Tales of

Sinnoh

Hij bleef maar alleen in zijn kamer. Wandelen was moeilijk en waarom zou hij een rolstoel gebruiken? Hij was daar veel te koppig voor om te gebruiken. Dus lag hij nu in bed. Hij had zijn ene goed been opgetild en staarde even naar zijn voet, zijn armen over het bed gespreid terwijl hij er zo met zijn rug op lag. HIj haalde diep adem en zuchtte, waarna hij nog even zo staarde en zich toen schuin op zijn zij liet vallen. Zijn Meowstic was rustig bezig met een armbandje te maken bij het raam. kort draaide de man zich wat verder waarna hij zich wat meer overeind drukte. Hij greep even een kussen vast en gooide het in de richting van de gele poes. Het raakte haar net niet, maar kwam dicht bij haar. Het dove wezen keek even schuin op en begon meteen te glimlachen. Snel holde ze naar hem toe, waarbij Myr even zijn hand uitstak. Het wezentje bond meteen het bandje om zijn fijne pols. De blonde ranger lachte even zachtjes en draaide zijn hand naar zich toe, waarna hij het even bekeek en vervolgens de shiny Pokémon even aaide. Het beestje duwde haar kopje liefkozen tegen zijn hand aan en hij kroelde haar nog even.

De rest van de dag ging zo traag voorbij, dus hij had zichzelf uiteindelijk verplicht om op zijn been te gaan staan, de krukken te grijpen en naar buiten te gaan. Hij was maar een bartje binnen gewandeld die niet ver van zijn hotel was en had plaats genomen aan een tafeltje, waarna hij gewoon een drankje bestelde, geen alcohol. Ondanks dat hij koppig was en niet zijn medicatie nam en hij dus veilig was als het aankwam op drank... Wilde hij het niet meer alleen doen. Morrígan keek glimlachend op naar haar trainer, die zijn smoothie had gekregen en er wat afwezig van was aan het sippen. Hij zag er echt kapot uit, want zo voelde hij zich ook. De laatste dagen waren een mess geweest. Het feit dat hij in het gips zat en binnenkort moest gaan verhuizen hielpen ook niet met de stress. Hij zuchtte dan ook even en plaatste zijn handen in zijn gezicht. Dear god... De shiny Meowstic, die even haar focus legde op haar trainer, keek op toen een nieuw persoon binnen kwam in de bar. Haar oogjes werden wat groter waarna ze naar de dame liep. Ze had zelf wat bandjes om haar arm gebonden, armbandjes die ze die ochtend had gemaakt. De Pokémon trok even aan de broekspijp van de dame en trok toen een van haar zelfgemaakte bandjes van haar armpje, waarna ze het ophield naar haar met een glimlach op de lippen.