensen waren die hij nog niet kende. Mensen die hém nog niet kenden, die geen idee hadden wat voor destructie hij aan kon richten als hij dat zou willen. Meisjes die hij kon gebruiken en aan de kant kon duwen alsof dat het niks was. Kerels die hij vanbinnen uit kon lachen terwijl ze dachten dat hij echt onder de indruk van ze was. Het menselijke brein was een krachtig ding, maar ook gemakkelijk om te misleiden. Met emoties spelen was iets waar hij in de loop van de jaren steeds beter in was geworden en iemands karakter uitvogelen en zich daarop anticiperen, was iets dat hem eigen begon te worden. Iets wat hij zijn wapen kon maken om anderen zich slecht te doen laten voelen, want dat waren voor hem dingen waar hij niks mee in zat. Hell, al zou een meisje uit Hoenn die hij vorig jaar nog aan de kant had geduwd nadat ze een crush van een half jaar op hem had ontwikkeld hier huilend voor zijn voeten staan, dan zou hij alsnog zijn mondhoeken optrekken in een lach en doorlopen. Zijn blik gleed kort naar Ikari, welke zijn armen over elkaar heen had geslagen en weinig onder de indruk zijnde naar het publiek voor hem keek. Of hij dat deed omdat dat hem eigen was of dat hij indruk op Alex wilde maken, was iets dat Alex nog niet had uitgevogeld. Over vogelen gesproken… Zijn mondhoeken trokken kort naar boven toen hij een knappe blonde dame voorbij zag wandelen. Zijn goudgele ogen gleden kort over haar heen en hij pakte zijn Holo Caster tevoorschijn. Niet om een foto van haar te trekken of iets dergelijks, maar wel om net te doen alsof hij ergens druk mee bezig was. Hij knalde niet al te zacht tegen haar schouder aan en een gespeelde geschrokken blik verscheen op zijn gelaat, waarna hij zijn vingertoppen licht tegen haar schouder legde. ”Jeetje…” bracht hij uit en als een volleerde acteur bracht hij kort zijn hand naar zijn borst, alsof de klap hem net zo verraste als dat bij haar deed. Hopelijk hield ze er nog een blauwe plek aan over ook. ”Gaat het wel? Sorry, dat was echt niet mijn bedoeling!”