Tales of

Sinnoh

Daar ging ze dan. Carey zat haar met grote ogen aan te kijken op haar schoot. Hij vertrouwde het allemaal niet. Dat was duidelijk aan hem te zien. Het was donker in het bos. Ze kon wel begrijpen waarom de Ditto het niet vertrouwde. Hij zat dicht tegen haar aan terwijl ze door de poort van de spooktocht heen rolde. Ze vond het heerlijk deze events. Dan kon ze eerst haar aandacht daar nog even op richten, voordat ze een plekje ging zoeken voor haar boerderij. Dus uiteraard was ze weer van de partij bij het halloween evenement. Ze wilde dan ook overal aan mee doen. Ze hoopte de durf van Carey hiermee wat op te krikken, maar ze betwijfelde of dat ging lukken door deze tour. Maar goed, hij was nu mee. Dus hij moest zich maar eventjes vermannen. Ze had haar dikke banden onder haar rolstoel gezet, want het was altijd zwaar met alle takken in een bos. Al liet ze zich daar niet door tegen houden, ze hield zich niet zomaar tegenhouden.

Carey probeerde bijna onder haar arm te kruipen toen er een geluid achter hun klonk. “Carey rustig maar het is maar een pokémon.” Probeerde ze hem te kalmeren. De Ditto stopte met wegkruipen bij het woord pokémon. Hij spiekte onder Chloe haar arm door, daarna veranderde hij direct in de Misdreavus. Dat had ze kunnen weten. Die neiging had hij namelijk altijd. De Misdreavus keek hem wat bevreemd aan. Duidelijk teleurgesteld dat het schrikeffect uitgewerkt was. Dus ging de pokémon er weer vandoor. Carey veranderde terug in een Ditto en ze legde even haar hand op zijn hoofd. Voordat ze haar rolstoel weer in beweging bracht en doorrolde over het bospaadje.

Opnieuw klonk er een geluid. Chloe draaide haar rolstoel om. Daar op het pad stond een Corsola. Alleen niet zomaar een Corsola. Deze was anders dan haar Corsolas. Uiteraard want haar Corsola hadden een trait, maar dit was een Galarian Corsola. Oeh, die vond ze wel heel erg gaaf. Die wilde ze wel graag hebben eigenlijk. Die kon ze heel erg goed gebruiken in haar breedprogramma. Ze had twee Luxury balls aangeschaft. Langzaam aan begon ze wel wat geld op te bouwen. Nu moest ze wel wat bewaren voor haar boerderij natuurlijk. Voor de verbouwing. Ze zou op de boerderij wel een hypotheek laten zetten, zo rijk was ze nu ook weer niet namelijk. Alleen voor het breeden waren die balls handiger, omdat de pokémon dan lekkerder in hun ball kwamen en direct wat bond met haar opbouwden. Dus pakte ze zo’n ball van haar riem. Carey was inmiddels alweer in de Galarian Corsola veranderd. Uiteraard. Hij keek nog steeds angstig van haar naar de Corsola en weer terug. De Corsola leek het wel grappig te vinden en zat te giechelen. Chloe gooide de Luxury ball naar de Galarian Corsola.