Tales of

Sinnoh

Ze genoot met volle teugen van het harvest festival. Er waren genoeg dingen om te doen en mensen om te spreken. Misschien zou ze zich nog inschrijven voor het maken van een vogelverschrikker. Dat leek haar wel een leuke activiteit om samen met haar Pokémon uit te voeren. ”Wat denk je ervan, Rainbow?” vroeg ze aan de kleurrijke Ponyta die naast haar stond. Het beest schraapte enthousiast haar voet over de grond, al vroeg Inaya zich af hoe de pony haar zou kunnen helpen met het bouwen van een vogelverschrikker. Erg praktisch was het niet.

Haar mondhoeken trokken omhoog tot een tevreden glimlach toen ze plotseling wat muziek over het terrein hoorde dreunen. Langzaam knikte ze mee met haar hoofd op de beat, om vervolgens naar beneden te kijken hoe haar blauwe Vulpix vrolijk heen en weer sprong. ”And I think it’s gonna be a long, long time ‘till touchdown brings me ‘round again to find I’m not the man they think I am at home,” zong ze zachtjes, meebewegend op de muziek. Ze had echt een andere roeping moeten kiezen dan een researcher, maar daar was het nu te laat voor. Haar vader had bepaalde verwachtingen van zijn dochter en het was aan Inaya om deze waar te maken.