Tales of

Sinnoh

Alexis had nooit verwacht dat hij ooit een pokémon zou hebben, laat staan zichzelf pokémon trainer noemen. Hij wist altijd dat het een grote verantwoordelijkheid was en hij betwijfelde ten zeerste dat hij het in zich had.  Toch had het hem er niet van weerhouden om langs de professor te gaan en er één op te halen. De scyther die naast hem vloog, zou hem veel geld opleveren in de toekomst. Ze moesten veel pokémon gevechten aangaan, en dan zou hij in no-time rijk worden. Met een grijns keek hij even naar de pokémon, die veel meer interesse had in zijn omgeving.
Met die gedachten in zijn hoofd liep hij naar één van de vele kraampjes waar dat ze broodjes verkochten want hij kon zijn maag haast horen rammelen. Terwijl dat de serveerster zijn broodje met kaas en ham aan het klaarmaken was, nam hij zijn portefeuille. De briefjes waren allemaal op en het was zielig gesteld met zijn muntjes. De spieren in zijn kaken spande op. Hij kwam nog enkele centjes te kort. Muk. “Geef me een momentje,” zei hij tegen de serveerster. Hij begon snel tussen al zijn kaarten en rommel te zoeken naar nog één stuk dat hem uit de nood kon helpen. Toen hij het daar niet vond, legde hij wat hij al had op de tafel en zocht verder in zijn boekzakken. Shit, shit, shit. Ergens moest hij toch nog minstens één muntstuk hebben zitten?