Tales of

Sinnoh

Het plan was eigenlijk om wat opzoekwerk te verrichten en te zien wat zijn volgende stap voor zijn avontuur hier in Sinnoh zou zijn, maar nu dat hij toch in Sunyshore City was aangekomen, kon hij net zo goed nog even genieten van het waterige zonnetje dat zich zo nu en dan liet zien. Hij had zich naar het strand begeven, uiteraard in gewone herfstkleding. Het zou veel te koud zijn om nu in zijn blote bast op het strand te gaan zitten, al zou hij blij zijn als dat moment zich wel weer zou aankondigen. Misschien kwam het omdat hij een Fire type trainer was en hij dus van vuur Pokémon hield, maar de kou was echt niks voor hem. Hij zou ’s nachts lekker dichtbij Inferno gaan zitten als hij het koud kreeg, want Flare zou hem alleen maar verbranden als hij zijn trainer op probeerde te warmen. Caleb’s blik gleed kort naar het tweetal dat met samengeknepen ogen naar de zee aan het kijken waren. Inferno piepte ongelukkig toen een golf in hun richting kwam, al kon het hem nooit raken omdat ze er letterlijk vijf meter van verwijderd waren. De Fire type probeerde haastig in Caleb’s schoot te klimmen, maar eindigde alleen maar ongelukkig op zijn rugje omdat Caleb net iets te hoog zat. De jongen zuchtte en pakte hem op, waarna hij de Fire type bij hem op schoot zette en hem over zijn kopje aaide. ”Je weet toch dat je ooit wel eens tegen een Water type gaat moeten vechten, hè?” vroeg hij grinnikend aan de Fire type. Die kans zat er dik in als hij zijn team enkel ging baseren op Fire types. En dan was het aan hem om daar met TM’s zichzelf tegen te kunnen weren, maar dat kwam allemaal nog wel. Stapje voor stapje vooruit.

Caleb streek afwezig met zijn hand over het kopje van zijn Cyndaquil toen zijn aandacht werd getrokken door het geluid van een man die aan het praten was. Hij draaide zijn hoofd en zag dat er een oudere man voor een Nidoran geknield zat. Zijn ogen volgden geïnteresseerd het schouwspel en hij trok zijn wenkbrauwen verwonderd op toen de Nidoran zonder slag of stoot besloot om in de Poké Ball te gaan. Zowel zijn Cyndaquil als zijn Magby waren naar het schouwspel aan het kijken en Maybe snoof een rookwolk onder zijn adem door uit, alsof hij het er niet mee eens was dat een Pokémon zich zo gemakkelijk gewonnen gaf. Een geamuseerde glimlach gleed om Caleb’s lippen, zowel om de reactie van Magby als de naam die de man uitkoos voor zijn Nidoran. De oudere man vervolgde zijn tocht naar Caleb en de roodharige glimlachte hem warm toe, gevolgd door een knikje. ”Ik wil me nergens mee bemoeien, maar is Cruella niet dat vreselijke mens van 101 Dalmatiërs?” vroeg hij geamuseerd zijnde aan de man. De twinkeling in zijn ogen toonde aan dat hij het echt niet slecht bedoelde. Zijn Magby was nog steeds niet erg onder de indruk zijnde naar de man aan het kijken en zijn Cyndaquil piepte een begroeting naar de man, daarbij Caleb’s trui net niet verbrandend omdat door het enthousiasme de vlammen op zijn rug begonnen te branden. Caleb hield Inferno met een zucht voor zich uit en wachtte tot de vlammen weer gedoofd waren eer dat hij de Cyndaquil weer tegen zich aantrok.

Caleb’s grijns werd iets breder toen de man begon te lachen om zijn opmerking, al gaf hij wel een knikje toen de man zijn opmerking maakte. ”Dat klinkt niet slecht. Roger* is een Franse naam, is het niet?” vroeg hij. Hij vroeg zich af hoe de man daar zomaar op kwam, al was dat ook weer niet zo vreemd; de namen van zijn Pokémon waren afgeleid van het Latijns. Hij had met een vertaler wat dingetjes opgezocht en de namen die hij leuk had gevonden, had hij opgeschreven zodat hij ze later aan Fire types kon koppelen. Natuurlijk wist hij op dat moment nog niet dat hij een Cyndaquil en een Magby zou krijgen, maar zowel Inferno als Flare waren bijpassende namen voor de Fire types. Inmiddels was er een ook Electivire op het toneel verschenen en Caleb stak zijn hand groetend naar de Pokémon op toen deze hem onderzoekend aan leek te kijken. Flare stak zijn borst trots vooruit om te laten zien dat hij echt geen schrik had van de grotere Pokémon en Inferno leek op zijn beurt weer wat timide te worden, zijn kopje drukkend tegen Caleb’s borst. De man stelde zichzelf en zijn Pokémon voor en Caleb’s blik gleed kort naar de shiny Metapod. ”Hé, wat een coole kleur! Het lijkt wel een Fire type!” bracht hij enthousiast uit terwijl hij hurkte voor de Metapod en zijn hand voorzichtig naar haar uitstak. ”Hé daar, schoonheid,” murmelde hij tegen haar. Toen besefte hij zich dat de man nog op zijn naam zat te wachten. ”Oh, eh, ik ben Caleb trouwens en dat daar zijn Inferno en Flare.” Hij knikte eerst naar zijn Cyndaquil, welke wat verlegen zijn kopje nog dichter tegen Caleb’s borst aandrukte omdat hij nu wel erg dichtbij de man was en naar Flare, die nog altijd zijn borst opgezwollen had van trots. Caleb hoopte niet dat hij een Smokescreen af zou vuren naar de Electivire, anders was de roodharige genoodzaakt om hem terug te keren naar zijn bal en dat wilde hij niet.