Tales of

Sinnoh

Enigszins ongemakkelijk plukte ze aan de rand van de stof van haar jurk. Ze had Am van de wat... wildere opties af kunnen praten, maar om eerlijk te zijn had ze alsnog liever dat er op z'n minst iets over haar schouder ging. Dan had ze niet het gevoel dat haar boobs uit de jurk konden vallen bij een verkeerde beweging. Hoe Amélie dit zelf volhield wist ze niet, maar ze hadden in ieder geval een soort van compromis gesloten waar geen van hun beiden waarschijnlijk tevreden mee was. Am had vast meer bloot gewild en Lu had minder absoluut niet erg gevonden.

Ze had zichzelf wat meer aan de rand van de dansvloer gepositioneerd, de verleiding weerstaand om voor nu haar Holocaster te pakken. Normaal redde ze zich prima op een feestje, maar de jurk in combinatie met dat ze aan het wachten was op Amélie, die een eeuwigheid deed over wat te drinken te halen, voelde ze zich een beetje ongemakkelijk. Vanachter haar sloeg ze gade hoe mensen de dress code geïnterpreteerd hadden. Heel wisselend. Sommigen waren echt verkleed en anderen hadden juist hele nette kleding aangetrokken.

Eindelijk verscheen Am tussen de mensen en Lucie zuchtte opgelucht. "Nou zeg, ik dacht dat je verdwaald was," zei ze met een korte lach, waarna ze de beker punch met haar vingers aannam. "Werd je opgehouden ofzo?" vroeg ze, waarna ze van de punch begon te sippen met een lach. Misschien had Am haar volgende doelwit al op het oog. Wist Lucie veel dat het veel beroerder voor haar zou uitpakken.

Met een zuchtje lurkte ze aan haar punch en schudde ze haar hoofd naar haar vriendin. Natuurlijk was Am alweer op jacht naar het mannelijk schoon. Het zou niet lang duren of ze zou haar vriendin waarschijnlijk alweer verloren zijn. Daar was ze al op voorbereid. Gelukkig vermaakte Lucie zichzelf altijd ook wel op feestjes. "Ha, alvast een nieuw doel aan het zoeken waar je kan scoren?" humde de blauwharige, zich nog van geen gevaar bewust.

Dat kon ze echter al heel snel wel zijn, aangezien Amélie een bekende roodharige verschijning wist aan te wijzen in de menigte. Oh Arceus. Het masker wat hij droeg verhulde niet wie erachter schuil ging. Lucie kende maar één iemand met van die vurige rode lokken, die lengte en dat soort kleding. Natuurlijk had Am hem al gevonden tussen de menigte en natuurlijk was hij aanwezig. Een waarschuwende blik ging in de richting van haar vriendin. Lucie wist al exact waar dit heen ging. En ze wist alsnog niet of dit de ramkoers ging stoppen. "Ik moet je al ijdele hoop teleurstellen Am," merkte Lucie op, "Zelfs als ik interesse had, meneer is verloofd." Lucie zuchtte vervolgens. "En kom nou, hij is klein."

Dat er een keeper was, betekende niet dat je niet kon scoren was al iets wat Lucie haar wenkbrauwen licht de lucht in deed schieten, maar voordat ze kon reageren volgde er al een nieuwe, ergere opmerking. Lucie haar wangen deden weer een impressie van de kleur van een magby, waarna haar handen naar haar gezicht gingen met een luide kreun. "Am," reageerde ze, bij gebrek aan een betere reactie voor nu. Oh Arceus ze hield heel erg van haar vriendin, maar af en toe mocht ze een duik in de punchbowl nemen.

Ze begon al snel na te denken over manieren uit deze situatie, maar iedereen wist dat Am een Bloedhond kruising Pitbull kruising Thaise Ridgeback kon zijn op dit soort momenten. Doelzoekend, niet loslatend en absoluut alleen luisterend als het haar uitkwam. "Dat je kan scoren met een keeper, betekent nog niet dat dat nodig is," probeerde ze nog een keertje uit te leggen. "En kom op, denk je dat mijn smaak niet beter is dan dat?" humde ze vervolgens, het weer over een andere boeg gooiend alsof het nog niet heel duidelijk was dat Am een plan had en dat op ging volgen.

Als ze Ruddles nu een Dig kon laten doen en zelf onder de grond achter hem aan kon verdwijnen zou ze het nu doen. Het zou een vrij dramatische exit zijn, maar hij voelde ondertussen wel vrij gerechtvaardigd. Als Am haar waarschijnlijk niet hoogstpersoonlijk weer naar het feest zou trekken. Waarschijnlijk zou er nog een bijbehorende slipketting bij komen ook totdat ze met Kylian gesproken had.

Misschien had ze moeten rennen terwijl Amélie een geheel nieuwe analyse aan het maken was van de roodharige jongen. Lucie's blik dwaalde ondertussen door de menigte heen op zoek naar iets om Am's aandacht af te leiden. Een leuke vent waar ze Am mee kon koppelen ofzo. Te vuilniszak, te cliché, te vies, duidelijk te arm, te.. desperate. Arceus. Nog geen goed slachtoffer deed zich voor en de benoeming van verband trok haar uit haar eigen observaties. "Verband omdat hij zichzelf praktisch per ongeluk van kant had gemaakt in die grot," voegde ze toe. Het was geen keuze, het was gewoon een noodzaak. Onhandig jonk.

Haar wenkbrauwen hieven zich geamuseerd bij Am's volgende vraag. "Nou... Mezelf lam drinken op de punch klinkt anders ook wel heel verleidelijk." merkte Lucie plagerig op, haar vriendin onschuldig aankijkend. Ze dansten altijd samen op feesten, maar deze keer, na al dat getreiter, mocht Am er eventjes iets meer moeite voor doen. En Arceus wist dat ze alcohol nodig zou hebben deze avond. De toon was al gezet.

En zij was zijn reddende engel. Een theatrale zucht kwam over haar lippen heen en ze rolde met haar ogen. Arceus above, Amélie had echt eventjes een nieuwe focus nodig. Ze was wel eens vaker erg, maar ze was wel eventjes op een nieuw niveau geland vandaag. Lucie was echter gewend om dit soort dingen van Am in stride te nemen en schudde enkel haar hoofd. Am zou wel wat nieuws vinden terwijl het bal voortduurde. "Je hebt je duidelijk teveel verveeld de laatste tijd," humde Lucie.

Meer punch kon ze wel genoegen mee nemen. "Ik denk dat ik heel veel meer punch nodig ga hebben als ik met jou moet dealen vanavond," merkte ze op met een lach, waarna ze de paarsharige begon te volgen naar de drankjes. "En daarna zie ik nog wel of ik met je wil dansen." Plagerig stak ze haar tong uit naar haar vriendin, geen idee hebbend dat ze rechtstreeks in een val aan het lopen was.