Tales of

Sinnoh

Arceus bless noise cancelling oordopjes. De enige manier waarop Alaric met een beetje rust in zijn hoofd door Jubilife kon lopen om na te denken. Hij haalde uit zijn zak zijn Holo Caster en keek er op om de tijd te checken. 23:34 was op het schermpje te lezen. Het was tijd dat hij terug naar zijn hotelkamer zou gaan om te gaan slapen. Hij stopte zijn Holo Caster terug in zijn zak en sloeg af naar links, een steegje in. In de tijd dat hij nu in Jubilife verbleef wist hij de stad nu aardig te navigeren. Tenminste, de binnenstad. Iets daarbuiten werd het lastiger voor hem. Hij wist zich aan de hand van winkels een weggetje te banen naar het trainingsveldje waar hij soms met Ash en Salem hun combinatie moves oefende.

Het was akelig leeg nu, hij was niet gewend om het veld zo te zien. Maar 's nachts was er ook niet veel te doen. Met zijn handen in zijn zakken stapte hij verder. Alleen de Pokeballs van Ash en Salem had hij bij zich, de anderen lagen nog in zijn hotelkamer. De jongen had zijn blik op de grond gericht totdat hij ineens iets kon horen. Noise canceling, my ass. Hij draaide zich om en haalde een oordopje uit zijn oor. "Ja, he-he. Ik riep je al de hele tijd. Wil je vechten?" een vaag figuur dat hij net niet op het trainingsveldje had gezien had hem aangesproken. Alaric twijfelde. Hij wou naar bed, maar een uitdaging ging hij nooit uit de weg. "Prima. Laat maar zien wat je hebt." grijnsde hij naar zijn nieuwe tegenstander.

De man tegenover hem had een lange leren jas aan. Zo'n vieze. Het was zo'n typische kerel die je tegen het lijf zou lopen in je plaatselijke alcohol winkel. Alaric durfde te wedden dat de man ook heftig naar sterke drank zou ruiken als hij dichterbij gestaan had. Maar dat gingen we niet doen. De man haalde uit zijn zak een Pokeball en liet er een Mr. Mime uit verschijnen. Alaric vond het een van de meest enge Pokemon die er was. Misschien kwam dat door zijn geheime angst voor clowns, misschien ook niet.

Uit zijn eigen zak haalde hij de bal van Salem en liet de Vaporeon er uit verschijnen. Ze landde gracieus op haar pootjes en keek even achterom wat de bedoeling was. Maar toen ze haar tegenstander zag wist ze al hoe laat het was. De man opende de aanval met Confusion. Alaric zag hoe Salem verward rondkeek, zijn Pokemon kon niet zo vroeg al een status conditie oplopen. "Salem, raak hem terug met Water Pulse," een koekje van eigen deed. Salem leek niet verward te blijven door de aanval van Mr. Mime en dus kon ze haar Water Pulse afvuren. Dat was een voltreffer die op zijn beurt de Mr. Mime van zijn tegenstander verward achter liet. De enge mime spelende Pokemon liep wat dronken rond. De man commandeerde zijn Pokemon een Psybeam af te vuren, maar in plaats van dat die op Salem af kwam ging die vol richting Alaric. Met een spronk dook hij opzij en ving zichzelf op met zijn armen om daarna tegen de grond te landen. Salem wou zijn kant op komen rennen. "Aanvallen nu hij in de war is Salem! Gebruik Aurora Beam." gekleurde stralen in alle kleuren van de regenboog verlichtte kort de hoge gebouwen in het blok waar ze stonden. Ondertussen krabbelde Alaric overeind en zag hij dat de Mr. Mime nog steeds dronken aan het rondlopen was. Zijn tegenstander liet zijn Pokemon Protect uitvoeren, maar die mislukte compleet doordat de Mr. Mime hem omgedraaid uitvoerde, richting zijn trainer. "Quick Attack!" riep Alaric en keek hoe zijn Vaporeon zo snel mogelijk met haar staart een klap tegen de Mr. Mime aan gaf. Alaric kneep zijn hand tot een vuist omdat hij dacht dat hij dit gevecht in de pocket zou hebben totdat de Mr. Mime ineens weer bij zinnen kwam en een Pound midden op de rug van Salem uitvoerde. "Weg daar, gebruik Quick Attack om terug komen!" en weer schoot zijn Pokemon vooruit, maar dit keer weg van zijn tegenstander. Die meteen er achteraan wou met een Confusion. Die raakte Salem op haar flank, maar leek haar niet te verwarren. "Draai je om en gebruik meteen Swift!" De sterretjes raakte altijd hun target en zo ook nu de Mr. Mime die het duidelijk moeilijk had. Toch kon Alaric zich niet als winnaar voelen, want Salem had ook een paar rake tikken gehad. De Mr. Mime gebruikte weer Protect, waardoor Alaric even geen move had om uit te voeren. "Probeer dichterbij te komen," Salem kwam wat naar voren. En nu was het wachten. Hij telde in zijn hoofd hoe lang hij het schild de vorige keer gezien had. Nu. "Haal hem nu neer met Take Down!" Met een rotvaart botste de Vaporeon haar harde kop tegen de Mr. Mime aan waardoor ze beiden naar achteren schoven en omvielen. Maar wie stond er op?

Salem bleef ook liggen. Het was oke, ze had haar best gedaan. Alaric haalde haar terug in haar Pokebal en wou net die van Ash uit zijn zak halen toen hij zag dat de man zijn jas uit trok. Alaric draaide zijn hoofd weg. Gatver. "Maat, wat doe je!" riep hij naar de kerel, maar die leek niet voor reden vatbaar. Ging hij een foto maken hiervan? Ja sowieso. Hij gooide de bal van Ash op en daar kwam de Charmeleon uit zetten, voordat hij sneaky met zijn Holo Caster een foto van de kerel schoot. Anders ging niemand ooit geloven dat hij dit gevecht gevoerd had. De man koos voor een Lopunny. Wat een.. rare keuze. Wat een rare Pokemon ook voor die man om te hebben. Alaric wou er verder niet over nadenken. Zijn arme oogjes hadden al genoeg ellende gehad nu.

Dit moest wel makkelijker worden. De pluisjes van dit konijn zouden goed branden. De Lopunny begon met een Charm, waardoor Ash zijn attack verlaagd zou worden. Slimme eerste zet. "Shadow Claw," De Charmeleon rende dichterbij en haalde met zijn klauwen uit naar de Lopunny en kraste die over de borst van het beest heen. Critical hit. "Nu weg daa-" Alleen kwam de Lopunny terug met een Double Kick. Ash kreeg de klappen tegen zijn schouder aan toen hij weg probeerde te duiken. "Hou dat konijn op afstand met Flamethrower." de vlammenzee golfde over de Lopunny heen die op zijn beurt ook verder naar achteren moest door de aanval. Mooi zo, wegwezen hier. Als hij maar niet die onderbroek van die kerel vlam liet vatten, dan zou Alaric zijn eigen ogen er uit moeten wippen. Yuck. De man liet de Lopunny Defense Curl gebruiken in de hoop dat hij nog beter beschermd zou worden tegen de volgende aanval. Helaas voor de gozer had Alaric hier ook een plannetje voor. "Thunder Punch," hij kon nog net niet de geschokte expressie aflezen van de man zijn gezicht toen zijn Charmeleon deze move uitvoerde. Zijn plannetje werkte, want de Lopunny was nu paralyzed. Yes. Hij zag dat het konijn een poging deed om Pound uit te voeren, maar geen beweging in zijn lichaam kon krijgen. "Nog een keer Flamethrower." en daarmee moest het gedaan. Burn, Lopunny, burn. En die man met zijn gekke jas er bij. Doei.

De vlammen waren niet genoeg om de Lopunny uit te schakelen. Jammer. Alleen de volgende move was eentje die hij niet aan had zien komen. Thunder Wave. Ash raakte verlamd door de move en kon geen kant op. De kerel in de lange jas leek er van te genieten. Smerige, vieze... "Ash, probeer je de vlam van je staart te gebruiken om Lopunny op afstand te houden." hij zag dat de Pokemon Pound probeerde te doen op zijn Charmeleon. Ash struggelde om te bewegen, maar het lukte. Waar zijn staart niet was, kon de Lopunny wel raken. Snel kon hij niet bewegen, maar Alaric merkte dat het effect afnam. Waardoor hij een paar rake klappen kreeg. Daarna volgde nog een Quick Attack. Alaric klemde zijn kaken op elkaar. "Incasseer die klap, pak meteen terug met Slash." een critical hit. Alaric grijnsde. Ash zag er gehavend uit, maar dat werkte in de Charmeleons geval in zijn voordeel. Door de ability Blaze zorgde het er voor dat de laatste loodjes de vurigste waren. Letterlijk. Lopunny kwam weer op hem af, nog een keer met Quick Attack. Ash was niet snel genoeg om te ontwijken. Maar dit moest de final blow worden. "Zet hier alles achter wat je hebt Ash, gebruik Flamethrower." De pure kracht die van de vlammenzee kwam die Ash uitspuwde was te voelen als warmte op zijn gezicht. De hele steeg lichtte kort op door de aanval en Alaric was er van overtuigd dat dit de aanval moest zijn die het konijn de das om deed.