Tales of

Sinnoh

Hij haalde een hand door zijn haar heen, rechte zijn rug en liet de nog net warme herfst zon spelen op zijn bleke huid. Zijn rode ogen leken licht te gloeien en hij glimlachte zijn hoektanden bloot. Met een glimlach zwaaide hij naar twee meiden die voorbij kwamen, die giechelend weg liepen, fluisterend tegen elkaar. Hij vroeg zich af waar ze het over hadden, maar dat was niet iets waar hij nu achteraan wilde gaan. Het was tijd om naar de professor toe te gaan en zijn starter pokémon op te halen. Tevens zou hij hier, als het goed was tenminste, officieel zijn licentie op kunnen halen en daarna kon hij gaan beginnen. Ergens was hij toch wel hyped om te gaan beginnen als een researcher, al vroeg hij zich stiekem wel af waar de rest nu was en hoe ze over hem zouden denken. Waarschijnlijk zou hij ze nog wel tegenkomen op televisie, of als een van de tours zich naar Sinnoh zou brengen. Maar voor nu, kon hij zich richtten op zijn werk, alleen, rustig. Scorpius zetten een stap naar voren toe, wachtte totdat de deuren open gingen en liep naar binnen toe.
Eenmaal binnen liep hij naar de balie, glimlachte liefelijk naar de dame erachter en gaf zijn naam door. Uiteindelijk werd hij naar achter doorgestuurd en wachtte totdat de professor eraan zou komen met whatever pokémon ze voor hem had uitgekozen.

Een voor een werden de pokéballs open gemaakt en nieuwsgierig gleden zijn rode ogen naar de pokémon die eruit kwamen. De eerste keek hem meteen met haat in de ogen aan en Scorpius keek het hert recht terug aan. Hij zou leren wie hier de baas was. De Stantler zetten een stap achteruit, maar hielt hem in het oog. De jongeman keek naar de tweede pokémon, een klein ... bloembolletje, daar leek het wel op. Een Petilil, zo bedacht hij zich, een pokémon die zou evolueren door middel van een evolutie steen. Dat zou praktisch kunnen zijn voor zijn research. Een hand gleed over zijn kin heen, terwijl hij keek naar de laatste pokémon. Een Starly, die op de tafel zat te pikken en hem niet eens aan durfde te kijken. Scorpius dacht voor een moment na, maar betrapte zich erop dat zijn keuze eigenlijk al vast stond. Hij pakte de middelste pokéball van de tafel af en liet de Petilil terugkeren. "Ik kies deze," zei hij met een kleine glimlach op zijn gezicht.