Tales of

Sinnoh

Net zoals toen bij het doolhof op het harvest festival, hadden de organisatoren van dit festival er ook voor gekozen iets af te zetten en te gebruiken om mensen te lokken met de belofte van iets moois. Ghost Pokémon, maar er ging uiteraard een intressant staartje aan vast. Wat voor een, wist nog niemand, en ondanks alles had het Myr wel even laten opkijken. En met opkijken volgde er al snel het benaderen. Aisling keek even met vernauwende ogen naar de mensen die voorbij kwamen gelopen. Af en toe liet ze een waarschuwend gekraai horen om de mensen rondom hen op een afstandje te houden. De Archen zat trouw op de schouder van de man. De Togedemaru, die hiervoor altijd op de schouder van Myrddin had gezeten, keek droeg op naar het duo. Hoe dan ook had de man geen echte tijd of aandacht voor haar, want hij stapte al snel verder. De electric type piepte even gefrustreerd en wandelde kalm achter haar trainer aan.

De gure wind zorgde ervoor dat Blathnaid bang wegsprong en even wat naar voren rolde, waardoor haar snoepje op de grond viel. Aisling keek echter meteen op en vuurde een Ancient Power af op de Pokémon. De Drifloon in kwestie kreeg meteen een hele laag stenen over zich heen, waardoor hij even jammerlijke geluiden liet horen en toen weg zweefde. De man keek even om, om nog een glimps van de paarse Pokémon te zien voordat hij verdween. Hij haalde diep adem, haalde zijn schouders op en wandelde verder. Hij had geen hoge moed. Hem kennende had hij geen geluk. I mean, kijk naar zijn starter. Die was ook alweer aan het janken. De blonde kerel stapte even naar haar toe, knielde bij haar neer en rijkte een nieuwe karamelen snoepje uit naar het wezen. De Togedemaru snikte even en keek al snel op, waardoor ze opklaarse en de zoetigheid voorzichtig aannam. Al snel zat ze eraan te sabbelen, waardoor Myr even glimlachte en haar een aai gaf. De Archen op de schouder van de man snoof echter even afkeurend en de man snapte wat ze voelde. Hij voelde zich ook zo, maar veel kon hij er niet doen. Hij kwam terug overeind, kroelde de Archen even en wandelde kalm verder.

Toen er weer een geluid te horen was, greep Aisling meteen in met een Dragon Breath. Het blauwe vuur raakte het zandkasteel meteen, waardoor het jammerde. De man keek even om naar het ding, maar was niet onder de indruk en wandelde daarom ook kordaat verder. Het was o zo voorspelbaar, of niet? Dat er helemaal niks speciaals te vinden was hier. Hij liet zijn ogen over het veld gaan en hield al snel halt bij de plek waar Blathnaid plaats had genomen. Ze had zich genesteld onder een boompje terwijl ze knaagde aan het snoepje dat ze van haar trainer had gekregen. Myrddin knipperde even en benaderde haar kalm waarna hij bij haar neer knielde en haar even aaide voordat hij terug overeind kwam en hetzelfde deed bij de Archen op zijn schouder. Deze piepte even tevreden. De man glimlachte en wandelde verder.

Deze keer reageerde de Archen op zijn schouder nog voor hij iets hoorde. Het beest sprong van hem af en haalde uit met een Wing Attack, gevolgd door boze geluiden die van haar afkwamen. De man keek even op en zag al snel een snikkende Phantump weg zweven. Nou ja, dat was jammer, maar het was duidelijk dat Aisling helemaal niet van dit gezelschap hield. Ze gromde dan ook even luidkeels naar de ander, een boze blik naar de wilde Pokémon. Ze wilde dat ze zo ver van haar baasje bleef als mogelijk. De blonde kerel zuchtte even zachtjes en knielde bij haar neer waarna hij haar even aaide over haar bol en opnam. Hij plaatste haar kalm terug op zijn schouder, waardoor hij al snel opmerkte dat Blath verlangend naar het duo staarde. Nou ja, pech gehad meisie, maar een vogel hoorde daar nu eenmaal. Daarbij zou er een dag komen dat de Archen zou evolven en dan zou de schouder vast wel opnieuw geclaimed kunnen worden door de Togedemaru