Tales of

Sinnoh

Het trieste figuur zat miserabel op een barkruk aan één van de tafels in de buurt van de bar. In zijn hand hield hij een bloody mary vast, maar hij zag eruit alsof hij al tien cocktails gedronken had. Waarschijnlijk de combinatie van de alcohol en de medicatie zie ze hem hadden voorgeschreven. Het was om de pijn onder controle te houden, maar werkte niet. Niet goed genoeg. Zijn masker was hij vergeten, maar de paarse kleur onder zijn ogen en het verband werkte prima als vervanging. Het was zelfs enger als een echt masker als je het hem vroeg. Verder had hij een geklede zwarte broek aan met zijn meest chique zwarte schoenen. Om hem heen had hij veel mensen gezien die een hele smoking droegen en vrouwen in de mooiste cocktailkleedjes.

En dan had je hem.

Ergens had hij een geel laken gevonden. Rani had een poging gedaan om er een mantel van te maken met kap, maar de kap was eerder een lap stof dat vast hing aan het grotere deel. De randen waren slordig afgeknipt en hij had ook twee lange lappen aan de kap geniet (want naaien kan hij niet). Met een zwarte stift had hij vervolgens een gezicht op de kap getekend en als laatste nog een donkere lap stof geniet aan de achterzijde van de ‘mantel’. Het moest een mimikyu kostuum voorstellen, maar Rani betwijfelde of het duidelijk was. Het zag er in ieder geval slecht uit, zeker met alle modder die eraan hing door zijn tripje door het bos. In vergelijking met andere mensen, zag het er echt slecht uit.

Maar daar lag Rani niet wakker van. Toen hij het gemaakt had was hij trots op zijn creatie, en dat was hij nog steeds. Daarbij werd het mooier naarmate hij meer dronk.
Hij bracht zijn glas naar zijn lippen, enkel om erachter te komen dat het volledig leeg was. Tijd voor een andere dus. Het lege glas liet hij achter op de tafel voordat hij zijn weg maakte richting de bar. Met de hoeveelheid volk was het niet makkelijk en het feit dat hij zich niet meer kon oriënteren, belandde hij ergens in het midden van de zaal terecht. Hij kon echter de bar nog steeds zien, dus vroeg of laat zou hij er geraken.