Tales of

Sinnoh

Haar eerste show en ze kon het niet helpen om nerveus te zijn. Ze had namelijk geen idee hoe haar pokemon het zouden gaan doen en dat maakte haar juist nog iets nerveuzer. Ze hoopte dat ze het goed zouden doen, maar ze was eerlijk nerveus. Ze had dan ook voor de zekerheid de twee pokemon gekozen die ze al het langst had. Vooral haar band met Beyla was een waar ze best trots op was en Meili was de eerste pokemon die ooit zelf gevangen had. Dat maakte de twee toch wel bijzonder voor haar.

Ze had haar plekje opgezocht waar ze haar pokemon mocht voorbereiden en focuste eerst haar aandacht op de Rufflet. Ze liet de vogel haar vleugels uitstrekken en checkte ze voor het geval er een los veertje ergens tussen zat. Dat zou ze mogelijk imperfect maken en dat konden ze niet hebben wist ze. Eenmaal de vleugels gecontroleerd waren ging ze de snavel en poten af. Alles leek er voor nu goed uit te zien, de snavel en nagels waren niet te lang leek het, maar ook niet te kort. Ook al was het niet iets waar ze zelf al veel ervaring mee had. Ze had zich wel wat in proberen te lezen op Rufflet's, maar ze was toch meer ervaren wanneer het op dragon types aankwam. Toch had ze voor deze twee pokemon gekozen, misschien om haarzelf ook wat meer uit te dagen. Ze liet haar aandacht naar de volgende pokemon gaan, Meili. De Squirtle had ze wel een idee van wat ze wilde gaan doen. Als eerste pakte ze een doek en begon ze zijn schild op te poetsen tot het lichtelijk leek te glimmen. Vervolgens pakte ze er een plantenspuit bij en spoot wat van het water over de pokemon heen. De Squirtle leek er zelf blij mee te zijn en het was goed om te zien hoe blij hij ermee was.

Niet al te lang nadat ze klaar was met de voorbereidingen mochten ze naar voren komen. Als eerste was Beyla aan de beurt, de vogel vloog omhoog om op de tafel te gaan zitten en spreidde haar vleugels wijd voor de keurmeester om ze te bekijken. Dit was misschien iets te vroeg al, want de keurmeester had nog niks gevraagd, maar hopelijk was dat niet erg. De Rufflet draaide vervolgens ook nog een rondje en liet haar snavel en poten aan de keurmeester zien. Ze had geen idee of het goed gegaan was, maar ze hoopte van wel. De volgende die aan de beurt was, was Meili. Ze pakte de Squirtle op en zette hem op de tafel neer. De pokemon keek wat gespannen naar de keurmeester voor hem, maar deed wel wat er van hem gevraagd wordt. Ook al leek hij er niet heel blij mee te zijn toen de keurmeester aan zijn schild zat. De Squirtle keek haar toen aan en ze glimlachte geruststellend, hopende dat het de Squirtle wat meer gerust zou stellen. Eenmaal haar beide pokemon gecontroleerd waren was het een kwestie van wachten op de uitslag. Ze had geen idee hoe haar eerste show was gegaan en of ze resultaten had behaald, maar het interesseerde haar eerlijk niet heel erg. Er was altijd een volgende keer.

Haar pokemon hadden het niet super gedaan, maar Beyla had het in ieder geval goed genoeg gedaan om een prestige punt te bemachtigen. Ze was alsnog trots op haar pokemon, want ze hadden het voor hun eerste keer geweldig gedaan. Ze zouden voor de volgende keer nog wat meer moeten werken, maar dat moest wel goedkomen wist ze.