Jax was voor het harvest festival uit het oosten van de regio naar het westen gereisd. Dit was iets dat hij niet wou missen. Hij genoot van de drukte en al de vrolijke mensen rondom hem en keek er zelf naar uit om te ontdekken wat het festival allemaal te bieden had. Ook Benjamin, Kai en Poppy waren enthousiast. De igglybuff was al een paar keer bijna weggestuiterd en Jax probeerde haar extra in de gaten te houden. Gelukkig leek ze niet van plan om opnieuw op en neer te gaan springen. Zijn andere twee pokémon zorgden tot nu toe nog niet voor problemen. Kai liep naast hem en Benjamin zat op zijn schouder. Vanaf die plek kon hij over de massa kijken en af en toe gebaarde de pichu enthousiast naar iets dat hij had gezien. Zo ook nu stak de pokémon zijn hand uit en wees hij naar rechts terwijl hij luid riep om zijn trainers aandacht te trekken. “Benjamin, niet zo luid,” maande hij de pokémon aan terwijl hij de richting naar wat het ook was dat de pichu had gezien uitging. Het bleek een markt met allemaal bessen, fruit, apricorns en zelfs snoepjes te zijn. Voldaan dat Jax naar hem hem had geluisterd nam Benjamin al de verschillende kleuren in zich op terwijl de coördinator door de markt liep.
Karakterkaart Gender: Male Age: 29 (niet 35) Rank: 1
Lisa
Hier een quote
0
40
CHARACTER INFO
OOC INFO
Let’s go before the night becomes bright
“Voor de laatste keer, die verdomme pokémon van je heeft mijn duurste berries gestolen! Denk je dat het geld aan de bomen groeit? Nee, het antwoord is nee.”
Was het maar waar. Geld aan bomen, ah, een droom die uit komt. Maar was dat niet al het geval? Papier was gemaakt van bomen, dus het groeide aan bomen. Hij kon de vrouw een tak geven ter compensatie, ging ze vast gelukkig mee zijn. Tot ze besloot hem ermee te kloppen.
Een plotse had voor zijn gezicht en luid geklik, trok hem uit zijn gedachten. Alexis knipperde een paar keer verdwaasd voor zijn ogen weer focuste. “Wat?” Nog nooit had hij iemand gezien met zo’n rood gezicht en het werd steeds erger. Dadelijk ging hij echt nog klop krijgen.
“Mijn compensatie!” Een hand werd naar hem uitgestoken en ze gebaarde dat hij kon betalen. Wat een awkward situatie. Zijn laatste geld had hij uitgegeven aan drankjes. “Ik uhm- heb niks.” Verkeerde woorden. De vrouw haar ogen werden wijd en ze zag eruit alsof ze hem ieder moment kon bespringen, maar niet op de goede manier. “Chill, chill, ik vind wel wat,” probeerde hij de dame gerust te stellen, maar helaas zonder succes. Zijn ogen dwaalde even af naar de groene pokémon die naast hem stond met een geïrriteerde blik in haar ogen. Natuurlijk stond Mister Nutteloos naast Mergo met een even kwade blik, maar hij was er zeker van dat de pokémon geen idee had wat er aan de hand was.
Vanuit de armen van zijn trainer staarde de pichu naar de verschillend gekleurde bessen die uitgestald lagen in het kraampje. Ook Poppy en Kai waren op Jax’ schouders geklommen en observeerden vanuit hun nieuwe uitkijkpunt alle interessante dingen op de markt. Overal waren bessen en fruit in verschillende vormen en kleuren te zien. Jax’ aandacht werd echter naar links getrokken door een hevige conversatie. Een vrouw achter en een man voor een kraampje waren in een intens gesprek. Jax ging dichterbij en ving iets op over compensatie. Het leek er op dat de vrouw om de een of andere reden iets van de man wou die haar dat niet kon (terug)geven. Met een pokémon in zijn armen en twee op zijn schouder ging Jax naar het paar toe. “Wat is hier aan de hand?” Misschien kon hij wel op de een of andere manier helpen.
