Tales of

Sinnoh

Het was rustig op straat nu het festival langzaam aan het sluiten was. Kraampjes werden ingeklapt in het laatste rode licht van de zonsondergang en Lucie kon kleine wolkjes van haar eigen adem voor zich uit zien puffen. De meeste mensen waren al naar bed, naar huis of naar hun slaapverblijf gegaan. Lucie daarentegen was nog wat langer op gebleven om wat rond te neuzen in de straten van haar jeugd.

Nu het zo rustig was op straat, had ze het aangedurft om haar hele team buiten de Pokéballs te laten. Zelfs Snow, wie altijd zo bang was voor de Pokéball, had vanavond gedurfd om er eventjes in te zitten. Lucie had haar er dus maar kort in gelaten, om dit vertrouwen niet te schaden. De dinosaurus liep echter rustig met haar mee en leek rustig uit de ogen. Af en toe neusde ze naar Ava, wie nu een Froslass was. De Pokémon had als Snorunt bijna altijd op de rug van de Amaura gezeten, maar nu zweefde ze zelf rond, wel altijd in de buurt van de Amaura daarentegen. Comet, de Buneary, zat nog steeds op haar rugzak, zoals altijd, en speelde af en toe met de lange paardenstaarten van Lucie om de aandacht te trekken van Ruddles, wie wat mee rende en af en toe vooruit rende. Tot slot had Lucie haar Shaymin nog in haar armen. Gezien de Pokémon nieuw was, en ook nog eens een keer eentje die niet normaal te vangen zou moeten zijn, hield ze de Pokémon altijd bij zich en in de gaten voor nu. Ze was echter zo druk bezig met al haar Pokémon, dat ze alleen maar kort naar iemand op een bankje keek en vervolgens weer doorliep.