Hij had de Petilil op zijn schouder gezet terwijl hij met zijn handen in zijn zakken door het dorp heen aan het wandelen was. Er was veel gaande, met het festival hier, maar hij wist niet of die eraan mee wilde doen. Natuurlijk zou hij zijn talent kunnen gebruiken en kunnen vragen of men een optreden wilde hebben. Maar aan de andere kant vond hij het wel geslaagd dat hij niet overal herkend werd. Dus besloot Scorpius was te eten te halen en op een bankje te gaan zitten. Het was een mooie herfstdag, maar er hing nog iets van de zomerse warmte, dus had hij zijn jasje los laten hangen en liet hij de Petilil op het bankje naast hem zitten. "Ik vraag me af hoelang het gaat duren voordat ik het geld heb om je te laten evolueren," vroeg hij zichzelf af, niet zozeer gericht op de pokémon naast hem. Immers was hij gewend om betaald te worden, maar nu moest hij alles zelf gaan verdienen. Of te wel, hij moest zich goed gaan richten op zijn onderzoeken. Misschien binnenkort maar eens gaan zoeken naar andere pokémon, of in gesprek gaan met andere researchers over hoe zij te weerk gingen.