Karakterkaart Gender: Female Age: 24 years old Rank: 1
Freedje
Hier een quote
175
308
CHARACTER INFO
OOC INFO
Ze had er lang over nagedacht om de keuze te maken, maar nu ze het had gedaan, had ze toch iets van opluchting gevoeld. Ze had de switch gemaakt van trainer naar researcher. Dit omdat ze er steeds een hekel aan had gehad om te zien hoe haar Pokémon gewond raakten tijdens een gevecht. Het kon haar dan ook tot tranen toe roeren als ze één van haar Pokémon haast levenloos op de grond zag liggen en dus had ze haar trainer license ingewisseld voor die van een researcher, al wist ze nog niet goed op wat ze zich ging baseren als researcher zijnde. Waarschijnlijk ging ze zich gewoon focussen op meerdere types, het liefste types die ze al in haar huidige team had zitten. Ze zou het niet bepaald leuk vinden om één van hun weg te moeten doen en dus hoopte ze iets te kunnen doen met haar huidige team, maar ze zou wel zien wat. Ze moest zich sowieso nog verdiepen in het hoe en wat, want om ranks omhoog te gaan, waren er ook andere benodigdheden dan die van een trainer. Dat moest ze nog allemaal uitpluizen, maar het gaf haar in elk geval wel rust dat ze voor deze optie had gekozen, al dacht ze niet dat Thunder het leuk zou vinden. De Raichu hield van vechten en daar moest ze dan zeker nog wel een oplossing voor vinden, maar voor nu was het prima zo. Aurora probeerde haar handen warm te wrijven terwijl ze met haar Raichu over straat liep. Haar blauwe ogen gleden langs de verschillende etensketen die dat er waren en ze probeerde een keuze te maken terwijl ze een zucht liet varen. Er waren er dan ook zo veel!
Ze hadden hem gezegd dat met krukken lopen nog te vroeg was. Maar koppig als hij was, had hij het toch gedaan. Er was geen haar op zijn hoofd die eraan dacht om in een rolstoel te gaan zitten. Zijn been zat in het gips, natuurlijk, was zo kapot als wat. Alles was vrij snel gegaan de afgelopen dagen en hij had weinig inzicht over hoe hij verder moest. Liever bleef hij in zijn hotel in jubi tot hij in Pastoria in zijn nieuwe huis kon. Maar het waren zijn Pokémon die hem deze keer in beweging hadden gebracht. Morrígan had duidelijk gemaakt dat ze wat wilde wandelen en dus had de man met een zucht zich van zijn bed gehesen. De shiny poes maakte duidelijk dat ze niet weeral een rondje rond het hotel wilde doen, maar echt naar buiten wilde gaan. Iets van een andere stad. De man liet zijn hoofd wat zakken, zijn ogen gleden naar de krukken. Het was niet heel makkelijk om ermee te lopen, maar hij mocht blij zijn dat hij best veel spieren had en vrij licht woog verder. Het was niet dat het zo lastig was, het was gewoon ongemakkelijk. Daarbij waren praten en lopen nu ook van de tafel. Als hij iets wilde zeggen moest hij stoppen, liefst zitten en dan pas kon hij iets doen. Het was allemaal enorm lastig.
Maar dat was het ding met beesten dat telepathisch met je konden praten. Ze pushten en pushten tot je toegaf. Zo ook deed hij dat en nu stond hij hier, in het midden van Eterna City. Zijn gezicht stond op onweer terwijl hij daar op zijn krukken stond. Hij wilde helemaal niet naar buiten, maar de glitterpoes was helemaal tevreden met de beslissing. Met een hoog gegeven kopje wandelde ze dan ook verder, af en toe omkijkende naar haar trainer. Myr zuchtte even en begon rustig haar aan te gaan doormiddel van zijn krukken. Hij voelde zich enorm zwak dat hij zo over straat moest gaan lopen. En het deed ook pijn, hij was echt nog geen 100%. Zijn focus was dan ook op de grond en niet op hetgeen dat voor hem was. Toen hij dan ook een paar voeten in zicht kreeg, zette hij even een pas naar achter in een poging haar te ontwijken. Een pijnscheut ging door hem heen waarna hij zijn balans verloor en zo op de grond viel. Augh... Jezus.
Karakterkaart Gender: Female Age: 24 years old Rank: 1
Freedje
Hier een quote
175
308
CHARACTER INFO
OOC INFO
Hoewel Thunder nog een waarschuwingskreet naar haar riep, had Aurora veel te laat in de gaten dat er iemand op haar af kwam gelopen. Ze liet haar blauwe blik immers langs de gebouwen afdwalen en was daarom niet bezig met wat er voor zich gebeurde. Een verschrikte kreet ontsnapte haar toen ze tegen iemand botste en hoewel zij nog perfect haar evenwicht kon behouden, viel dat niet te zeggen voor de persoon voor haar. Ze kneep haar ogen kort dicht toen hij impact maakte met de grond en ze werd bleek toen ze zag dat hij krukken bij zich had. ”S-Sorry!” bracht ze stamelend en licht in paniek zijnde uit. Zijn been zat helemaal in het gips, hij liep op krukken en nu was hij ook nog eens door haar op de grond gevallen. Ze wist dat ze hem met geen mogelijkheid kon dragen en beet kort op haar onderlip. ”I-Ik heb een Ursaring of een Bayleef die je kan dragen?” Ze hoopte dat Leaf dan niet bang weg zou rennen. Dat bondprobleem was niet steeds niet opgelost en het feit dat Aurora haar niet veel buiten haar bal liet, hielp er natuurlijk ook niet echt aan. Ze liep een klein beetje dichter naar hem toe en stak haar hand naar hem uit. Thunder begreep de hint en ging al achter haar staan zodat hij haar tegen kon houden als de jongen te veel gewicht zou hebben en zij die van haar zou verliezen. Ze wilde immers niet dat de jongen nog eens op de grond zou vallen.
Er niet op steunen had de dokter gezegd en hier was hij. Hij steunde er meer op dan hij ooit zou toegeven. Hij beefde dan ook even terwijl hij diep adem haalde en zich langzaam wat rechtop drukte zodat hij rechtop zat. Zijn blik gleed eerst even naar zijn onderbeen en kort streek hij even met zijn hand erover om wat van de vuiligheid ervan af te krijgen. Vervolgens keek hij op toen hij de stem van de vrouw hoorde. Ze stak een hand uit en Myr haalde een hand op en schudde zijn hoofd. De Meowstic naast hem keek ook rustig naar de vrouw en schudde haar kopje. De psychic type opende haar oortjes en gebruikte haar telekinese om de krukken terug te geven aan de man, waarna ze hem met dezelfde krachten wat ondersteunde tot hij terug op zijn been stond. Hij wiebelde even en haalde moeilijk adem, waarna hij dankbaar keek naar zijn Pokémon. Kort stak Myrddin zijn hand op, waarna hij zijn krukken tegen hem aandrukte en moeizam zijn holo caster erbij nam. Hij begon iets in te tikken en liet het vervolgens afspelen. 'Sorry ik was niet aan het opletten. Hopelijk heb je jezelf niet bezeert?' klonk er van de robotstem af, waarna Myr haar even vragend aankeek.
