Tales of
Sinnoh

[Class] Human Leech - ma okt 25, 2021 7:58 pm

it’s retribution timei won’t run, the guilt is mine

Kyle rekte zich uit terwijl hij het klaslokaal als één van de laatsten binnen kwam lopen, zelfs al had hij al langere tijd voor de school gestaan. Dat laatste sigaretje was echter goed bevallen, dus het had wat langer geduurd dan gepland. Achter hem aan zweefde de Beldum, waarop de Dedenne kalmpjes genoot van de gratis lift.

Met zijn jas losjes over zijn schouders en zijn onderarmen in het verband liep hij rustig door het lokaal, voor hij een stoel ergens achterin van z’n plek schoof, zonder op te letten naast wie hij zich neerzette. Zijn tas plofte op de grond en hij legde de jas over de stoel, waardoor zijn armen nu volledig zichtbaar waren. Het verband reikte tot onder de mouwen van de zwarte turtleneck die hij droeg en verborgen zich aan de andere kant weer in de zwarte handschoenen, welke hij zelfs in het warme lokaal niet af wilde doen. Iemand mocht die verwarming overigens wel uit zetten. Nondeju.

Terwijl de docent het lokaal betreedde, Emilio Adesso, keek Kyle even nieuwsgierig om zich heen. Het leek erop dat hij de meeste mensen in dit lokaal nog niet kende, al kon hij het niet helpen om Lucie een overdreven knipoog te geven zodra hun blikken kruisten. Hij duwde de hoed iets omhoog en leunde achterover, waarna zijn blik weer op de leraar viel. Dit zou vast niet erg interessant zijn.

Wiskunde.

Terwijl de klas begon, begon hij rustig met het toevoegen van alle aanwezige Holo Casters, waarna hij casually een groep aanmaakte. Dat kon nog handig zijn.

note & Classmates <'3

Re: [Class] Human Leech - ma nov 01, 2021 6:23 pm

Hij ging te laat zijn. Snelwandelend door de gangen hield Victor zijn ogen op zijn horloge zodat hij elke seconde voorbij kon zien tikken. Hoe hij zo de tijd uit het oog was verloren, wist hij niet. Het ene moment had hij nog een half uur gehad en plots was het twintig minuten later en moest hij zich haasten om bij het lokaal te raken.

Zijn definitie van te laat was echter heel wat anders dan dat van sommige andere mensen. Een tas plofte nonchalant op de vloer en een roodharige deed eerst kalm zijn jas uit—waarop Victor even naar de verbanden die elk zichtbaar deel van zijn armen bedekten—voor hij zich op de stoel naast Victor zette. Ergens was hij best jaloers op de manier waarop de andere researcher het lokaal binnenkwam. Zelf was hij zo geconditioneerd dat, zelfs al was de kans dat hij hier iets nieuws leerde minimaal, hij toch flink klaar stond om notities te nemen zodra de docent begon te praten.

Zijn tafel begon te zoemen waarop zijn ogen groter werden van paniek: hij was zijn holo caster vergeten uit te zetten! De leraar leek echter niets gemerkt te hebben en Victor pakte het toestel snel in zijn handen. Een melding vertelde dat hij aan een groepchat toegevoegd was. Hij bewoog zijn vinger om het scherm weer af te sluiten, maar toen bedacht hij zich. Zonet was hij jaloers geweest op degene naast hem omdat die zich niets aan leek te trekken van de les. Victor had langzaamaan een beetje van de invloed van zijn vader van zich af weten te schudden de laatste weken; misschien moest hij deze wens om altijd de beste te zijn ook even laten varen. Met die gedachte liet hij de holo caster open en bekeek hij wie er allemaal in de chat zat. Een paar namen en profielfoto’s herkende hij, maar de meesten had hij nog nooit van gehoord. Hij begon te typen, maar stopte zichzelf. Iedereen eraan herinneren dat ze zich in een les bevonden zou hem niet al te populair maken... en dus ging hij met het eerste dat zijn aandacht trok.

@degene met het verband, je leven beu?

Life is temporary,

why should death be any different?

Re: [Class] Human Leech - wo nov 03, 2021 8:33 pm

Maybe it's a dream

Maybe nothing else is real

Uiteindelijk had ze zich toch maar ingeschreven voor de researcher school. Hoe erg kon het immers zijn en Lucie hield van leren. Wie weet stak ze er nog wat van op. De opleiding die ze had gevolgd toen Sinnoh op slot zat had ze ondertussen afgerond, maar die was niet op Pokémon gericht geweest. Ze had immers geloofd dat ze nooit meer Pokémon zou hebben. Nu ze echter het klaslokaal in liep met Seiche op haar schouder en ze plek nam op haar stoel, wist ze zeker dat ze de juiste keuze had gemaakt. Lucie vond school totaal niet erg immers. Ze had er zelfs wel zin in.

Ze was ergens midden in het lokaal gaan zitten en had haar notitieblok al uit de tas gepakt. Een diepe frons tekende zich echter op haar gezicht toen van alle mensen Kylian binnen kwam. Oh Arceus. Serieus? De vette knipoog liet haar gezicht nog meer vertrekken en ze gaf hem een vuile blik terug. Ze hoorde de 'prinses' bijna in zijn gezichtsuitdrukking. Had zij weer. Never mind. School is cancelled. Ze zag het schermpje van haar Holocaster oplichten en besloot dat Am de perfecte timing had om te appen, maar zag toen dat het een groepschat was van de klas, gemaakt door Kylian. Hoe kwam hij aan haar nummer? Had Amélie die ook eventjes vrij uitgedeeld. Of stond dat ergens op de klassenlijst.

Erg subtiel pakte ze haar Holocaster op en legde deze op schoot. Terwijl ze dat deed, sprong het eerste berichtje al binnen. Een zwakke glimlach trok rond haar mond toen ze hem las en ze tikte zelf snel er eentje achteraan.

Ja dat is hij.

Daarna sloot ze haar Holocaster weer om een notitie te maken van de berekening die de leraar op het bord liet zien.

cttw

Re: [Class] Human Leech - wo nov 03, 2021 10:33 pm

it’s retribution timei won’t run, the guilt is mine

unknown
@degene met het verband, je leven beu?
Prinses
Ja dat is hij

Een enigszins ongemakkelijk gevoel kwam in zijn buik omhoog bij de vraag die hem gesteld werd en Kyle kon het niet helpen om zijn hand even op zijn verbonden pols te leggen, blauwe ogen starend naar de Holo Caster voor hem. Er was geen emotie zichtbaar - de strijd die hij worstelde was compleet van binnen, een storm die lang geleden uitgeblazen had moeten zijn. Het was enkel de zachte zucht die verraadde onder hoeveel spanning hij stond, voor hij een glimlach op zijn gezicht toverde. Jaren oefening baarde kunst, after all.

Vandaag meer dan anders.

De opmerking was duidelijk sarcastisch bedoeld, wat hij liet merken door een dramatische zucht, waarna hij onderuit zakte in zijn stoel. De leraar leek zich niet echt van kwaad bewust, of misschien had deze gewoon de tijd niet om te dealen met volwassenen die op hun Holo Casters zaten, dus voor nu werden ze nog met rust gelaten.

Jij niet, dan?~

Onder zijn tafel zoemde de Beldum zacht, waarop hij kort glimlachte. Niets aan de hand. Alles was oké.

note

Tales of Sinnoh

Start the journey of a lifetime

Switch account

Tales of
Sinnoh